حتماً در مورد خوردن کیک در روز عروسی شنیدهاید، اما در مورد نگه داشتنش چطور؟
رسمی در عروسیهای کشور های غربی وجود دارد که بیشتر از تنها یک روز عروسی طول میکشد. آن هم نگه داشتن لایه بالایی کیک عروسی است که در فریزر قرار داده میشود تا عروس و داماد یک سال پس از ازدواج یعنی اولین سالگرد ازدواجشان از خوردن آن لذت ببرند.
به گزارش انتیدی، هاروی و اینز وارنینگر قصد داشتند که اینکار را انجام دهند. آنها در ۱۷ مارس ۱۹۱۵ ازدواج کردند و لایه بالای کیک را برای سالگردشان نگه داشتند.
اما با وجود کارهایی که ازدواج بههمراه میآورد، جنگ و شروع زندگی مشترک هرگز نتوانستند به آن هدف برسند.
رونالد نوه وارنینگرها بود و بهخاطر می آورد که در کودکی آن را در فریزر دیده بود. به او گفته بودند که نباید به آن دست بزند، اما از آن زمان، کیک به سختی در خاطرش مانده بود.
با این وجود، صدمین سالگرد ازدواج پدر و مادر بزرگش نزدیک میشد. روزی خواهر رونالد با او تماس گرفت و پرسید آیا می داند که کیک کجاست.
رونالد گفت که از دهه پنجاه واقعاً چشمش به آن کیک نیفتاده است-اما دنبالش خواهد گشت. او زیرزمین را گشت. وقتی نتوانست آنرا پیدا کند، به این نتیجه رسید که کیک گم شده است.
اما وقتی جعبه کوچک بنفش را در پارکینگ خانهاش در ایالت واشنگتن پیدا کرد، فوراً فهمید که آن باید کیکِ گمشده باشد. همراه با آن شعرِ دستنوشتهای را از یکی از دوستان مادربزرگش پیدا کرد.
آنرا باز کرد و کیک عروسی آنجا بود، کاملاً محافظت شده با پودر شکر و خامه سفید رویش که بعد از اینهمه سال بهطرز زیبایی تزیین شده بود.
همراه کیک یادداشتی از طرف دوست عزیز بود که تقریباً ده سال قبل از اینکه آنها ازدواج کنند نوشته شده بود.
در یادداشت نوشته شده بود: «مرا بهخاطر بیاور وقتی که دوری و وقتی نیمه بیداری. روز عروسیت مرا بهخاطر بیاور و یک تکه کیک برایم بفرست.»
آن دوست مدتها پیش از دنیا رفته بود و حالا قطعا تکهای از کیک را نمیخواست … به هر حال بعد از اینهمه سال، کیک به سنگی تبدیل شده بود.
پودر شکر زیبا در روی کیک کاملاً حفظ شده بود، اما به گفته رونالد «وقتی با ناخن به آن ضربه میزدی صدایی مثل ظرف چینی میداد.»
رونالد از پیدا کردن کیک بعد از اینهمه سال شوکه شده بود. کیکی که از میان دو جنگ جهانی، نقل مکانها و تولد بچهها، نوهها و نبیرهها سالم گذر کرده بود.
رونالد قصد دارد آن کیک را مانند میراث خانوادگی ارزشمندی نگه دارد.
او گفت: «خیلی خوشحالم که کیک پیدا شده است و احساس مسؤولیت نسبت به آن دارم. آن فقط لایه بالایی یک کیک عروسی است، اما چند نفر هستند که چنین چیزی را طی صد سال نگه داشتهاند؟»
هیچکس نمیتواند آن را بخورد، چون خیلی سفت شده است. در هر صورت، یافتن این کیک برای کل خانواده وارنینگر که قصد نگهداری از این کیک را برای سالهای آتی دارند، خوشنودی وهیجانی بی نظیر است.
مطالب دیگر:
چگونه پزشکان در چین به قاتلان تبدیل میشوند؟