سفر ابراهیم رئیسی به پکن با دعوت رهبر حزب کمونیست چین، توسط دستگاه پروپاگاندای جمهوری اسلامی بهشدت تبلیغ و بزرگنمایی شده و رسانههای وابسته به حکومت ایران تلاش میکنند که نشان دهند این سفر دستاوردهای اقتصادی فراوانی به دنبال خواهد داشت.
روزنامه ایران که ارگان دولت است، در گزارشی سفر رئیسی به چین و امضای تفاهمنامههای تجاری با این کشور را در راستای خنثیسازی تحریمها علیه جمهوری اسلامی و نقشآفرینی حکومت ایران در تحولات نظام بینالملل ارزیابی کرد.
البته در ادامه گزارش این روزنامه اشارهای به چگونگی نقشآفرینی جمهوری اسلامی در تحولات نظام بینالملل با سفر به چین نشد.
روزنامه کیهان نیز که زیر نظر نماینده علی خامنهای اداره میشود، با اشاره به امضای ۲۰ سند همکاری میان دولت جمهوری اسلامی و رژیم کمونیستی چین، سیاست خارجی دولت رئیسی را «فعال، پویا و فراگیر» نامید و منتقدان حکومت ایران را «جریان تحریف و تحریم» خواند که از تشکیل قطب قدرتمند ضد تحریم و تکوین قرن جدید آسیایی به وحشت افتادهاند.
وطن امروز یکی دیگر از روزنامههای وابسته به حکومت نیز در مطلبی با عنوان «در مسیر ابریشم» نوشت که سفر رئیسی به چین با استقبال گرم شی جین پینگ همراه بوده و رؤسای جمهور دو کشور بر همکاریهای استراتژیک و مقابله با یکجانبهگرایی آمریکا تأکید کردند.
البته روزنامههای وابسته به جریان اصلاحطلب حکومت ترجیح دادند که صرفاً به انتشار گزارشهایی از جریان سفر بسنده کنند و مانند روزنامههای وابسته به محافظهکاران از کلمات پرطمطراق در وصف این سفر خودداری کنند.
بااینحال برخی دیگر از روزنامهها نیز سعی کردند بسیار جزئی و در لفافه سیاست خارجی حکومت ایران را نقد کنند.
در همین رابطه روزنامه مردمسالاری در مطلبی با عنوان «ایران و چین؛ دوستان دوران سخت یا شرکای اقتصادی؟» بهنوعی به برخی روزنامهها که موضوع احیای راه ابریشم و مشارکت حکومت ایران در این پروژه را مطرح کرده بودند پاسخ داد و نوشت: «چین در برخی از پروژههای مهم خود از جمله ابتکار «کمربند و راه» ایران را دور زده و برخی از ظرفیتهای ژئوپلیتیکی کشور ما را تهی کرده است.»
این روزنامه در ادامه به نقل از هادی حقشناس از نمایندگان اسبق مجلس نوشت: «آنچه که امروزه در دنیا راهبرد است این است که نه هیچ دوستی دائمی است و نه هیچ دشمنی. آن چیزی که دائمی است منافع است.»
به گفته حقشناس اگر ما همه تخممرغهایمان را در ارتباط با یک کشور استفاده کنیم شاید در کوتاهمدت نفع ببریم؛ ولی در بلندمدت اگر آن کشور بداند که جز او کشور دیگری نداریم که با آن ارتباط داشــته باشیم، حتماً هزینه این روابط را افزایش خواهد داد. یعنی ما باید همان قدر که اهمیت برای رابطه تجاری با چین قائل میشویم برای بقیه کشورها هم اهمیت قائل شویم. ممکن است این رابطه در مقاطعی با فراز و فرود همراه باشد، ولی این اشکال ندارد و اشکال زمانی است که ما فقط به یک بخش دنیا نگاه کنیم و بخشـی از دنیا را در مبادلات تجاریمان قرار ندهیم.
روزنامه آرمان ملی نیز با انتشار یک مقاله در صفحه یک خود سیاست نگاه به شرق علی خامنهای را زیر سؤال برد و نوشت: «باید سعی کنیم به طور واقعبینانه توازن مثبتی را در روابطمان با سایر کشورها داشته باشیم. آنچه مورد تأکید است اینکه دیگر مفهوم شرق و غرب در دنیای امروز ازدسترفته است؛ لذا ما با کشورها و موقعیتهای جغرافیایشان کاری نداریم؛ بلکه با منافعمان کار داریم و باید با هر کشوری که بتواند تامین کننده منافع ملی کشورمان باشد رابطه داشته باشیم.»