بر اساس گزارش یک اندیشکده وابسته به دولت فرانسه، با وجود تلاش‌های گسترده پکن برای تحمیل مدل اقتدارگرایانه خود به جهان آزاد، بزرگترین دشمن آن خودش است.
این یافته‌ها از گزارش ۶۵۰ صفحه‌ای فرانسوی‌زبان موسسه مطالعات استراتژیک دانشگاه‌های نظامی (IRSEM) به دست آمده است که «عملیات نفوذ چین» نام دارد. این موسسه، یکی از نهادهای مستقل وزارت نیروهای مسلح فرانسه است.
بر اساس این گزارش که در اوایل هفته جاری منتشر شد، در سال‌های اخیر، پکن پس از یک چرخش سلطه‌جویانه در جبهه سیاست، خود را در صحنه جهانی منزوی کرده است. این رفتار حتی از طرف کشورهایی که به‌طور سنتی روابط دوستانه‌ای با چین داشته‌اند، بازخوردهای فزاینده‌ای داشته است.
در این گزارش آمده که روابط چین و غرب به‌طور مشخص در حدود سال ۲۰۱۷ بدتر شده است.
یکی از نمونه‌های قابل‌توجه سوئد است که اولین کشور غربی بود که پس از تسلط حزب کمونیست چین بر این کشور، وارد روابط دیپلماتیک با این رژیم شد.
بر اساس این گزارش، با وجود آن‌که پکن از جایگاه نسبتاً مطلوبی در میان افکار عمومی سوئد برخوردار بود، با انتصاب سفیر جدید چین، گوی کنگیو، در سال ۲۰۱۷ نقطه عطف جدیدی آغاز شد.
در این گزارش آمده است: شعارهای تحریک‌آمیز گوی «فاجعه‌بار» بودند. برای مثال می‌توان به تهدید مقامات سوئدی مبنی بر عدم شرکت در مراسم اهدای جایزه به معترض چینی دستگیرشده، انتقاد از رسانه‌های محلی منتقد چین و فشار بر هتل استکهلم برای لغو جشن روز ملی تایوان اشاره کرد. از زمان انتصاب گوی در سال ۲۰۱۷، او حدود چهل بار به وزارت خارجه سوئد احضار شده است. نمایندگان مجلس این کشور دو بار درخواست کرده‌اند اخراج شود. جایگاه چین در افکار عمومی نیز تنزل پیده کرده است، اکنون ۸۰ درصد سوئدی‌ها نسبت به چین نظر منفی دارند، در حالی‌که این میزان در چهار سال قبل کمتر از نصف بود.
رابطه استرالیا که تقریباً یک سوم درآمد صادراتی خود را از چین به دست می‌آورد نیز به سمت ضدیت با رژیم کمونیستی تغییر کرده است. تحریم‌های تجاری تلافی‌جویانه پکن علیه کانبرا که سال گذشته خواستار تحقیقات مستقل درباره منشا ویروس شده بود، تنها موجب افزایش مقاومت در برابر نفوذ چین شد که دانشگاهیان را نیز دربر می‌گیرد. در همین حین، استرالیا در دسامبر ۲۰۲۰ قانونی را تصویب کرد که موانع بیشتری را برای شرکت‌های مرتبط با چین که مایل به خرید دارایی‌های استرالیا هستند، ایجاد می‌کند.
اتفاقات مشابهی در جاهای دیگر نیز رخ داد: آفریقا با پروژه عظیم کمربند‌وجاده چین مخالفت کرد و از این ابتکار زیرساختی انتقاد کرد که منابع طبیعی سرزمین‌ها را خالی می‌کنند، آن‌ها را آلوده می‌کند و از کارگران سواستفاده می‌کند.
کانادا بازداشت خودسرانه شهروندانش پس از دستگیری منگ وانژو، مدیر هوآوی، را محکوم کرد. منتقدان این حرکت را دیپلماسی گروگان توصیف کردند. سرکوب آزادی‌های هنگ‌کنگ موجب خشم انگلستان شده و نقض شدید حقوق بشر در شین‌جیانگ باعث شده تصویر پکن در بین دموکراسی‌های غربی بیش از قبل تنزل پیدا کند.
بر اساس این گزارش در ماه فوریه، شش کشور اروپای مرکزی و شرقی به جای اعزام روسای جمهور خود به اجلاس «۱+۱۷» با چین که مدت‌ها به تأخیر افتاده بود، مقامات رده پایین‌تر خود را فرستادند که نشان‌دهنده «کاهش تمایل» به تعامل با پکن است که می‌توان آن را به تصویر مخدوش این رژیم نسبت داد. بعدتر، پس از خروج لیتوانی از این گروه، این مجموعه تحت فشار در ماه می کوچک‌تر شدند.
نویسندگان می‌گویند امیدوارند این گزارش بتواند به رهبران پکن در مورد عواقب اقداماتشان هشدار دهد.
در این گزارش آمده «رفتارهای غیرسازنده» پکن در سال‌های اخیر «مشکل عدم‌محبوبیت را برای چین به وجود آورده است که در نهایت می‌تواند به‌طور غیرمستقیم موجب تضعیف این حزب، حتی دربرابر مردم خودش، شود.»
مطالب دیگر:
دیدگاه: مشکل فقط شی جین‌پینگ نیست؛ بلکه کمونیسم است
پس از آزادی مدیر مالی هوآوی، کانادایی‌های زندانی در چین آزاد شدند
تروُر لودون: به حزب کمونیست چین پایان دهید وگرنه باید برای بقا بجنگیم
