گزارش جدید اتاق فکر موسسه فریزر که در روز سه شنبه منتشر شد نشان میدهد که با وجود هزینههای بیشتر کانادا نسبت به اغلب کشورهای پیشرفته در حوزه سلامت، این کشور همچنان از کمبود پزشک، تعداد تخت، زمان انتظار طولانی و فقدان فناوریهای پزشکی برای بیماران رنج میبرد (منبع).
این گزارش که پنجمین ویرایش تحلیل موسسه فریزر از خدمات سلامت است، سعی در مقایسه عملکرد کانادا با ۲۷ کشور توسعه یافته از نظر هزینه برای خدمات بهداشت و ارزش نهایی آن برای شهروندان کانادایی را دارد.
براساس این گزارش، کانادا بیش از ۱۱ درصد تولید ناخالص خود در سال ۲۰۱۸ را صرف خدمات مراقبت بهداشتی کرده است. این امر کانادا را پس از سوئیس در رتبه دوم از لحاظ هزینههای بخش سلامت و رتبه هفتم بالاترین هزینهها برای سرانه مراقبتهای بهداشتی (برای سنین بیش از ۶۵ سال) قرار میدهد. با این حال این هزینهها تبدیل به نتایج مناسبی نشده است. این گزارش نشان میدهد که: «با وجود هزینههای زیاد کانادا در حوزه سلامت، دسترسی به منابع دارویی و پزشکی در این کشور در رتبه پایینتری نسبت به کشورهای توسعه یافته قرار دارد».
برای مثال، خدمات پزشکی در کانادا و میزان دسترسی به پزشک برای افراد بالای ۶۵ سال در رتبه ۲۶ بین ۲۸ کشور توسعه یافته قرار دارد. این یعنی به ازای هر ۱۰۰۰ نفر در کانادا فقط ۲.۸ دکتر وجود دارد، عددی که پایینتر از میانگین استاندارد سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD)، یعنی ۳.۸ پزشک به ازای ۱۰۰۰ نفر است. کانادا همچنین با ۱۰.۴ پرستار به ازای هزار نفر در رتبه ۱۴ قرار دارد: کمی بالاتر از میانگین ۱۰.۱ سازمان OECD و پایین تر از فرانسه و بالاتر از اسلوونی.
پرستاران بخش مراقبتهای ویژه بیماران کووید ۱۹ در بیمارستان سنت پاول در ونکوور تختهای آلوده را به بخش نظافت میبرند، ۲۱ آوریل ۲۰۲۰ (منبع: اخبار کانادا – جاناتان هیوارد)
کانادا همچنین از لحاظ تعداد تخت نیز با ۲.۱ تخت به ازای ۱۰۰۰ نفر پایین تر از دانمارک و ایتالیا در رتبه ۲۵ قرار دارد. تعداد تخت برای بیماران با مشکلات روانی نیز برابر با ۰.۴ به ازای ۱۰۰۰ نفر است که در رتبه ۲۴ قرار میگیرد. البته در زمینه تعداد تخت برای مراقبت طولانی مدت از بیماران، کانادا با ۵۶.۹ تخت به ازای ۱۰۰۰ نفر در رتبه ۷ و بالاتر از میانگین ۴۷.۹ تخت OECD قرار دارد.
از لحاظ تجهیزات پزشکی، کانادا صرفا از ۱۰.۵ دستگاه امآرآی و ۱۶ دستگاه CT اسکن به ازای یک میلیون نفر برخوردار است. هر دوی این اعداد بسیار پایین تر از میانگین OECD هستند.
میزان انتظار برای پزشک متخصص در کانادا نیز در رتبه پایینی قرار دارد. حدود ۶۳ درصد از بیماران برای دسترسی به پزشک متخصص باید ۴ هفته (یا بیشتر) در صف انتظار باشند، و ۳۰ درصد از آنها باید به مدت دو ماه (یا بیشتر) منتظر بمانند. همچنین ۱۸ درصد از بیماران باید ۴ ماه (یا بیشتر) برای انجام عملهای جراحی گزینشی (elective surgery) منتظر بمانند.
علاوه براین، کمتر از نصف شهروندان کانادا (۴۳ درصد) در صورت بیماری امکان مراجعه به پزشک در همان روز را دارند. این درحالی است که ۸۰ درصد شهروندان هلند به این خدمات دسترسی دارند.
با این حال عملکرد کانادا در زمینه نتایج بالینی بسیار مناسب است. نرخ بقای بیماران سرطان سینه، سرطان روده بزرگ و سرطان رکتال پس از درمان در کانادا بیشتر از میزان میانگین است. با این حال نرخ بقای جراحیهای مرتبط با زایمان و دیابت در کانادا پایینتر از مقدار میانگین قرار دارد. این گزارش میگوید: «مشخصا بین تعداد شهروندان کانادایی بهره مند از خدمات پزشکی و میزان هزینه های دولت کانادا برای سیستم سلامت نوعی عدم تعادل وجود دارد».
باکوس باورا، معاون بخش مطالعات سیاست های سلامت در موسسه فریزر در این باره گفت: «به منظور بهبود سیستم سلامت کانادا و بهرهوری مناسب شهروندان و خانواده آنها از این خدمات، سیاست گذاران باید از تجربه موفق سایر کشورها در زمینه سیستم های سلامت و بهداشت استفاده کنند».
مطالب دیگر:
جمعیت انبوه در تظاهرات واشنگتن دیسی در حمایت از دونالد ترامپ، خواستار انتخابات صادقانه شدند
دونالد ترامپ به مبارزه ادامه میدهد: گسترش چالشهای حقوقی
دونالد ترامپ با پشتیبانی قوی برای دور دوم ریاست جمهوری خود آماده میشود
جنبش جان سیاهپوستان مهم است از بایدن انتظار جبران دارد