در ۲۲ آوریل، دموکرات‌های مجلس نمایندگان لایحه H.R. 51 را یک‌طرفه تصویب کردند که در صورت به قانون درآمدن، ناحیه کلمبیا ایالت تلقی خواهد شد. ترقی‌خواهان ادعا می‌کنند که این قانون دموکراسی ما را با اعطای حق رأی به ساکنان منطقه‌ای که در حال حاضر مالیات فدرال پرداخت می‌کنند، اما برخلاف ساکنان سایر ایالات فاقد نماینده در کنگره هستند، تقویت می‌کند.
بااین‌حال، واشنگتن پر از مقامات و ثروتمندان فاسد است که ارتباط مالی با حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) دارند. بنابراین تبدیل شدن آن به ایالت باعث می‌شود مردم واشنگتن از حق رأی خود محروم شوند. در حقیقت، این کار آرای الکتورال آمریکا را به نوعی تغییر می‌دهد که به نفع اهداف سلطه‌طلبانه شی جین پینگ باشد، و آرای تمام آمریکایی‌ها را بی‌معنی می‌کند.
اداره کار جبهه متحد، سازمان مرکزی تبلیغات حزب کمونیست چین، در حال انجام یک عملیات نفوذیِ تهاجمی در پایتخت ما است که شامل بودجه اتاق‌های تحقیقاتی واشنگتن مانند موسسه بروکینگز و مرکز پیشرفت آمریکایی است تا افکار عمومی را نسبت به سیاست‌های پکن تحت تأثیر قرار دهد. اعضای کنگره روزبه‌روز بیشتر متوجه این واقعیت می‌شوند که کسانی که سیاست‌های حامی حزب کمونیست چین را تبلیغ می‌کنند پاداش می‌گیرند، در حالی که کسانی که اقتدارگرایی شی جین پینگ را به چالش می‌کشند مجبور به سکوت می‌شوند.
در نامه‌ای در نوامبر ۲۰۲۰ به بتسی دِووس، وزیر آموزش‌وپرورش سابق، مایک گالاگر (جمهوری‌خواه، از ویسکانسین) در مورد جا‌به‌جایی افراد بین بخش دولتی و خصوصی (درب گردان) توسط حزب کمونیست چین هشدار داد. او بیان کرد چین از این طریق حامیان حزب کمونیست چین را به مناصب عالی دولتی می‌رساند. مؤسسات معتبری در واشنگتن، مانند جورج تاون و دانشکده مطالعات بین‌المللی پیشرفته جان هاپکینز، که بخشی از درب گردان مقامات ارشد امنیت ملی ایالات‌متحده هستند، از حزب کمونیست چین پول دریافت می‌کنند. حزب کمونیست چین با تأثیرگذاری بر گفتمان دانشگاهی در مورد چین در داخل ایالات متحده، سرکوب آزادی بیان را در دموکراسی ما گسترش داده است، جایی که آزادی بیان حقی محفوظ توسط قوانین ایالات متحده است.
میزان واقعی نفوذ حزب کمونیست چین به هسته اصلی کشور‌مان برای بسیاری از سیاست‌گذاران ناشناخته باقی مانده است؛ خصوصاً از آنجا که تلاش حزب کمونیست چین برای تضعیف شیوه زندگی ما به دلیل تعصبات و حرص و طمع خودمان از دید عموم پنهان است.
برای ساکنان واشنگتن، پیگیری برای کسب خودمختاری و نماینده و رأی در کنگره هم‌زمان با مبارزه آن‌ها علیه نژادپرستی به‌اصطلاح سیستماتیک است. داده‌های جدید سرشماری نشان می‌دهد که جمعیت واشنگتن از حدود ۶۰۲،۰۰۰ به ۶۸۹،۵۴۵ در یک دهه گذشته افزایش یافته است، و این شهر به طور رسمی بزرگ‌تر از ورمونت و وایومینگ است – جایی که افراد کمتری از نمایندگان بیشتری برخوردارند. رهبران دموکرات استدلال می‌کنند که امتناع از اعطای وضعیت ایالت به واشنگتن علی‌رغم این تغییرات جمعیتی اثباتی بر تبعیض علیه رأی‌دهندگان سیاه‌پوست است.
