براساس گزارش ششم مه رودیوم‌گروپ در نیویورک، چین در سال ۲۰۱۹ بیش از ایالات متحده و سایر کشورهای توسعه‌یافته، گازهای گلخانه‌ای تولید کرده است.
بر اساس این گزارش، بیش از ۲۷ درصد از کل گازهای گلخانه‌ای جهان توسط چین تولید می‌شود و ایالات متحده با ۱۱ درصد در رتبه دوم قرار دارد. هند با ۶.۶ درصد، سوم است. پس از آن، اتحادیه اروپا با ۲۷ کشور عضو، ۶.۴ درصد از گازهای گلخانه‌ای جهان را تولید می‌کند.
بر اساس این گزارش، تولید گازهای گلخانه‌ای سال ۲۰۱۹ چین، معادل ۱۴.۱ گیگاتن دی‌اکسیدکربن است که بیش از سه برابر سال ۱۹۹۰ است و در دهه گذشته با ۲۵ درصد افزایش همراه بوده است. میزان تولید گازهای گلخانه‌ای چین در سال ۲۰۱۹، بیش از ۵۲ گیگاتن بوده است.
به علاوه براساس این گزارش، سرانه تولید گازهای گلخانه‌ای سال ۲۰۱۹ چین به ازای هر نفر به ۱۰.۱ تن رسیده است که طی دو دهه گذشته تقریباً سه برابر افزایش یافته است و کمی کمتر از ۱۰.۵ تن، میانگین سرانه ۳۷ کشور تشکیل‌دهنده سازمان همکاری و توسعه اقتصادی است.
در این گزارش آمده است: «گرچه هنوز داده‌های نهایی جهانی سال ۲۰۲۰ در دسترس نیست، انتظار داریم در سال ۲۰۲۰ سرانه انتشار گازهای گلخانه‌ای چین به ازای هر نفر، بیشتر از سرانه کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی باشد، زیرا تولید خالص گازهای گلخانه‌ای در چین حدود ۱.۷٪ رشد کرده در حالی‌که در پی همه‌گیری ویروس کرونا، تقریباً در همه کشورهای دیگر تولید گازهای گلخانه‌ای کاهش یافته است.»
چین بزرگترین تولیدکننده و مصرف‌کننده زغال سنگ جهان است. براساس داده‌های سازمان مردم‌نهاد نظارت جهانی انرژی در سانفرانسیسکو، از ژانویه سال جاری، ۱۰۸۲ نیروگاه که با انرژی زغال کار می‌کنند، در چین فعالیت داشته‌اند. به علاوه، چین در حال ساخت ۹۲ نیروگاه دیگر است و ۱۳۵ نیروگاه نیز در مراحل قبل از ساخت قرار دارند.
در عین حال، پکن منابع مالی چندین پروژه فسیلی را در کشورهایی که طرح «ابتکار کمربند و جاده» (یا «یک کمربند، یک جاده») را امضاء کرده‌اند، تأمین کرده است. بر اساس گزارش شورای غیرانتفاعی روابط خارجی در نیویورک، در سال ۲۰۱۶، چین در ۲۴۰ کارخانه ذغال سنگ در این کشورها سهیم بوده است.
این شورای غیرانتفاعی این‌گونه نتیجه‌گیری می‌کند: «سرمایه‌گذاری بر روی سوخت‌های فسیلی در این کشورها، مبارزه با تغییرات اقلیمی را دشوارتر خواهد کرد.»
خبرگزاری فرانسه در دسامبر سال گذشته گزارش داد با پروژه‌های زغال‌سنگ چین که در کشورهایی مانند زیمبابوه و پاکستان در جریان هستند، پکن کشورهای عضو ابتکار کمربند و جاده را مجبور به سهم داشتن در «آینده همراه با مصرف زغال‌سنگ» کرده است.
ابتکار کمربند و جاده یک طرح سرمایه‌گذاری است که پکن در سال ۲۰۱۳ راه انداخت تا یک مسیر تجاری برای اتصال چین و سایر مناطق جهان ایجاد کند.
سناتور ریک اسکات، سناتور جمهوری‌خواه فلوریدا، در واکنش به این گزارش رودیوم، در توییتر در مورد همکاری با پکن درباره تغییرات آب و هوا هشدار داد.
اسکات نوشت: «چین کمونیست بدترین آلاینده جهان است و برای ما هیچ اطمینانی وجود ندارد که رویه خود را تغییر دهد.»
او در ادامه نوشت: «برای تغییر در اوضاع آب و هوایی، نیاز به راه‌حل‌های واقعی است، اما نمی‌توان وانمود کرد که توافق‌های بچه‌گانه با ابرآلاینده‌ای چون چین کمونیست کاری در این باره پیش خواهد برد.»
در پی سفر ماه آوریل جان کری، نماینده ویژه ایالات متحده در امور آب و هوا، به چین قرار شد این دو کشور در زمینه مقابله با تغییرات اقلیمی با یکدیگر همکاری کنند. چند تن از قانون‌گذاران جمهوری‌خواه، از جمله اسکات، سفر کری را مورد انتقاد قرار دادند و آن را بی‌نتیجه دانستند.
چند روز پس از سفر کری، رهبر چین شی جین پینگ در اجلاس آب و هوایی ۲۲ آوریل، به رهبری ایالات متحده شرکت کرد و در طی این اجلاس گفت چین مصرف ذغال‌سنگ خود را در بین سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۵ «به شدت» محدود خواهد کرد و در پنج سال بعد از آن، آن را بیشتر کاهش خواهد داد. علاوه بر آن، او تعهدات سال گذشته خود در مورد عدم تولید کربن چین تا سال ۲۰۶۰ را تکرار کرد.
اخیراً چندین قانون‌گذار جمهوری‌خواه، کری را به دلیل اظهاراتش در مصاحبه با فارین‌پالیسی مورد انتقاد قرار داده‌اند.
او به فارین‌پالیسی گفته بود: «ما در قوانین اقتصادی و مجازی اختلافاتی داریم. در زمینه حقوق بشر، منافع ژئواستراتژیک، نیز اختلافات دیگری داریم. اما لزومی ندارد که این اختلافات مانع چیزی به مهمی توافق آب و هوایی شود.»
مطالب دیگر:
کاخ سفید می‌گوید بایدن از شرکت‌های بزرگ فناوری در جهت سرکوب «اطلاعات نادرست» حمایت می‌کند
امتناع شهر ماریکوپا از تحویل روترها به بازرسان انتخابات
هشدار یکی از ژنرال‌های عالی مقام ایالات متحده درباره «بی‌ثباتی احتمالی در سطح بین‌الملل»
