جهان مملو از اسراری است که دانش کنونی ما را به چالش می‌کشد. اپک تایمز در بخش ماوراء دانش، داستانهایی از پدیده‌های خارق‌العاده را گردآوری کرده تا راه را برای باور مسائل ممکنی که قبلاً انکار می‌شدند باز کند. آیا آن‌ها واقعیت دارند؟ تصمیم با خود شماست.
این مقاله، گزارشی است از کشف یک جمجمه‌ی انسانی که تمامی دانسته‌های ما را از آن‌چه که درباره‌ی تکامل انسان، می‌دانیم، زیر سئوال می‌برد؛ و همچنین به سرکوب و سرپوش گذاشتن بر این کشف می‌پردازد.
در سال ۱۹۵۹، در منطقه‌ای به‌نام «چالکیدیکی» در «پترالونا» در شمال یونان، چوپانی دهانه‌ی غاری را یافت که پس از آب شدن برفهای سنگین مشاهده شد. او به کمک چند نفر از روستائیان دهانه‌ی غار را برای ورود باز کردند. آن‌ها غار را مملو از «استالاکتیت‌ها» و «استالاگمیت‌هایی» (استالاکتیت‌ها رسوباتی آهکی هستند که مانند قندیل از سقف غارها آویزان می‌شوند. استالاگمیت‌ها نیز رسوباتی آهکی هستند که به صورت ستون‌هایی مخروطی‌شکل، در کف غارها تشکیل می‌شوند) یافتند. آن‌ها در آن غار چیز شگفت‌انگیز دیگری نیز یافتند ــ جمجمه‌ی انسانی که در دیواری تعبیه شده بود (بررسی‌های بعدی به کشف تعداد زیادی فسیل گونه‌هایی از انسان‌های اولیه، موی حیوان، چوب فسیل شده و ابزارهایی از سنگ و استخوان انجامید).
جمجمه توسط رئیس انجمن پترالونا به دانشگاه «تسالونیکی» در یونان داده شد. توافق شد در هنگام اتمام تحقیقات، موزه‌ای از یافته‌هایی از غار پترالونا گشوده شود و جمجمه نیز برای نمایش به موزه برگردانده شود ــــ اتفاقی که هرگز نیفتاد.
دکتر «آریس پلیانوس»، عضو اتحادیه‌ی بین‌المللی علوم انسان‌شناسی و تبار‌شناسی (IUAE) در یونسکو و بنیان‌گذار انجمن انسان‌شناسی یونان و انسان‌شناسی متخصص که در آن زمان در دانشگاه مسکو مشغول به کار بود، توسط نخست‌وزیر یونان برای پذیرش یکی‌از کرسی‌های دانشگاه آتن به یونان دعوت شد. این اقدام به‌خاطر انتشار کتاب وی به‌نام «ریشه‌های یونانی» صورت گرفت. در این کتاب آمده است که ریشه‌ی مردم یونان کشورهای اسلاو نیست؛ بلکه مردم یونان، بومی یونان هستند. وی در هنگام بازگشت به یونان از کشف جمجمه‌ی پترالونا آگاه شد و فوراً به مطالعه برروی غار پترالونا و جمجمه‌ی کشف شده پرداخت.
تخمین زده شد که قدمت این «مرد پترالونایی»، ۷۰۰هزار سال باشد که آن را به قدیمی‌ترین گروه نژادی «یوروپید» (دارای صفات اروپایی) شناخته شده تا آن زمان در اروپا تبدیل کرد. تحقیقات دکتر پلیانوس نشان داد که مرد پترالونیایی، به‌طور کاملاً جداگانه در اروپا تکامل یافته و اجداد آن ربطی به آفریقا ندارند.
در سال ۱۹۶۴، «سیکنبرگ» و «بریتینگر»، دو محقق مستقل آلمانی، یافته‌های دکتر پلیانوس را رد کردند و ادعا کردند که این جمجمه ۵هزار ساله است و در‌واقع اجداد آن آفریقایی هستند. اما مطالعه‌ای که در سال ۱۹۷۱ در مجله‌ی معتبر باستان‌شناسی در آمریکا به‌چاپ رسید، با حمایت از نظریه‌ی ۷۰۰هزار ساله بودن جمجمه، دلیل حمایت از آن را تجزیه و تحلیل چینه‌ها و رسوب‌های غاری که جمجمه در آن کشف شده بود، اعلام کرد. در بررسی‌های بیشتر از غار، دندان و دو اسکلت ۸۰۰هزار ساله‌ی دیگر از انسان‌های اولیه به‌همراه فسیل‌هایی از گونه‌های مختلف کشف شد.
