
یکی از اختلافات اخیر میان رژیم چین و هنگکنگ، در خط ایدئولوژی سرسختانهی پکن در انتخاب رئیس اجرایی این منطقه بوده است: که هر نامزد انتخاباتی باید «عاشق هنگکنگ و وطنپرست» باشد.
اکنون، بهنظر میرسد یکیاز مقامات ارشد حزب کمونیست چین، بهنحوی واجد شرایط شده است. به گفته «مایکل تیان»، معاون «حزب جدید مردم» در هنگکنگ که گروهی کوچک از سیاستمداران طرفدار پکن است، «دجیانگ» اخیراً در نشستی سیاسی اظهار داشته است: «رئیس اجرایی آیندهی هنگکنگ باید شخصی باشد که عاشق کشور و هنگکنگ باشد؛ اما مجبور نیست که حتماً دوستدار حزب و دنبالهروی سیاستهای آن باشد».
اصطلاح «میهنپرستی»، معمولاً معنایی متعارف از ملیگرایی میدهد که دوست داشتن حزب کمونیست چین نیز مشمول آن میشود. بهنظر میرسد این هشدار ژانگ بهمنظور کم کردن فشار از سوی گروههای شهروندی هنگکنگ باشد که احساس خفقان از سیاستها و فشارهای پکن میکنند.
هنوز مشخص نیست چه تغییراتی در انتخاب نامزدها ایجاد خواهد شد؛ زیرا مقامات چینی، گزینش و خارج کردن نامزدهایی که مخالف آنها هستند را حق خود میدانند.
«براساس قانون اساسی، نامزدهای انتخاباتی نمیتوانند مخالف کمونیست و حکومت تکحزبی باشند»
مایکل تیان، سیاستمدار طرفدار پکن
و البته شرایط دیگری برای نامزدها وجود دارد؛ بهگفتهی تیان: «طبق قانون اساسی، آنها نمیتوانند مخالف حزب و حکومت تکحزبی باشند».
بااینحال، چنین اظهاراتی که صراحتاً مفهوم عشق به کشور را از حزب کمونیست چین ــ که محصول عمدهی تبلیغات ایدئولوژی نسلهای چینی است ــ جدا کند، نادر است.
پیشاز این در ماه سپتامبر، Huanqiu، نسخهی چینی رسانهی دولتی Global Times، به انتشار مقالهای تحت عنوان « در چین عشق به وطن و عشق به حزب کمونیست یکی است» دست زد. در بخشی از این مقاله آمده است: «معیار اصلی تشخیص یک وطنپرست چینی این است که آیا عاشق حزب است یا خیر».
همچنین، احراز صلاحیت ژانگ با اظهارات صریح « لی فی»، معاون مجلس، در ۳۱ اوت در کنفرانسی خبری متفاوت است: «رئیس اجرایی باید عاشق کشور و هنگکنگ باشد و دوست داشتن حزب از شرایط لازمالاجرا است».
اینکه این اظهارات متناقض نشان از وجود اختلافات ایدئولوژیکی در ادارهی هنگکنگ است و یا صرفاً بازی با کلمات و لفاظی است، هنوز مشخص نیست.
اگرچه اظهارات ژانگ، بهطور واضح از گزارشهای رسمی در سرزمین اصلی چین حذف شد، اما اظهارات مایکل تیان دربارهی «تعریف بسیار بسیار آرامتری از میهنپرستی» در تمام روزنامههای هنگکنگ منتشر شد.
شاید بیان چنین اظهاراتی برای آرام کردم خشم سراسری هنگکنگ از پکن بهعلت مانورهای سیاسی اخیر آن در افزایش کنترل حزب کمونیست بر این منطقه باشد. یکیاز این حرکتها، تصمیم اخیر مجلس درخصوص نامزدها است که پکن باید نامزدهای انتخاباتی را ازنظر ایدئولوژی بررسی کند. این تصمیم باعث شد دانشجویان ۲۴ دانشگاه و کالج در هنگکنگ به مدت یک هفته تا ۲۲ سپتامبر و کلاسهای درس را تحریم کنند. بهدنبال اعتصابات دانشجویی، «جنبش دموکراسی اشغال» (یک جنبش اجتماعی اعتراضی بینالمللی علیه نابرابری اجتماعی) که برای حق رأی همگانی مبارزه میکند، در ماه اکتبر اتفاق خواهد افتاد.
دولت هنگکنگ نیز در ماه اکتبر، دور دوم نظرخواهی عمومی درخصوص پیشنهادات پکن را آغاز خواهد کرد، که نیاز به حداقل دوسوم اکثریت آراء مجلس قانونگذاری دارد تا به قانون تبدیل شود؛ فرایندی که انتظار میرود تا اوایل سال آینده اتفاق بیفتد.
اپک تایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر میشود.