مایک جانسون، نماینده جمهوری‌خواه لوئیزیانا و رئیس مجلس نمایندگان آمریکا در سی‌و‌یکم ژانویه در خصوص برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ به دست حزب کمونیست چین ابراز نگرانی کرد و از چین، به‌علت نقض حقوق بشر، به‌عنوان یکی از سرکوب‌گرترین رژیم‌های جهان یاد کرد.
فالون گونگ روشی معنوی و مدیتیشن باستانی برای پاکسازی جسم و ذهن است که از سال ۱۹۹۹ میلادی تاکنون، بیش از ۲۴ سال است که توسط حزب کمونیست چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است.
جانسون در سخنرانی خود در اجلاس بین‌المللی آزادی مذهبی در واشنگتن گفت: «بودایی‌های تبتی و تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ به اردوگاه‌های کار اجباری برده می‌شوند و حزب کمونیست چین اعضای بدن آن‌ها را خارج می‌کند.»
جانسون همچنین به نسل‌کشی پکن از طریق عقیم‌سازی اجباری، حبس اجباری و بازپروری اویغورها در شمال غربی منطقه شین‌جیانگ اشاره کرد.
او افزود: «این رژیم در زمینه رفاه اقتصادی و پویندگی اجتماعی حرف زیادی برای گفتن ندارد که بی‌راه هم نیست؛ زیرا رژیمی که مردم را به خاطر اعتقادات مذهبی‌شان بازداشت و شکنجه می‌کند، رژیمی ستمگر خواهد بود.»
برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ به دست حکومت کمونیستی چین با هدف فروش در صنعت پر سود پیوند عضو، اولین‌بار در سال ۲۰۰۶ مورد توجه رسانه‌های بین‌المللی قرار گرفت. افشاگران با بازرسان بین‌المللی و اپک‌تایمز در خصوص آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ که به‌خاطر باورشان زندانی شده‌اند صحبت کردند و اظهار داشتند که این افراد در تأسیساتی زیرزمینی که صرفاً مختص همان کار بودند، نگهداری می‌شدند.
فالون گونگ که با نام فالون دافا هم شناخته می‌شود، یک تمرین معنوی است که شامل تمرین‌های مدیتیشن و آموزه‌های اخلاقی مبتنی بر اصول حقیقت، نیک‌خواهی و بردباری است. این تمرین در دهه ۱۹۹۰ به صورت دهان‌به‌دهان رواج پیدا کرد و تعداد تمرین‌کنندگان آن در چین تا سال ۱۹۹۹ به ۱۰۰ میلیون نفر رسید.
حزب کمونیست چین، که محبوبیت این تمرین را برای رژیم حاکم خطرناک می‌دانست، سرکوب گسترده‌ای را در سال ۱۹۹۹ آغاز کرد و وعده داد که فالون‌گونگ و تمرین‌کنندگانش را از بین خواهد برد.
دادگاه مستقل چین در لندن، در سال ۲۰۱۹ به این نتیجه رسید که برداشت اجباری اعضای بدن در چین در «مقیاس گسترده‌ای» انجام گرفته است و تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ هدف اصلی و اولیه رژِیم چین بودند. اما دادگاه مستقل چین دریافت که سایر جوامع مذهبی مانند تبتی‌ها و اویغورها هم قربانی برداشت اجباری اعضای بدن شده‌اند.
جانسون در سخنرانی خود اظهار داشت که آزادی مذهبی جزو حقوق اساسی بشر است.
او افزود: «نظام آمریکا براساس آرمان آزادی ادیان بنا شده و اعتقاد بر این است که همه افراد از این حق مسلّم برخوردارند.»
«وقتی آزادی عقیده از مردم سلب شود، آزادی سیاسی هم دچار افول خواهد شد. تاریخ به این مسئله گواهی می‌دهد. به گفته جیمز مدیسون، وجدان مقدس‌ترین دارایی است. همان‌طور که دولت‌ها حق ندارند به اموال‌تان دستبرد بزنند، حق ندارند وجدان‌تان را هم پایمال کنند.»
در اجلاس بین‌المللی آزادی مذهبی، چندین تن از مقامات کنونی و سابق در امور آزادی مذهبی، از ایالات متحده خواستند تا تلاش خود را برای مبارزه با اقدامات وحشتناک رژیم چین دوچندان کند.
«فقط به این صحبت‌ها فکر کنید. ما داریم درباره برداشت اعضای بدن حرف می‌زنیم. این‌ها دارند اعضای بدن افراد را می‌دزدند و احتمالاً جان‌شان را با این کار می‌گیرند که یک عمل قرون وسطایی است.»
