به گزارش اداره آمار کانادا، خروج مهاجران طی چند سال پس از ورود به این کشور به پدیده‌ای عادی در سیستم مهاجرت آن تبدیل شده است.
در گزارش دوم فوریه این اداره آمده است: «بیش از ۱۵ درصد از مهاجران طی ۲۰ سال پس از ورود به کانادا این کشور را ترک می‌کنند. با این‌حال، بیشتر آن‌ها بین ۳ تا ۷ سال نخست از کانادا خارج می‌شوند.»
اداره آمار کانادا در این گزارش می‌نویسد: «این دوره همان مدت زمانی است که مهاجران سعی می‌کنند با یافتن شغل مناسب و جایی برای زندگی و خو گرفتن به زندگی در کانادا، جایگاه‌شان را در کشور تثبیت کنند.»
این گزارش با استفاده از داده‌های پایگاه اطلاعاتی مهاجرت که اطلاعات مهاجران، پناهندگان و شهروندان کانادایی، اطلاعات مالیاتی آژانس درآمد کانادا و اطلاعات فوتی‌های پایگاه اطلاعاتی مرگ‌و‌میر کانادا را شامل می‌شود، به ارزیابی نتایج چندین دهه آمار و پژوهش می‌پردازد.
در گزارش آمده است: «برخی از مهاجران ممکن است برنامه‌ریزی کرده باشند که در مقطعی مشخص کانادا را ترک کنند. با این‌حال، مهاجرت از کشور می‌تواند حاکی از مشکلاتی باشد که مهاجران برای ادغام در بازار کار یا جامعه کانادا با آن مواجه هستند.»
به گفته نویسندگان گزارش، «دلایل ترک کانادا ممکن است فراتر از مسائل اقتصادی باشد.»
آن‌ها با استناد به اطلاعات به‌دست‌آمده از مطالعه کارول موتوز در سال ۱۹۷۴ می‌نویسند: «مسائل شخصی، از جمله فوت عزیزان در کشور مبدأ، آب‌و‌هوای ناملایم و سازگاری با زبان و فرهنگ کانادا از جمله دلایلی هستند که مهاجران را به ترک کشور وادار می‌کنند.»
برخی از مهاجران هم ممکن است برای بازنشستگی به کشور خود بازگردند.
مهاجران تحصیل‌کرده و مرفه جزو خروجی‌های احتمالی هستند
یکی دیگر از دلایلی که مهاجران را به ترک کانادا وامی‌دارد، مسئله پیشرفت فناوری و سرزمین مادری است.
به گزارش اداره آمار کانادا، «ظهور فناوری‌های ارتباطی و حمل‌و‌نقل باعث شده که زمینه فراملی‌گرایی فراهم شود.»
این مطالعه نشان می‌دهد که شهروندان هنگ‌کنگ اغلب بین این‌دو کشور در رفت‌و‌آمد هستند؛ زیرا می‌خواهند از کیفیت زندگی در کانادا و شرایط اقتصادی هنگ‌کنگ بهره‌مند باشند.
حدود یک‌چهارم از مهاجران هنگ‌کنگی، تایوانی، فرانسوی، آمریکایی و لبنانی طی ۲۰ سال به سرزمین مادری‌شان بازمی‌گردند که می‌تواند به‌خاطر استاندارد بالای زندگی در کشورهای مبدأ باشد.
مهاجران مرفه نیز معمولاً کانادا را ترک می‌کنند. حدود ۴۰ درصد از مهاجران سرمایه‌گذار و ۳۰ درصد از مهاجران کارآفرین طی ۲۰ سال کانادا را ترک می‌کنند.
مهاجرانی که فرزند ندارند و کسانی که از تحصیلات کم‌تری برخوردارند، به‌مراتب کم‌تر کانادا را ترک می‌کنند.
تأثیر مهاجران بر جمعیت کانادا
با توجه به این‌که درصد قابل‌توجهی از مهاجران طی چند سال پس از ورود به کانادا این کشور را ترک می‌کنند، وضعیت اجتماعی و اقتصادی کانادا دستخوش تغییراتی می‌شود.
یکی دیگر از مسائلی که به واسطه خروج مهاجران پدید می‌آید، رشد جمعیت است.
اداره آمار کانادا می‌گوید: «از آن‌جا که سطح تحصیلات مهاجران به‌طور کلی بالاتر از کسانی است که در کانادا متولد می‌شوند، خروج این نیروهای کارِ احتمالاً ماهر می‌تواند بر رشد اقتصادی کشور تأثیر منفی بگذارد.»
چنان‌که در گزارش اداره مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا آمده است، «تعداد زیاد مهاجران می‌تواند به رقابت بیشتر برای خانه‌دار شدن منجر شود.»
اداره مهاجرت، پناهندگان و شهروندی در سال ۲۰۲۲ به دولت هشدار داد که کمبود مسکن مقرون‌به‌صرفه می‌تواند به افزایش جمعیت مهاجران دامن بزند.
با این‌حال، دولت تصمیم گرفت درصد اقامت‌های دائمی را افزایش دهد که باعث شد جمعیت کشور در سه‌ماه سوم سال ۲۰۲۳ بیش از ۴۳۰هزار نفر افزایش پیدا کند که سریع‌ترین سرعت رشد جمعیت از سال ۱۹۵۷ محسوب می‌شود.
انتظار می‌رود حدود ۵۰۰هزار نفر در سال ۲۰۲۴ به کانادا مهاجرت کنند.
براساس نظرسنجی آباکوس دیتا، «این آمار به تدریج باعث دلواپسی کانادایی‌ها می‌شود.»
مهاجران ایرانی در کانادا
در این گزارش ضرایب احتمال ترک کردن کانادا توسط ایرانیانی که به این کشور مهاجرت کرهاند، منفی است. به این معنی که بیشتر ایرانیانی که به کانادا مهاجرت می‌کنند در این کشور ماندهاند و به ایران باز نگشتهاند.
طی چند ماه گذشته کانادا شاهد ورود مهاجران ایرانی زیادی است که با ویزای توریستی و به امید دریافت اجازه کار، به این کشور میآیند. تسهیلاتی که پس از شروع اعتراضات انقلابی ایران، اداره مهاجرت کانادا فقط برای ایرانیان ارائه داد.
بالا رفتن امتیاز و سخت شدن امکان دریافت اقامت دائم هر چند تبدیل وضعیت این مهاجران به مقیم دائم را بسیار دشوار کرده و احتمال بازگشت این افراد به ایران را بالا برده است.
در پایان ماه فوریه این تسهیلات برای ایرانیان برداشته می‌شود.
