هم‌زمان با انتشار جهانی ویروس کرونا، برخی رسانه‌ها با انتشار تصاویری ماهواره‌ای، این احتمال را مطرح کرده‌اند که آمار واقعی قربانیان کرونا در چین، بیش از آن چیزی است که حزب کمونیست چین، به طور رسمی گزارش می‌کند.
به گزارش یورونیوز و به نقل از روزنامه سان، چاپ بریتانیا، تصاویر ماهواره‌ای که اخیراً از وب‌سایت indy.com به دست آمده است، نشان می‌دهد که مقادیر غیرطبیعی و سطح بالایی از دی‌اکسید گوگرد بر فراز مناطقی از شهر ووهان و چونگ‌چینگ وجود دارد که می‌تواند نشانگر محل‌های سوزاندن اجساد، و حجم بسیار بالای این اجساد باشد.
روزنامه سان، چاپ بریتانیا با انتشار گزارشی مدعی شد که پکن « شواهد را می‌سوزاند »، اظهار داشت که این سطوح بالای دی اکسید کربن، می‌تواند ناشی از فعالیت غیرمعمول مرده‌سوزخانه در هر دو شهر باشد، و احتمال دارد که چین در پی امحای شواهدی مبنی بر شیوع ویروس کرونا در این کشور باشد. رسانه های دیگری نیز این پرونده را پیگیری کردند. به طوری که روزنامه دیلی میرور نیز ادعای مشابهی را منتشر کرده است.
در نهم فوریه، روزنامه اِپُک تایمز، طی گزارشی به طور محرمانه با کارگرانی مصاحبه می‌کند که موظف به دریافت اجساد قربانیان از خانواده‌ها یا بیمارستان‌ها هستند. آنها هفت روز هفته و به طور ۲۴ ساعته کار می‌کردند و از حجم زیاد کار بسیار خسته و فرسوده بودند.
در همین حال، فیلم‌هایی توسط این کارگران در این رابطه در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است. از جمله تصاویری از بیش از ۱۰ جسد به صف شده که آماده سوزانده شدن بودند. در ووهان سه مرکز دریافت اجساد وجود دارد که به تجهیزات مرده‌سوزی مجهز است.
سابقه تکان‌دهنده سوزاندن اجساد از آلمان نازی تا چین کمونیست
سابقه سوزاندن اجساد به طور سیستماتیک، به دوران جنگ جهانی دوم برمی‌گردد که طی آن، آلمان نازی طی حدود پنج سال، بیش از یک میلیون یهودی را در اردوگاه کار اجباری آشویتس به قتل رساند و اجسادشان را به کوره‌های سوزاندن اجساد سپرد. ساکنان اردوگاه آشویتس در اتاق‌های گاز، در اثر گرسنگی و کار طاقت‌فرسا و حتی آزمایش‌های پزشکی کشته می‌شدند.
حدود شش دهۀ بعد بار دیگر تصاویری از کوره‌های سوزاندن اجساد، این بار از چین و از شهر سوجیاتون منتشر شد. به طوری که در سال ۲۰۰۶ افشای جنایت سازمان یافته سرقت اعضای بدن زندانیان و پس از آن سوزاندن اجساد باقی مانده توسط عوامل حزب کمونیست چین سرخط رسانه‌ها شد.
از آن زمان تا کنون تحقیقات متعدد و مستند بسیاری نشان داده است که حزب کمونیست چین توسط بیمارستان‌ها، زندان‌ها و اردوگاه‌های کار اجباری اقدام به برداشتن اندام حیاتی بدن ده‌ها هزار انسان زنده کرده است و از این طریق باعث قتل آنان شده است. مسلمانان اویغور، ساکنان تبت و زندانیان عقیدتی بخشی از قربانیان هستند. اما تحقیقات نشان می‌دهد که عمده قربانیان کسانی بوده اند که روش معنوی فالون‌گونگ (فالون دافا) را تمرین می‌کرده‌اند.
فالون‌گونگ که یکی از روش‌های مراقبه و تزکیه چینی است، از سال ۱۹۹۲ به دلیل فواید چشمگیر آن در بهبود سلامت روحی و جسمی مردم، در چین محبوبیت زیادی پیدا کرد. اما حزب کمونیست چین نگران شد که گسترش این روش معنوی باعث حذف باورها و ایده‌های کمونیستی از جامعه شود، بنابراین در سال ۱۹۹۹ راه آزار و سرکوب شدید آن را در پیش گرفت که جنایت برداشت اعضای بدن نیز در همین راستا صورت گرفته است.
دو حقوق دان کانادایی نیز به نام های « دیوید ماتاس » و « دیوید کیلگور » پس از تحقیقی گسترده، گزارشی به نام «محصول خونین» شامل ۵۲ مدرک معتبر را منتشر کردند که نشان می دهد حزب کمونیست از سال ۱۹۹۹، از طریق سرقت اعضای بدن، تعداد بسیار زیادی از تمرین کننده های فالون گونگ را به کام مرگ فرستاده است. دیوید ماتاس، نویسنده این گزارش، به روزنامه «استرالین»می‌گوید این جریان هنوز در حال وقوع است. افرادی که امروزه از زندان های چین آزاد می شوند، هنوز درباره آزمایش های خون صحبت می کنند.
کوره‌هایی که اکنون برای سوزاندن اجساد بیماران مبتلا به کرونا استفاده می‌شود، پیش از این به چه کار می‌آمده است و برای چه تأسیس شده بوده است؟
سوزاندن بقایای اجساد آخرین حلقه از چرخه تاریک جنایت برداشت اعضای بدن است. گرچه سوزاندن اجساد قربانیان کرونا شاید از نظر بهداشتی و پزشکی توجیه داشته باشد. اما چرخۀ هولناک بازداشت غیرقانونی، قتل به واسطه برداشت اعضای حیاتی بدن، و سپس سوزاندن بقایای قربانی در کوره، با کدام منطق انسانی قابل توجیه است؟
مطالب دیگر:
سخنان معاون رئیس‌جمهور آمریکا در محکومیت سوسیالیسم و وضعیت کرونا در آمریکا
چرا باید قبل از پایان عمر درباره خواسته‌های‌مان صحبت کنیم
سود اقتصادی ناشی از انتشار گاز دی‌اکسید کربن و فواید آن در رشد گیاهان