داستی جانسون، نماینده مجلس جمهوری‌خواه از داکوتای جنوبی در قانون پیشنهادی خود برای باز پیوستن ناحیه کلمبیا و مریلند می‌نویسد که ادغام واشنگتن با مریلند، ایالتی دموکرات، می‌تواند شکایات علیه محرومیت از حق رأی و نابرابری نژادی را جبران کند. چنین طرحی منطقی است، زیرا رئیس‌جمهور جو بایدن در انتخابات ۲۰۲۰ در واشنگتن با ۹۳ درصد آرا پیروز شد و حتی یک عضو شورای شهر جمهوری‌خواه نیست. اینکه قانون‌گذاران لیبرال این باز پیوستن را رد می‌کنند، نشان می‌دهد که لایحه H.R. 51 درباره نمایندگی نیست. بلکه این قانون صرفاً برای کسب قدرت بیشتر است.
متأسفانه، حزب کمونیست چین می‌تواند از این لجاجت بین حزبی استفاده کند و درخواست ایالت شدن واشنگتن را مساوی با درخواست استقلال تایوان دانسته و ما را متهم به ریاکاری برای حمایت از خودمختاری تایوان کند در حالی که نمی‌خواهیم ساکنان واشنگتن در دولت حرفی برای گفتن داشته باشند. این حزب ثابت کرده است که در استفاده از سخنان ما علیه خودمان تبحر دارد و از این طریق در تلاش است نقض فاحش حقوق بشر در چین را گردن نگیرد. به‌تازگی، حزب کمونیست چین بین حمله ۶ ژانویه به مجلس آمریکا و اعتراضات دموکراسی‌خواهی سال ۲۰۱۹ در هنگ‌کنگ مشابه دانسته و وزارت خارجه چین این سؤال را مطرح کرد که چرا رسانه‌های آمریکایی روایت‌های کاملاً متفاوتی درباره دو حادثه ارائه می‌دهند.
همان‌طور که حزب کمونیست چین می‌تواند خود را به‌عنوان صدایی واحد برای جمیعت جهانی چینی‌ها نشان دهد و ایدئولوژی به‌اصطلاح «بیدار» را اهرم فشاری بکند برای جلوگیری از مقصر شناخته شدن حزب توسط سیاستمداران در مورد کووید۱۹؛ می‌تواند استدلال ترقی‌خواهان را، که بیان می‌کنند مخالفت با ایالت شناخته شدن واشنگتن روندی نژادپرستانه است، تقویت کند و از این طریق قانون‌گذاران آمریکایی را مجاب به ایجاد حوزه رأی مطیعی به چین و نقشه‌های شرورانه‌اش بکند.
صرف‌نظر از اینکه طرفداران ایالت شدن واشنگتن می‌خواهند آن را اهرمی سیاسی بکنند یا اینکه آن‌ها واقعاً نگران آراء و نمایندگی تمامی مردم هستند، حزب کمونیست چین برای دست‌کاری موضوع هر کاری که بتواند انجام خواهد داد تا روایات سودجویانه‌اش را پیش ببرد. لایحه H.R 51 هرگز نباید تبدیل به قانون شود.
نویسنده:
دکتر رابرت اسپالدینگ، سرتیپ بازنشسته نیروی هوایی آمریکا و مدیر ارشد سابق استراتژی رئیس‌جمهور در شورای امنیت ملی است. او از محققان بورسیه اولمستد، عضو دائمی شورای روابط خارجی، یکی از اعضای ارشد موسسه هادسون، واشنگتن و همچنین یک همکار ارشد در انجمن هنری جکسون لندن است. او نویسنده کتاب «جنگ در خفا: چگونه چین در حالی که رهبران آمریکا خوابیده بودند دنیا را تصرف کرد» است. او دارای دکترای اقتصاد و ریاضیات از دانشگاه میسوری – کانزاس سیتی است. او فارغ‌التحصیل برجسته موسسه زبان وزارت دفاع در مونتری کالیفرنیا بود.
نظرات بیان‌شده در این مقاله، نظرات نویسنده بوده و لزوما منعکس کننده نظرات اپک تایمز نیست.
مطالب دیگر:
بایدن می‌گوید رهبر چین «دوست قدیمی» او نیست
پناهنده‌ای از کره شمالی، از شباهت‌های بین آمریکا و کره‌شمالی می‌گوید
ترامپ: انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ بزرگترین جرم قرن به حساب می‌آید