واکنش‌های بین‌المللی هم به سوء‌استفاده‌های چین افزایش یافته است.
پارلمان اروپا که در سال ۲۰۲۲ رژیم چین را به خاطر این اقدامات مورد انتقاد قرار داده بود، قطعنامه دیگری را در ماه ژانویه در محکومیت آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون‌گونگ تصویب کرد و خواستار انجام تحقیقات بین‌المللی در خصوص کارزار سرکوب قربانیان شد که نزدیک به ربع قرن از آغاز آن می‌گذرد.
ده‌ها کارشناس حقوق بشر سازمان ملل با خواندن گزارش‌های مربوط به برداشت اجباری اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ، اویغورها، تبتی‌ها، مسلمانان و مسیحیانی که در بازداشت حکومت چین بودند، ابراز شگفتی کردند.
نمایندگان مجلس ایالات متحده در مارس ۲۰۲۳ لایحه جرم‌انگاری برداشت اجباری اعضای بدن را با ۴۱۳ رأی موافق و ۲ رأی مخالف به تصویب رساندند. تگزاس در ژوئن ۲۰۲۳ قانونی را تصویب کرد که به موجب آن بیمه‌گران سلامت از تأمین مالی عمل پیوند عضو با استفاده از اعضایی که منبع‌شان چین باشد منع شدند.
کریس اسمیت، نمیانده جمهوری‌خواه نیوجرسی که نقش اصلی را در تصویب این لایحه ایفا کرد، اظهار داشت که بلاتکلیف ماندن این لایحه در سنا برای نزدیک به یک سال به شدت باعث ناامیدی‌اش شده است.
اسمیت در اجلاس سی‌ام ژانویه به اپک تایمز گفت: «زمان اجرای این لایحه فرارسیده است.»
برداشت اعضای بدن به دست حکومت چین، صنعت پیوند عضو چندمیلیارد دلاری این کشور را تأمین می‌کند. رژیم چین بیمارستان‌هایی را به انجام عمل پیوند برای مقامات عالی‌رتبه کشور اختصاص داده است.
معاون سابق وزیر فرهنگ چین که در ۸۷ سالگی درگذشت، بسیاری از اعضای بدنش را تعویض کرده بود. در شرح حال معاون درگذشته که بعدها از روزنامه‌ها حذف شد، چنین آمده بود: «او یک‌بار به شوخی گفت که بسیاری از اعضای بدنش متعلق به او نیستند.»
اسمیت با اشاره به رهبر جزب کمونیست چین اظهار داشت: «اگر شی جین‌پینگ همین فردا به یک کبد جدید نیاز داشته باشد، کبد یکی از تمرین‌کنندگان فالون گونگ یا شاید اویغور را دریافت خواهد کرد.»
«به نظر شما ظالمانه نیست؟ افرادی که او آن‌ها را تحت آزار و شکنجه قرار می‌دهد، منبع اعضای بدن مورد نیاز او می‌شوند. انگار دوران آلمان نازی است.»
یک روز پس از تأیید لایحه اسمیت در مجلس نمایندگان، سفارت چین به دفتر نماینده کنگره ایمیل زد و مدعی شد که برداشت اجباری اعضای بدن یک «دروغ بزرگ» است.
اسمیت اظهار داشت که این ایمیل «یک دروغ بزرگ در برابر دیدگان مردم بود.»
یک سال پیش، اسمیت برای انجام امور درمانی در بیمارستان بستری شده بود.
او که روی تخت بیمارستان دراز کشیده بود، از شکاف عمیق بین وضعیت خود و بی‌شمار زندانی عقیدتی در چین که در معرض خطر برداشت اعضای بدن‌شان بودند، شگفت‌زده شد.
«این‌جا مرا درمان می‌کنند و آن‌جا اعضای بدن‌شان را می‌دزدند. این مسائل مرا دچار خشم و اندوه می‌کنند: چطور جرئت می‌کنند چنین بلایی را بر سر یک انسان دیگر بیاورند؟»
پیامدهای مرگبار عمل برداشت اجباری اعضای بدن یکی از دلایلی است که اسمیت را مصمم می‌کند این لایحه را به سرانجام برساند.
«ما قصد داریم این لایحه را تصویب کنیم و من کاملاً مصمم هستم. مسئله فقط زمان است. هیچ‌وقت از یک لایحه دست نمی‌کشم و این لایحه بسیار حائز اهمیت است.»
