نوشته: برایان گیسبرشت
در حالی که بسیاری از کشورها، چین را به خاطر عدم شفافیت در خصوص شیوع ویروس کرونا زیر سوال بردهاند و خواستار تحقیق بینالمللی در این خصوص منشأ شیوع این ویروس شدهاند، در مقابل چین در خصوص برخی از این کشورها نظیر استرالیا، تهدید به اقدامات تلافیجویانه در زمینههای اقتصادی کرده است.
اکنون اکثر کشورها همانند استرالیا، خواستار پاسخ حزب کمونیست چین در خصوص شیوع ویروسی هستند، که باعث مرگ نزدیک ۴۰۰ هزار انسان، ابتلای بیش از ۶ میلیون نفر، و آسیبهای سنگین به اقتصاد کشورها شده است.
فرانسه، آلمان و بسیاری دیگر از کشورهای غربی، به تبعیت از استرالیا، در مقابل چین ایستادهاند و به این کشور اجازه نمیدهند که با شیوه تهدیدهای قلدرمآبانه که فقط میتواند در مورد کشورهای ضعیفتر جواب دهد، عمل کند. هندیها نیز به این درک رسیدهاند که باید در برابر استبداد چینیها بیش از پیش ایستادگی کنند.
اقدام این کشورها قابل تقدیر است. آنها به این آگاهی دست پیدا کردهاند که حزب کمونیست چین، خطرناکترین دشمن آزادی است و به چین میگویند که دیگر کافی است. آنها در حال گشودن مسیر تازهای هستند.
اما متأسفانه کانادا این راه را پیش نگرفته است. کانادا آخر از همه و با اکراه، پس از اینکه سایر کشورها درخواست تحقیق از چین را امضاء کردند، اقدام به این کار کرد.
روزهایی که کانادا همیشه در زمره نخستین دولتهایی بود که در کنار متحدین دموکراتیک برای آزادی و علیه استبداد ایستادگی میکرد گذشته است. امروزه، کانادا در مقابل قدرت کمونیستهای چینی موضعی حاکی از ترس دارند.
به خاطر داشته باشید که چین به تلافی بازداشت مدیرعامل متخلف شرکت هوآوی در کانادا، و در یک باجخواهی آشکار، هنوز دو شهروند کانادایی را به گروگان گرفته است.
لازم است که برای نخست وزیر کانادا روشن شود که ویروسی که در چین ایجاد شد، به دلیل پنهانکاری حزب کمونیست چین درباره آن، در کل دنیا و از جمله کانادا پخش شد و زندگی مردم را مختل کرد و جانهای بسیاری به خاطر آن از دست رفت، و اگر شش هفته پنهانکاری چین در شروع شیوع آن نبود، به مرحله همهگیری جهانی نمیرسید.
متأسفانه دولت کانادا به جای عصبانیت از این قصور چین، و به جای پیوستن به متحدانش در راستای طلب تحقیق درباره منشاء این بیماری، برعکس رفتاری کاملاً دوستانه با رژیم چین در پیش گرفته و حتی از چین تعریف و تمجید هم میکند.
در سال ۲۰۱۳، هنگامی که طی رویدادی از ترودو پرسیده شد، کدام کشور را بیشتر تحسین میکند، وی در پاسخی شوکه کننده از چین و ویژگیهای اقتصادی آن نام برد.
روز سوم آوریل، وقتی که یک خبرنگار گفت اطلاعاتی که چین به سازمان بهداشت جهانی و کانادا میدهد، اشتباه و گمراهکننده است، وزیر بهداشت کانادا، پتی هایدو، او را به ترویج تئوری توطئه متهم کرد.
در حالی که حزب کمونیست چین، تعمداً جان مردم دنیا را با اطلاعات غلط به خطر انداخته است، و سازمان بهداشت جهانی هم در این کار، به چین کمک کرده است، مقامات بهداشتی کانادا حتی هر گونه سوال در این خصوص را تحمل نمیکنند.
