پکن آفریقا را در چشمانداز خود قرار داده است زیرا این قاره منابعی دارد که برای تحقق جاهطلبیهای بزرگش به آنها نیاز دارد. در نتیجه، انرژی زیادی روی توسعه ابتکار کمربند و جاده در آفریقا صرف کرده است.
ابتکار کمربند و جاده در آفریقا روی ساخت راهآهن، جاده، بندر، فرودگاه و نیروگاه تمرکز دارد تا به معادن، میدانهای نفتی و مزارع متعلق به چین خدمترسانی کنند و محصولات را به چین برسانند.
با این حال، یکی از ویژگیهای ابتکار کمربند و جاده که اغلب نادیده گرفته میشود، تلاش پکن برای الگوبرداری از مدل قدرت نرم آمریکا است. اقدامات قدرت نرم چین در مجموع، در بیشتر مناطق جهان شکست خورده است. اما در آفریقا، پکن به موفقیتهای زیادی دست یافته است.
یکی از دلایل موفقیت قدرت نرم پکن در آفریقا، روایت عمیق ضد استعماری است که در سرتاسر این قاره ریشه دوانده است. مهمتر آنکه، نسخه آفریقایی این روایت بهشدت تحت تأثیر تفسیر مارکسیستی از سرمایهداری است.
این دیدگاه، سرمایهداری را شیطانی جلوه میدهد و بر روایت شرارت-قربانی تأکید دارد که در آن سرمایهداران اروپایی در گذشته آفریقاییها را استثمار کردهاند. برای اکثر آفریقاییها، این جهانبینی ضداستعماری همراه با بیاعتمادی ذاتی به سرمایهداران سفیدپوست غربی است.
ماشین قدرت نرم پکن در آفریقا آموخته است از این ضدیت نسبت به غربیها و سرمایهداری بهره بگیرد، برای مثال، حزب کمونیست چین مسئله نژادی خود را مطرح میکند که منجر به احساس قرابت آفریقایی-آسیایی میشود که هر دو قربانی سرمایهداری غربی هستند.
اما موفقیتهای قدرت نرم پکن در آفریقا تنها به دلیل این روایت «اشتراک در قربانی بودن» نیست. چین سرمایهگذاری زیادی روی ایجاد زیرساختهای رسانهای خود در آفریقا، انتقال کارکنان رسانههای چینی به آنجا و جذب مردم محلی به شبکههای رسانهای پکن کرده است.
اخیراً در ابتکاری جدید، به همکاری با رسانههای آفریقایی و قراردادهای مشارکتی با آنان پرداخته است. به نظر میرسد پکن آموخته است قدرت نرم زمانی بهترین نتیجه را میدهد که صداهای رسانهها مستقل به نظر برسند.
حزب کمونیست چین خلاقانه از تغییرات جهانی رسانههای آنالوگ به دیجیتال، برای گسترش نفوذ خود استفاده کرده است. پکن به سرعت گام برداشت تا اطمینان یابد کشورهای آفریقایی از فناوری دیجیتال چینی برای ایجاد زیرساختهای جدید خود استفاده میکنند.
چین با ارسال کارشناسان خود و ارائه دورههای آموزشی، آفریقا را تشویق به پذیرش فناوری دیجیتال خود کرد. اکنون آفریقا به زیرساختهای دیجیتالی ساخت چین متکی است که موفقیتی واقعی برای حزب کمونیست چین در این قاره محسوب میشود.
پکن دلایل زیادی دارد که از موفقیت ابتکارات قدرت نرم خود، رضایت داشته باشد.
نکته مهم این است که با هر موفقیت قدرت نرم، روایت قربانی شدن آفریقایی-آسیایی به دست سرمایهداری غربی تقویت میشود که یک موقعیت برد-برد واقعی برای حزب کمونیست چین محسوب میشود.
اما این موفقیت با طنز بزرگی همراه است؛ پکن با هر پیروزی در ابتکار کمربند و جاده و اقدامات قدرت نرم خود، بیشتر به یک قدرت سرمایهداری نزدیک میشود که از آفریقا و منابعش بهرهبرداری میکند.
نوشته: اریک لو یک استاد بازنشسته در ارتباطات سیاسی است که در دانشگاههای آفریقای جنوبی و استرالیا فعالیت میکند.
نظرات بیان شده در این مقاله نظرات نویسنده است و لزوماً منعکس کننده نظرات اپکتایمز نیست.
مطالب دیگر:
شن یون: تقابل با آزار و شکنجه از طریق هنر
دیسانتیس: ویروس اومیکرون باعث ایجاد محدودیت در فلوریدا نخواهد شد
تحریم دیپلماتیک بازیهای المپیک زمستانی پکن توسط بایدن، مورد تمجید و انتقاد قرار گرفت
