نویسنده: مریم نیکپور
انتشار تصاویری با نمادهای ملی در شبکه‌های اجتماعی از سوی بخش قابل‌توجهی از نسل جوان در این روزها تبدیل به کارزاری فراگیر در داخل و خارج کشور شده است. نسلی که با فناوری ارتباطات قرن بیست و یکم چشم به جهان گشوده و می‌خواهد به جهان نشان دهد که راه خود را انتخاب کرده است و به‌رغم محدودیت‌های شدید اینترنتی و بازداشت‌های گسترده، راه‌هایی برای اعتراض در فضای مجازی و اعلام خواسته خود می‌یابد.
چندی است کارزاری فراگیر به راه افتاده است که در آن بخش عمدهای از جوانان نسل Z یا همان جوانان دهه هشتاد و دهه نود عکس‌ها و ویدئوهایی با نمادهای ملی در شبکه‌های اجتماعی در داخل و خارج از ایران منتشر می کنند. ازجمله تصاویری از پادشاهان خاندان پهلوی.
ازجمله هشتگ‌هایی که در این کارزار استفاده می‌شود می‌توان به #نسل_ما_راه_خود_را_پیدا_کرده، #جاوید_شاه، #ایران_معبد_ماست #ایران_را_دوباره_خواهیم_ساخت، اشاره کرد. البته استفاده از عبارت «ما ملت کبیریم ایران را پس می‌گیریم» که پیش‌تر از سوی شاهزاده رضا پهلوی استفاده شده بود نیز در میان این توییتها و هشتگ‌ها چشم‌گیر است. او در پایان سخنرانی خود به مناسبت سالگرد کشته شدن مهسا امینی و در پی آن اعتراضات سراسری ضد حکومتی، در شانزدهم شهریورماه سال جاری گفته بود «تفرقه انگیزان را خود دور کنید و یک‌صدا ندا سر دهید، ما ملت کبیریم ایران را پس می‌گیریم.»
نسل Z چه کسانی هستند
کمپین فعلی نسل موسوم به «نسل زد» با نمادهای ملی این روزها توسط نسلی در حال فراگیر شدن است که توسط کارشناسان به‌عنوان اولین نسل اجتماعی که از جوانی با دسترسی به اینترنت و فناوری دیجیتال رشد کرده است، شناخته می‌شود.
نسل Z یا Generation Z در تعریف بین‌المللی به متولدان بین ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۰ میلادی یا ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۹ خورشیدی گفته می‌شود که عمدتاً با دسترسی به اینترنت و فناوری دیجیتال شناخته می‌شود. نسلی که به دلیل همین ویژگی برخی جامعه شناسان به آن‌ها نام شهروندان دیجیتال داده‌اند.
پس از کشته شدن مهسا امینی در بازداشتگاه گشت ارشاد در شهریور ۱۴۰۱ و شروع اعتراضات سراسری ضد حکومتی، عمده جوانان این نسل که به دنبال صلح، آزادی، رفاه و ارتباط با جهان هستند، هم در داخل و هم خارج از ایران صدای اعتراض خودش بر سر جمهوری اسلامی را چنان بلند کرد که نه‌تنها مورد تحسین دیگر نسل‌های پیش از خود، بلکه مورد تحسین جهانی قرار گرفت و بازتاب آن در صدر رسانه‌ها جای گرفت.
عمده جوانان این نسل به دلیل اینکه از کودکی به اینترنت و دنیای آزاد دسترسی داشت، خیلی زود متوجه شد زندگی یک شهروند با آنچه در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی است، بسیار فاصله دارد.
جوانان دهه هشتاد که تجربه خرداد ۸۸، دی ۹۶ و آبان ۹۸ را به چشم دیده و تجربه نسل‌های گذشته را در پیش روی خود دارد می‌داند که باید با شفافیت در برابر جمهوری اسلامی بایستد و به حکومت مستقر و به جهان اعلام کند دقیقاً چه می‌خواهد و چه نمی‌خواهد. شاهزاده رضا پهلوی در میانه اعتراضات با اشاره به اهمیت این نسل در گفتگویی با تلویزیون صدای آمریکا گفته بود: «این نظام از ابتدا منفعت ملی را در نظر نداشت و حالا با جرقه‌ای که زده‌شده، نسل امروز از تجربیات چهل سال گذشته درس گرفته، افق‌های پیش رو را به‌خوبی می‌بیند و می‌داند چه می‌خواهد. من واقعاً به بچه‌های داخل ایران باور دارم و آن‌ها می‌دانند که چه می‌کنند و چه می‌خواهند، آن‌ها حالا به رهبری نیاز ندارند بلکه به پشتیبانی و تشویق به ادامه حضور درصحنه نیاز دارند.»
با گذشت حدود یک سال و چهار ماه از شروع اعتراضات ضد حکومتی مردم ایران، نسل جوان در جای‌جای ایران گاه و بی گاه با صدای بلند خواسته‌هایش را با شعارهای شبانه، دیوارنوشته‌ها و انتشار تصاویر بیان می‌کنند. نسل جوانی که به نظر میرسد همانند دیگر نسلها در داخل ایران به رسمیت شناخته نشده است؛ در یک نمونه متأخر همین یک ماه پیش مجتبی باستان مسئول بسیج دانش‌آموزی، در سخنانی گفته بود: «نسل Z مربوط به کشورهای غربی است و در جامعه نوجوان ایران اسلامی چنین نسلی وجود ندارد.»
این انکار در شرایطی است که در جریان اعتراضات ضد حکومتی ۱۴۰۱ کم نبودند جوانان و نوجوانانی از این نسل که توسط جمهوری اسلامی کشته مجروح یا بازداشت‌شده و برای خواسته‌های خود هزینه داده‌اند. امثال نیکا شاکرمی، سارینا اسماعیل‌زاده، حدیث نجفی از همین نسل به خروش آمده‌ای هستند که نشان دادند وجود دارند و به‌رغم تلاش حکومت برای انکار آن‌ها و تلقین ایدئولوژی خود بر آن‌ها، این شوریدن علیه جمهوری اسلامی، حکومت را در بهت و بحرانی بی‌سابقه فروبرده است.
نظرات بیان شده در این مقاله نظرات نویسنده است و لزوماً منعکس کننده نظرات اپک تایمز نیست.
