گفتگوی به موقع با والدین در مورد امور مالی و مسائل مربوط به پایان عمر بسیار مهم است
چگونه شروع کنیم، چه باید بگوییم
بعد از اینکه هادلستون داستان خود را در یک مصاحبه پادکست به اشتراک گذاشت، دو میزبان از او سؤال کردند که پس از آن چه کاری باید انجام دهند – آنها هنوز با والدین خود در مورد امور مالی صحبت نکرده بودند. و چند سال پس از تجربه او، هم سن و سالان او هم که حالا در سالگی۴۰ خود بودند، شروع به سوال پرسیدن از او کردند، زیرا مشکلات سلامتی در والدین آنها کمکم داشت شروع میشد.
یک گسستگی ارتباط بزرگ بین نسلها به دلیل عدم تمایل والدین و فرزندان مخصوصا فرزندان بزرگ در مورد صحبت درباره مسائل مالی شکل گرفته است. چندین نظرسنجی نشان میدهد که اکثر بزرگسالان بالای ۵۰ سال، برنامههای مالی و قانونی ندارند و اکثریت والدین – نزدیک به ۷۰ درصد – انتظار دارند که یکی از فرزندان مراقب آنها و امور مالی شان باشد – اما این فرزندان اطلاعی در این باره ندارند.
هادلستون طی مصاحبه با افراد مختلف از جمله روانشناسان مالی تا مشاوران املاک و مستغلات به چگونگی کنار گذاشتن ترس پرداخته است. گاهی اوقات، ترس ریشهای است و افراد این گونه فکر میکنند که اگر در مورد مرگ صحبت کنند، زودتر از راه میرسد. افرادی که این بحث و گفتگوها را داشتهاند در واقع احساس آمادگی بیشتری در صورت وقوع بحران دارند.
هادلستون به این موضوع اشاره میکند که چرا والدین ممکن است تمایلی به صحبت کردن نداشته باشند. گاهی احتمالا منظورشان این است که پولشان را جزو میراث خود ندانید، این برای مراقبت و درمان ما است.
از والدینتان بپرسید آیا احتیاج به وصیت کردن یا داشتن قیم در قید حیات دارند و اینکه وکالت چه موقع تنظیم شود؟
همچنین بخشی از کتاب هادلستون مختص جلوگیری از کلاه برداری است، زیرا سالمندان در هر سال میلیاردها دلار به دلیل کلاهبرداری از دست میدهند. مهم است که چگونه به والدین درباره خطر آن هشدار داد.
او اضافه میکند که در برخی موارد، عدم اعتماد والدین به شما بیاساس نیست. اگر مدیریت درستی روی وضعیت مالی خود ندارید و یا پول نگهدار نیستید، احتمالا باید یک دوست خانوادگی یا فامیل هدایت این مکالمات را بر عهده بگیرد. جهت اطمینان هنوز نیاز است این کارها انجام شوند.
و این تنها یک صحبت مختصر نیست بلکه باید یک گفتگوی مداوم و در حال پیشرفت باشد. با والدین خود صحبت کنید که آیا قصد بازنشستگی دارند، برنامه مراقبت طولانی مدت آنها چیست (حتی اگر فکر کنند که به آن احتیاج ندارند، اکثریت قریب به اتفاق سالمندان این گونه هستند)، جایی که ترجیح میدهند زندگی کنند، آنچه که میخواهند بعد از مرگشان با اموالشان انجام شود، و اینکه آیا آنها به کمک تان در هر یک از این موارد نیاز دارند – زیرا هدف این نیست که صرفا مسئولیت اداره مسائل مالی والدین خود را بر عهده بگیرید، بلکه اطمینان حاصل کنید که همه این چیزهای مهم را مد نظر قرار دادهاید.
هادلستون معتقد است، اساساً، این نگرانی از جای درستی میآید. هنگام گفتگو با والدین خود بگویید: «مامان و بابا، وقتی بچه بودم از من به خوبی مراقبت کردید. من هم میخواهم هر وقت احتیاج داشتید به همان شکل از شما مراقبت کنم.»
با گسترش این همهگیری، بسیاری از فرزندان احتمالا در فکر والدین خود و نگران سلامتیشان هستند. هادلستون امیدوار است که این یک یادآوری برای آماده شدن باشد.
گفتگوی به موقع با والدین
او گفت: « صادقانه بگویم، اگر این گفتگوها را در ۲۰ سالگی خود در حالی که والدین تان ۴۰ یا ۵۰ ساله هستند داشته باشید، باز هم خیلی زود نیست و در واقع زمان ایده آلی است زیرا شما قرار است این گفتگوها را در حالی که والدین تان هنوز سالم و نسبتا جوان هستند انجام دهید.»
« فکر نکنم بخواهید صبر کنید تا یک وضعیت اضطراری سلامتی یا مالی برای انجام این گفتگوها پیش بیاید، زیرا در آن مرحله، میتواند خیلی دیر شده باشد.»
مطالب دیگر:
چگونه با والدین خود درباره سالخوردگی و مسائل مالی صحبت کنیم – قسمت اول
تغییر رویکرد نظامی استرالیا از دفاعی به تهاجمی برای مقابله با تجاوزات چین در منطقه
فالون دافا، مدیتیشنی که بیش از صد میلیون نفر آن را تمرین میکنند