امروزه، بیشتر اساتید دانشگاه‌ها که به تجزیه و تحلیل بقایای مرد پترالونیایی پرداختند، آن را متمایز از انسان‌های باستانی راست قامت می‌دانند و مخلوطی از انسان‌های نخستین (نئاندرتال) و مدرن می‌دانند که دارای ویژگی‌های مختلف همه‌ی گونه‌ها و صفات قوی اروپایی است. موضوعی که اکنون روشن است این است که این جمجمه‌ی ۷۰۰ هزار ساله که هم می‌تواند هوموساپینس (یا انسان هوشمند و اندیشهورز) باشد و هم بخشی از آن، در تضاد کامل با نظریه‌ی خروجاز آفریقای تکامل انسان است.
کاوشهای بیشتر در غار پترالونیا با مشارکت محققان بین المللی (۴۶ متخصص از ۱۲ کشور) ادامه پیدا کرد و دلایل بیشتری برای اثبات ادعای دکتر پلیانوس ارائه شد. از جمله یافته‌های قابل توجه میتوان به تکههای فسیل شدهی چوب، برگ درخت بلوط، موی حیوان و کوپرولیت (فسیل فضولات حیوانی) اشاره کرد که تعیین قدمت دقیق آن‌ها را ممکن ساخته و همچنین حضور تقریباً مداوم ابزارهایی از جنس استخوان و چوب، مرحلهی تکاملی آن را از لایهی پایینتر رسوب داخل غار (۷۵هزار سال) تا بالاتر (۵۵۰ هزار سال) اثبات می‌کند.
این تحقیق، پس‌از وقفه‌ای به‌دلیل حکومت دیکتاتوری یونان، تا سال ۱۹۸۳ ادامه داشت. در آن زمان حکومت دستور داد تا همه‌ی کاوشها در محل غار برای همه، حتی گروه باستان‌شناسی اصلی ممنوع شود و بهمدت ۱۵ سال هیچکس دسترسی به محل و یافته‌های آن را نداشت و هیچ دلیلی هم ازسوی حکومت برای این اقدام اعلام نشد. آیا ممنوعیت دسترسی برای جلوگیری از کاوش، باعث شده تا نتایج علمی جدید میان فسیلهای باورنکردنی در لایههای دیوارهای غار پنهان بماند؟
بعد از اینکه جامعهی باستان‌شناسی یونان این پرونده را در دادگاه مطرح کرد، ۱۵ سال بعد توانستند اجازهی دسترسی به محل را بهدست آورند. از آن زمان تاکنون، وزیر فرهنگ یونان به هر روشی سعی در عوض کردن رأی دادگاه بوده است و درنتیجه دادگاههای بیشتری تشکیل شد.
یافته‌های دکتر پلیانوس با دیدگاههای معمول درباره‌ی تکامل انسان در تناقض بود و درنتیجه تحقیقات او سرکوب شد. در سال ۲۰۱۲، به دکتر پلیانوس و همسرش، در منزل وی حمله و به آن‌ها آسیب زده شد و مجرم نیز هیچ‌گاه پیدا نشد. دسترسی وی و تیمش به محل غار ممنوع شد و درحال حاضر محل نگهداری جمجمه مشخص نیست.
درحال حاضر برروی تابلویی که درخارج از غار نصب شده، قدمت جمجمه ۳۰۰هزار سال اعلام شده است. در سایت ویکیپدیا نیز با رد شواهد و منابع موجود، قدمت جمجمه‌ی پترالونا را در محدودهی پارامترهای قابل قبول یعنی بین ۱۶۰ تا ۲۴۰ هزار سال خواهید دید.
اخیراً، پروفسور «سی.جی. نیکولاس تیلور»، استاد دانشگاه کمبریج، طی نامهای به وزارت فرهنگ یونان متذکر شده است که قدمت صحیح جمجمه، ۷۰۰هزار سال است و نه ۳۰۰ هزار سال. همچنین وی سرکوب اطلاعاتی دولت درمورد این کشف باورنکردنی را زیر سئوال برده است.
مقالهی اصلی را در اینجا مشاهده کنید.
اپک تایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر میشود.
