به گفته‌ی محققان در دانشگاه «مونترال»، مناطقی از مغز در زیر قشرمخ، نقش مهمی را در آموزش حرکات بدن به‌ویژه پس‌از خواب شبانه ایفا می‌کنند. با این‌که محققان می‌دانستند که خواب به ما در یادگیری توالی حرکات (یادگیری حرکتی) کمک می‌کند، اما علت آن را نمیدانستند. «کارن دباس»، عصب‌شناس در دانشگاه مونترال و سرپرست این مطالعه می‌گوید: «مناطق زیر قشر مخ، در تثبیت و تقویت اطلاعات به‌ویژه اطلاعات مربوط به ردیابی حافظه‌ی حرکتی، از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. هنگامی‌که بعد از خواب، سطح تثبیت تعیین شد، شبکه‌ی مغز در این مناطق، با هماهنگی بیش‌تری عمل می‌کند به این معنی که مشاهده کردهایم که این مناطق بهتر بهینه میشوند. خلاف این امر هم درصورت نبود خواب کافی صدق می‌کند».
برای دست‌یابی و عملی کردن این نتایج، گروهی از محققان به‌رهبری «جولین دایان»، مدیر واحد تصویربرداری عصبی در موسسه‌ی تحقیقاتی مونترال، به گروهی از آزمایش‌شوندگان، بر روی جعبه‌ای، حرکت انگشتان در‌هنگام پیانو زدن را آموخت. با استفاده‌از تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی، مغز این افراد درطول عملکردشان قبل و بعد از خواب زیر‌نظر گرفته شد. در همین حال، آزمایش مشابهی نیز در آغاز و پایان روز برروی گروه کنترلی که مرحلهی خواب را نگذراندند، انجام شد.
درحال حاضر محققان متوجه شده‌اند که پوتامن، بخش مرکزی مغز، در افرادی که خوابیده بودند، فعال‌تر بود. علاوه‌بر این، عملکرد آن‌ها پس‌از یک خواب شبانه بهتر از چرتی در طول روز بود. آن‌ها با استفاده از روش تجزیه و تحلیل اتصال‌به مغز که به شناسایی شبکه‌های مغز و اندازه‌گیری سطح ادغام آن‌ها می‌پردازد، دریافتند که شبکه‌ای (شبکه‌ی قشر مخطط) از دیگر شبکه‌ها پدیدار می‌شود که از مناطق قشری و زیر قشری ساخته شده که شامل پوتامن و مناطق قشری وابسته به آن است. به‌گفته‌ی دباس: «ما متوجه شدیم که پس‌از خواب شبانه، این شبکه نسبت به بقیه بیشتر یکپارچه می‌شود؛ یعنی تعامل میان این مناطق زمانی‌که تثبیت و تقویت اتفاق می‌افتد، بیشتر می‌شود. ظاهراً خواب شبانه، حفاظت فعالی نسبت‌به این شبکه فراهم می‌کند؛ درصورتی‌که خواب در طول روز این کار را نمی‌کند. علاوه‌بر این، تنها یک خواب شبانه چنین نتایج مثبتی به‌همراه دارد».
این نتایج، نگرش جدیدی از نقش خواب در یادگیری مهارت‌های حرکتی که نیاز به توالی حرکتی جدید دارد، ایجاد کرده و برای اولین‌بار تعامل بیش‌تری را میان سیستم قشر مخطط بعد از مرحلهی تثبیت که بهدنبال خواب میآید، آشکار کرده است. دایان اظهار داشت: «یافته‌های ما، باعث ایجاد فرصت‌های پژوهشی بیش‌تری شده که منجر به درک بهتر ما از مکانیسم‌هایی که درطول خواب اتفاق می‌افتد و حصول اطمینان از تعاملی بهتر میان مناطق کلیدی مغز می‌شود. در‌واقع، چندین مطالعه‌ی دیگر در‌خصوص نقش «دوک‌های خواب» (بیانگر فعالیت سازوکاری هستند که حساسیت مغز را نسبت به درون‌داد حسی کاهش داده تا از این طریق فرد را در حالت خواب نگه دارد( در آزمایشگاه ما درحال انجام است».
«در‌نهایت، معتقدیم که با جمعیت‌های بالینی مشخصی که دارای مشکلات خواب هستند، بهتر می‌توانیم اشکالات حافظه را توضیح و درارتباط با آن عمل کنیم و قادر خواهیم بود که به بیمارانی که درحال یادگیری توالی حرکتی در مراکز توان‌بخشی هستند، کمک کنیم».
اپک تایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر می‌شود.