تدروس آدهانوم، رئیس سازمان بهداشت جهانی، که پُست و مقام خود را مدیون حزب کمونیست چین است، در خصوص خطر شیوع کروناویروس به موقع به مردم دنیا هشدار نداد. در نتیجه، آنچه که باید به یک رویداد محلی در شهر ووهان محدود میشد، به بدترین بیماری همه گیر دنیا در ۱۰۰ سال گذشته تبدیل شد.
استرالیا و بسیاری از کشورهای مستقل جهان خواستار استعفای تدروس آدهانوم، که از سوی رئیس جمهور آمریکا «عروسک چین» نامیده شده است، شدهاند. با این وجود نخست وزیر کانادا، به دیگر کشورها در این خواسته نپیوسته است، ولی در عوض جاستین ترودو نه تنها به آن تقاضای استعفای وی نپیوست، بلکه پکن را به خاطر حمایت از فردی ستود که در بهترین حالت یک بیکفایت و در بدترین حالت میتوان برایش جرم جنایی تعریف کرد.
باید در نظر داشت که سازمان بهداشت جهانی، یک سازمان بین المللی بسیار مهم است که شامل متخصصان عالی پزشکی و مقاماتی متعهد است. با این حال، رئیس این سازمان، با خوشخدمتی به رژیم فاسد چین، و وقف حزب کمونیست چین شدن، خود را تباه کرده است.
این خیلی غمانگیز است که در حالی که قصور سازمان بهداشت جهانی آشکار شده است، هنوز دولت کانادا این واقعیت را نپذیرفته است که این سازمان در پنهان کردن شیوع ویروس آلت دست حزب کمونیست چین بوده است.
ترزا تام، رئیس بهداشت عمومی کانادا، در حالی که ناظران در خصوص اطلاعات غلط چین هشدار دادند، هنوز هم در حال اطمینان دادن به کاناداییها بود که در معرض خطر نیستند.
در این میان تایوان بهتر از هر کشوری از ماهیت شرور حزب کمونیست چین و پنهانکاریاش مطلع بود، و سعی در هشدار دادن به سازمان بهداشت جهانی میکرد، اما به دلایل صرفا سیاسی نادیده گرفته میشد.
جالب آنکه، بروس ایلوارد، نماینده کانادا در سازمان بهداشت جهانی، از اینکه پکن را راضی نگه دارد، چنان مضطرب بود که وانمود میکرد که نمیتواند سؤال خبرنگاری را در مورد بررسی عضویت مجدد تایوان در سازمان بهداشت جهانی، بشوند.
وقتی یک نامزد حزب محافظه کار کانادا این سؤال را طرح کرد که آیا رئیس بهداشت عمومی کانادا، بیش از کانادا به چین وفادار است، به او برچسب «نژاد پرستی» زدند. اما همین سؤال را میتوان از دیگر مقامات کانادایی هم پرسید.
در حقیقت، اگر انتقاد و نفی کردن رژیم کمونیستی چین، «ضد چین» بودن و «نژادپرستی» است، باید مردم تایوان و نیز افراد خوب هنگکنگ، با وجود اینکه از نژاد چین هستند، همگی نژاد پرست خوانده شوند.
نکته در این است که حزب کمونیست چین، سالها تلاش کرده است تا هرکسی که در برابر این رژیم مستبد ایستادگی کند را «نژادپرست» و «ضد چینی» به تصویر بکشد.
تبلیغات سیاسی حزب کمونیست چین، باعث شده است، چین و این حزب، در نظر مردم دنیا از هم متمایز نشوند. این چیزی است که این حزب دائماً در حال کار روی آن است. چه در رسانههای تحت کنترل مستقیم خود، و چه در رسانههای سراسر دنیا.
حزب کمونیست چین نماینده مردم چین یا سرزمین چین نیست. درک تفاوت آن، بسیار حیاتی است و باعث رفع تنشهای نژادی خواهد شد، زیرا مردم خواهند فهمید که انتقادها در خصوص رویارویی حزب کمونیست چین با این ویروس است، نه انتقاد از مردم چین.
کانادا چطور میتواند در اینترنت نسل ۵ خود از هوآوی که شرکتی کاملاً وابسته به حزب کمونیست چین است، کمک بگیرد، در حالی که از ماهیت و سرشت این حزب مطلع است.
