اصطلاح چینی ” شخص نمی‌‏داند با دست و پایش چه کند” (手足无措)

ترجمه‌‏ی این اصطلاح می‌‏تواند عاجز و درمانده شدن باشد اما به لحاظ لغوی این اصطلاح یعنی “شخص نمی‌‏داند دست و پایش را کجا بگذارد” است.

این اصطلاح در اصل در فصل ۸ “قطعات ادبی کنفوسیوس”۱ آمده‌‌‌‏است. این کتاب شامل مجموعه‌‌‌‏ای از عقاید یک فیلسوف چینی به نام کونگ‌‌‌‏ژی۲ (که به کنفوسیوس هم شناخته‌‌‌‏می‌‌‌‏شود)‌ و هم‌‌‌‏عصران او، در دوران ایالت‌‌‌‏های در حال جنگ می‌‌‌‏باشد (۲۲۱-۴۷۶ قبل از میلاد).

ایالت وِی معمولاً در اوایل دوره‌‏ی “بهار و پاییز”، ایالتی قدرتمند به‌‏شمار‌‏می‌‏رفت. زمانی‌‏که شاه لینگ در سال ۴۹۳ قبل از میلاد درگذشت، نوه‌‏ی او شاه شد و به یاد پدرش، شاه چو نامیده‌‏شد. پدر او عزل‌‏ و به ایالت سانگ تبعید ‌‏شده‌‏بود.

به منظور رسیدن به تاج و تخت، پدر شاه چو، کوآی کویی، با فرزند خود جنگید. درگیری بین پدر و پسر باعث تضعیف ایالت وِی شد و در نتیجه باعث‌‏شد نام و اعتبار آن به بدی یاد‌‏شود. در آن زمان شاه چو از کونگ‌‏ژی درخواست کمک کرد اما کونگ‌‏ژی به درخواست او جواب رد داد.

شاگرد کونگ‌‏ژی، زی لو، که برای حکومت کار‌‏می‌‏کرد از او پرسید اگر او درخواست کمک را قبول‌‏می‌‏کرد، اولین کاری که او انجام‌‏می‌‏داد، چه می‌‏بود.

کونگ‌‏ژی پاسخ‌‏داد او هر کاری که لازم می‌‏بود برای انتصاب صحیح افراد  می‌‏کرد و به زی لو آموخت: “اگر افراد به‌‏درستی منصوب‌‏نشوند، دستورات قابل قبول نخواهند‌‏بود. اگر دستورات پذیرفته‌‏نشوند، امور انجام‌‏ نمی‌‏شوند. اگر امور انجام‌‏نشوند، اخلاقیات و موسیقی نمی‌‏تواند رشد‌‏کند. اگر اخلاقیات و موسیقی رشد ‌‏نکند، مجازات به عدالت اجرا‌‏ نمی‌‏شود. اگر در مجازات، عدالتی نباشد، مردم به راحتی اشتباه‌‏می‌‏کنند و دیگر نمی‌‏دانند دست و پای خود را کجا بگذارند. بنابراین اگر افرادِ درست بر سر امور باشند، انسان‌‏های شریف می‌‏توانند سخن‌‏بگویند و امور به درستی اجرا ‌‏می‌‏شوند.”

کوآی کویی تحت عنوان شاه هوژانگ در سال ۴۷۸ قبل از میلاد، موفق‌‏شد، تاج و تخت را پس‌‏بگیرد. سه سال بعد، او کشته‌‏شد و شاه چو دوباره بر مسند قدرت نشست.

اصطلاح “شخص نمی‌‏داند دست و پایش را چه کند” برگرفته از آموزه‌‏های کونگ‌‏ژی به شاگردش است. امروزه این اصطلاح در مواقعی که فرد در شرایط وحشت و سراسیمگی قرار‌‏گرفته به‌‏طوری که هیچ راه حلی برایش وجو‌‏د‌‏ندارد و کاملاً درمانده و عاجز شده‌‏است، استفاده‌‏می‌‏شود

۱- کتاب “قطعات ادبی کنفوسیوس” با نام لون‌‌‌‏یو Lunyu نیز شناخته‌‌‌‏می‌‌‌‏شود. گفته‌‌‌‏شده که این کتاب بعدها توسط شاگردان او در دوران ایالت‌‌‌‏های متخاصم نوشته‌‌‌‏شده‌‌‌‏است.(۲۲۱-۴۷۶ قبل از میلاد)

۲- کونگ‌‌‌‏ژی در سال‌‌‌‏های ۴۷۹-۵۵۱ قبل از میلاد می‌‌‌‏زیسته‌‌‌‏است. او مشهورترین استاد و فیلسوف در دوره‌‌‌‏ی بهار و پاییز(۴۷۶-۷۷۰ قبل از میلاد) بوده‌‌‌‏است. آموزه‌‌‌‏های او بر اخلاقیات، عدالت، درستی و روابط اجتماعی تأکید ‌‌‌‏داشت.

اپک‌‌‏تایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر می‌‌‏شود.