مقاله زیر به قلم اندرس کور پژوهشگر مسائل سیاسی نوشته شده است. این مقاله درباره خبری است که به‌تازگی در رسانه‌ها درباره درز گسترده داده‌ها از یک شرکت امنیت سایبری چینی به نام آی‌سون (I-Soon) منتشر شده بود. روزنامه واشینگتن پست نوشته بود که «۵۷۰ فایل و عکس و چَت» در وبسایت گیت‌هاب منتشر شدند و این اسناد یک دوره هشت ساله از کار شرکت چینی آی‌سون برای رژیم چین را دربرمی‌گیرد.
آی‌سون شرکتی است مستقر در شهر شانگهای که کار جمع‌آوری اطلاعات و جاسوسی سایبری را برای سازمان‌ها و نهادهای دولتی چین انجام می‌دهد. به‌تازگی مشخص شد که ماموران امنیتی دولت چین ده‌ها هزار دلار پرداخت می‌کنند تا هکرها حجم عظیمی از اطلاعات را در مورد شخص یا موسسه مدنظرشان به آن‌ها ارائه کنند.
در دنیای فناوری هکرهای سرخورده چینی را می‌بینیم که کم‌تر از هزار دلار در ماه درآمد دارند. نارضایتی کارمندان ممکن است منجر به افشای بیش از ۵۷۰ فایل آی‌سون در گیت‌هاب شده باشد که بسیاری از آن‌ها برای رژیم پکن مایه شرمساری هستند. فایل‌ها حاوی جزئیات مربوط به هدف قرار دادن دست‌کم ۴۰ کشور از جمله بریتانیا، کره جنوبی، هند، مالزی، تایلند، هنگ‌کنگ و تایوان به دست حزب کمونیست چین هستند.
در یکی از اسناد فاش‌شده آی‌سون آمده است: «اطلاعات بیش از همیشه به شاهرگ حیاتی کشورها تبدیل شده و شکل منبعی را به خود گرفته که کشورها در پی تصاحب آن هستند. در جنگ اطلاعاتی، سرقت اطلاعات و از بین بردن سیستم‌های اطلاعاتی دشمن، به رمز پیروزی بر دشمن تبدیل شده است.»
توسعه‌دهندگان نرم‌افزار در سراسر جهان، از جمله چین، از گیت‌هاب استفاده می‌کنند. گیت‌هاب یکی از بهترین پلتفرم‌های ارتباط جمعی با مردم دنیاست، زیرا به‌نسبت از دسترس دستگاه سانسور پکن خارج است. هکرها و برنامه‌نویسان کامپیوتری در سراسر جهان به گیت‌هاب مراجعه می‌کنند و با محدودیت‌های نسبتاً ناچیزی با هم ارتباط میگیرند. همه می‌توانند برای نمونه از گیت‌هاب برای بارگذاری کتاب‌ها و مقالات ممنوعه در چین استفاده کنند (افشای کامل: کاری که من انجام دادم).
ظاهراً پکن تصمیم گرفته که به شهروندان خود اجازه دسترسی به گیت‌هاب را بدهد، زیرا مبادله رایگان کدها و سایر اطلاعات موجود در این وبسایت از نظر حزب کمونیست چین به‌عنوان یک آورده مثبت تلقی می‌شود. اما خطر دسترسی به گیت‌هاب برای حزب کمونیست دیگر عیان شده است. هکرها و دیگران می‌توانند با افشای اطلاعاتی که جنایات حزب کمونیست را افشا می‌کنند، به شرایط کاری خود اعتراض کرده و به تیتر اول رسانه‌های خبری جهان تبدیل شوند. (محض خاطر آزادی و دموکراسی هم که شده، باید امیدوار باشیم افشاگری‌های بیشتری در آینده نزدیک انجام بگیرد.)
آخرین افشای اطلاعات که در ۲۲ فوریه در رسانه‌های خبری پوشش داده شد، پنجره‌ای نادر به دنیای هکرهایی است که از طریق جاسوسی سایبری به حزب کمونیست چین خدمت کرده و تلاش می‌کنند هر اطلاعاتی، از فهرست مسافران پروازهای بین‌المللی گرفته تا اسرار ناتو، را به سرقت ببرند.