مسئولین کانادایی میدانند که مبارزات حزب کمونیست چین علیه مردم صلحجوی تبت چقدر بیرحمانه و کشنده بوده است. آنها میدانند که زندانیان عقیدتی در چین، همانند تمرینکنندگان روش معنوی فالونگونگ، توسط این رژیم، هدف برداشت اعضای حیاتی بدن میشوند که این کار منجر به قتلشان میشود.
آنها میدانند که رهبران پیشین حزب کمونیست چین، نظیر مائو، مسئول مرگ غیر طبیعی حداقل ۶۰ میلیون نفر از مردم چین بودهاند.
به طور خلاصه، هیچ کلمهای وجود ندارد که ماهیت واقعی هیولای حزب کمونیست چین را بتواند توصیف کند. با این حال چه کسی هنوز میخواهد به چنین رژیمی دلبسته باقی بماند؟
پیروی از سیاستهای کثیف حزب کمونیست چین
اما در کانادا فقط دولت نیست که رویکردی نادرست در مواجهه با چین دارد. حمله اخیر رسانۀ سیبیسی، به روزنامه اپکتایمز را به یاد بیاورید. برخلاف بسیاری از نشریات کانادایی، اپکتایمز هرگز از رویارویی با حزب کمونیست چین ترسی نداشته است.
بیشتر بخوانید: سی بی سی حقایق مهم درباره اپک تایمز و اطلاعرسانی ما درباره پنهانکاری حزب کمونیست چین درباره کروناویروس را نادیده میگیرد
اما به نظر میرسد که سیبیسی سعی دارد هر گونه رویارویی با حزب کمونیست چین را عملی «ضد چینی» تلقی کند. بنابراین آنها تصمیم گرفتند که با اطلاعاتی گمراه کننده به اپک تایمز حمله کنند.
بنابراین، سیبیسی، علاوه بر پخش اطلاعات گمراه کننده در مورد مقالههای اپک تایمز، اقدام به تکرار دروغهای حزب کمونیست چین، مبنی بر اینکه اپکتایمز «ضد چینی» است، کرد.
گزارش سیبیسی، همچنین تکرار تهمتهای دروغ حزب کمونیست چین علیه روش معنوی فالون گونگ را به عنوان بخشی از دستور کار خود قرار داده است.
فالون گونگ (فالون دافا) یک روش مدیتیشن، مراقبه و تزکیه سنتی چینی است، که از سال ١٩٩٢ به دلیل فواید چشمگیر در بهبود سلامت روحی و جسمی، در میان مردم چین محبوبیت زیادی پیدا کرد. بر اساس نظرسنجیهای دولت چین، در اواخر دهه ۹۰ میلادی ۷۰ تا ۱۰۰ میلیون نفر در چین به آن گرایش داشتند. اما حزب کمونیست چین از سال ۱۹۹۹ اقدام به سرکوب شدید آن و آزار و شکنجه مردمی که به آن گرایش داشتند کرد.
این واقعیت که سیبیسی، به روزنامه اپکتایمز، که یک روزنامه شجاع است که دههها است از زندگی مردم چین تحت حاکمیت مستبدانه کمونیسم خبر میدهد، واقعاً نگران کننده است. چرا که گزارشدهی اپک تایمز در خصوص گروههایی است که توسط حزب کمونیست چین، به طور غیر قانونی و ناجوانمردانه هدف تعقیب، حمله و سرکوب قرار گرفتهاند. گروههایی مانند بوداییان تبت، مسلمانان اویغور، مسیحیان چین، و تمرینکنندگان روش معنوی فالون گونگ.
در واقع به جای آنکه سیبیسی، در کنار اقلیتهای تحت تعقیب قرار گیرد، برعکس حزب کمونیست چین را در آزار و اذیت آنها همراهی میکند.
مطالب دیگر:
حمایت بیش از ۱۲۰ کشور از قطعنامه مجمع بهداشت جهانی که خواستار بررسی مستقل درخصوص ویروس کرونا است