رهبران کشورهای عضو گروه ۲۰ با صدور بیانیه مشترکی که از گواهی استاندارد جهانی واکسیناسیون برای سفرهای بینالمللی حمایت میکند، خواستار ایجاد «شبکههای بهداشت دیجیتال جهانی» شدند که میتوانند بر مبنای طرحهای فعلی گذرنامه دیجیتال واکسن کووید۱۹ ایجاد شوند.
این بیانیه مشترک پس از پایان اجلاس سران گروه ۲۰ در بالی اندونزی صادر شد که در آن، رهبران در مورد چالشهای جهانی و هماهنگی سیاستها در واکنشها بحث کردند که همهگیریهای آتی را نیز در بر میگیرد.
در بیانیه مشترک گروه ۲۰ آمده است: «ما به اهمیت استانداردهای فنی مشترک و روشهای راستیآزمایی، تحت چارچوب مقررات بینالمللی بهداشتی (IHR (۲۰۰۵))، برای تسهیل سفرهای بینالمللی یکپارچه، تعاملپذیری و شناخت راهحلهای دیجیتال و غیر دیجیتال، از جمله گواهی واکسیناسیون واقف هستیم.»
مقررات بینالمللی بهداشتی (۲۰۰۵) یک سند حقوقی بینالمللی است که تحت نظارت سازمان بهداشت جهانی (WHO) توسعه یافته است و چارچوبی جهانی برای واکنش به گسترش بینالمللی بیماری تعیین میکند.
این استاندارد مورد حمایت سازمان بهداشت جهانی که در سال ۲۰۰۷ لازم الاجرا شد، کشورها را ملزم به تقویت ظرفیتهای نظارتی در گذرگاههای مرزی میکند و برخی اسناد بهداشتی از جمله گواهیهای بینالمللی واکسیناسیون را معرفی میکند.
رهبران گروه ۲۰ علاوه بر تأکید بر سودمندی چارچوب مقررات بینالملل بهداشتی، اعلام کردند از گفتوگوی بینالمللی و همکاری مستمر برای ایجاد شبکههای سلامت دیجیتال جهانی به عنوان بخشی از تلاشها برای تقویت پیشگیری و پاسخ به همهگیریهای آتی حمایت میکنند.
آنها افزودند که این شبکههای بهداشت دیجیتال جهانی «باید از استانداردهای موجود و گواهیهای دیجیتال کووید۱۹ که موفق بودهاند، بهره بگیرند و بر پایه آنها بنا شوند.»
گذرنامههای واکسن کووید۱۹ و سایر طرحهای شناسنامه دیجیتال به خاطر تجاوز به حریم خصوصی و این ظرفیت مورد انتقاد قرار گرفتند که میتوانند دولتها و شرکتها را قادر سازند که از طریق ممانعت از دسترسی به زیرساختها یا خدمات، افراد را وادار به انجام اقداماتی مشخص کنند.
«بیایید یک گواهی سلامت دیجیتال داشته باشیم»
این بیانیه مشترک در پی توصیههای بودی گونادی سادیکین، وزیر بهداشت اندونزی در نشست بازرگانی گروه ۲۰ (B20) ارائه شد که قبل از اجلاس سران گروه ۲۰ برگزار شده بود.
او در ۱۴ نوامبر در طی این نشست اعلام کرد: «بیایید یک گواهی سلامت دیجیتال مورد تأیید سازمان بهداشت جهانی داشته باشیم که اگر کسی واکسن زده بود یا آزمایش مناسب داده بود، بتواند سفر کند.»
سادیکین افزود این گذرنامه جهانی واکسن که توسط سازمان بهداشت جهانی استانداردسازی میشود، میتواند سفرهای بینالمللی را تسهیل کند.
او افزود: «بنابراین در همهگیری بعدی، به جای توقف کامل رفت و آمدهای مردم که اقتصاد جهانی را مختل کرد، میتوان سطحی از رفت و آمد را تأمین کرد.»
سادیکین افزود که کشورهای گروه ۲۰ با این گواهی سلامت دیجیتال جهانی موافقت کردهاند و اکنون ایده این است که در بازبینی چارچوب IHR گنجانده شود که در نشست بعدی مجمع بهداشت جهانی در ماه می ۲۰۲۳ در ژنو سوئیس ارائه خواهد شد.
B20 در سندی ۱۳۲ صفحهای که حاوی توصیههایی برای گروه ۲۰ است، خواستار پذیرش گسترده گواهیهای دیجیتال کووید۱۹ شد که بخشی از «یک زیرساخت بهداشت جهانی «همیشه فعال» با فناوری فعال باشد.»
مجمع جهانی اقتصاد (WEF) در گزارش فوریه ۲۰۲۲ (pdf) اعلام کرد که گذرنامههای دیجیتال واکسن به عنوان نوعی شناسنامه دیجیتال عمل میکنند.
این مجمع در گزارش قبلی (pdf) خود اعلام کرده بود: «شناسنامه دیجیتالی تعیین میکند که به چه محصولات، خدمات و اطلاعاتی میتوانیم و یا برعکس نمیتوانیم دسترسی داشته باشیم.»
«گولاگ دیجیتال»
نیک کوربیشلی، روزنامهنگار، که در مورد روندهای اقتصادی و سیاسی اروپا و آمریکای لاتین مینویسد، هشدار میدهد که گذرنامههای واکسن میتوانند منجر به اجرای طرح شناسنامه دیجیتال جهانی شوند که حریم خصوصی و آزادی مردم سراسر جهان را تهدید میکند.
او به اپکتایمز گفت «مثل ایست بازرسی است. هر جا میخواهید بروید، باید تلفن همراه، شناسنامه و مدارک دیگر خود را نشان دهید، حتی اگر قرار باشد بخواهید به خواروبار فروشی یا فروشگاه بروید.»
کوربیشلی جنبههای منفی طرح شناسنامه دیجیتالی جهانی را نوعی «گولاگ دیجیتالی» توصیف میکند که در آن امکان «اخراج مؤثر» افراد از جامعه فراهم میآید.
او گفت: «این چشماندازی وحشتناک است.»
مطالب دیگر:
شعلههای آتش در خانه بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران
ورشکستگی یک شرکت صرافی ارزهای دیجیتال، یکی از بزرگترین حامیان مالی دموکراتها در آمریکا
انتقاد شی جینپینگ از ترودو در طی گفتگویشان در حاشیه اجلاس گروه۲۰