افشای اطلاعات آی‌سون آخرین شواهدی است که نشان می‌دهند پکن سعی دارد حملات سایبری خود را به شکلی فزاینده و جهان‌شمول، از جمله علیه آمریکا و متحدان آن افزایش دهد. شرکت‌های خدمات شهری آمریکا یکی از اهداف اصلی هستند. برخی از حملات رژیم چین به شرکت‌های خدماتی آمریکا با تعبیه بدافزارهایی انجام می‌گیرد که وقتی ارتش آزادی‌بخش خلق به آن‌ها نیاز پیدا می‌کند، فعال می‌شوند تا برای مثال چین بتواند آمریکا را درصورت جنگ بر سر تایوان از نظر دیجیتالی به زانو دربیاورد. در دیگر حملات، از استخراج کلان‌داده‌ها به‌منظور دستیابی به مزیت تجاری برای ارتش و شرکت‌های چینی در برابر رقبای خارجی استفاده می‌شود. با ظهور هوش مصنوعی، تجمیع این داده‌ها برای حزب کمونیست چین ارزش بیشتری پیدا خواهد کرد.
جو بایدن و دولت او دست‌کم چند اقدام پیشگیرانه بسیار ضروری داشته‌اند که برای نمونه می‌توان به اختصاص ۲۰ میلیارد دلار برای بهبود امنیت بنادر اشاره کرد.
جدیدترین برنامه دولت بایدن، ارتقای امنیت بنادر با جایگزینی جرثقیل‌های کشتی به ساحل چین است که از آن‌ها برای جابجایی محموله‌های کانتینری استفاده می‌شود. این جرثقیل‌ها در برابر هکرهای چینی بسیار آسیب‌پذیر هستند، زیرا نرم‌افزارهای چینی در عمق ساختار آن‌ها تعبیه شده است. حزب کمونیست چین، به‌عنوان سازنده جرثقیل‌ها، می‌تواند به آسانی به سرقت اطلاعات بپردازد. بخش عمده داده‌ها ممکن است به واسطه کاربران از همه‌جا بی‌خبر در اختیار چین قرار گرفته باشد؛ کاربرانی که ممکن است برای راه‌اندازی گجت‌های هوشمند اینترنت اشیاء، مانند جرثقیل‌هایی که از راه دور از دفتر (یا از پکن) کنترل می‌شوند، اطلاعات خیلی زیادی را هم‌رسانی کنند.
ارتش آمریکا ظاهراً بر این باور است که پکن عملاً می‌تواند داده‌های کشتیرانی این کشور را به سرقت ببرد. برای نمونه، این داده‌ها ممکن است شامل اطلاعات حساس درخصوص حمل مهمات یا هواپیماهای بدون سرنشین باشد که ارتش آزادی‌بخش خلق را از عملیات نظامی آتی آمریکا مطلع می‌کند. مایه شگفتی است که نیروی دریایی آمریکا باید از به‌کارگیری ۸۰ درصد از بنادر کشور و دیگر بنادر بین‌المللی که از جرثقیل‌های چینی استفاده می‌کنند خودداری کند. گویی سازمان‌های مختلف دولتی و سیاستمداران آمریکا خواب‌شان برده یا توسط لابی‌های فاسد بنادر تطمیع شده‌اند که اجازه داده‌اند کار به این‌جا بکشد.
برای قطع دسترسی مجازی چین به سیستم‌های حمل‌و‌نقل آمریکا خیلی دیر شده است. با توجه به فراگیر بودن نرم‌افزارهای چینی در حوزه اینترنت اشیاء آمریکا؛ که باعث شده هکرها بتوانند همه چیز، از لامپ‌های هوشمند گرفته تا ماشین‌های خودران، را هک و از راه دور کنترل کنند؛ به کاری فراتر از تعویض جرثقیل‌ها نیاز است. دولت بایدن پیشنهاد کرده که تمام نرم‌افزارهای چینی به‌صورت ریشه‌ای از سیستم‌های آمریکایی حذف شوند اما این کار به قطره‌ای در دریا شباهت دارد.
