هر معترضی که ۲۴ سال پیش در میدان تیانآنمن کشته‌شد، پسر یا دختر، شوهر یا زن، خواهر یا برادر کسی بوده‌است. فاجعه سیاسی ۴ ژوئن سال ۱۹۸۹ منجر به هزاران فاجعه در زندگی خصوصی افراد شد.
خانم دینگ زیلین بنیانگذار مادران تیانآنمن طی مصاحبه‌ای با صدای آمریکا در سال ۲۰۰۹، نهایت سعی خود را کرد تا مفهوم مرگ فرزند خود، جیانگ جی‌لیان را بپذیرد.
خانم دینگ، استاد سابق فلسفه در دانشگاه خلق چین، دراین‌خصوص اظهار داشت که، با وجود گذشت بیش از ۲۰ سال از رویداد ۴ ژوئن، غم و اندوه ناشی از مرگ فرزند در وی فروکش نکرده‌است. در واقع این درد هر سال با بالا رفتن سن، برای وی جانکاه‌تر شده‌است. او تا لب گور با چشم‌انداز تیره و تار ناشی از به‌دوش کشیدن این غم و اندوه، زندگی می‌کند.
این مرگ فرزندم بود که این فرصت را به من داد تا خود را از حماقت و جهلی که فرهنگ حزب کمونیست چین در من شکل داده‌بود رها سازم و این امکان را برای من فراهم کرد تا به عنوان یک انسان، اعتمادبه‌نفس و وجدان خود را دوباره باز یابم.
دینگ زیلین بنیانگذار مادران تیانآنمن
پروفسور دینگ گفت که، افرادی که دارای شرایطی شبیه وی هستند، سعی می‌کنند از نظر روحی همدیگر را تقویت کرده و تسلی دهند و از یکدیگر حمایت کنند. این اعمال حمایتگرانه، قدرت و دلگرمی لازمه را دراختیار او قرار می‌دهد تا به زندگی خود ادامه دهد.
وزارت امنیت ملی چین به دینگ گفت که، او با پذیرش مصاحبه با رسانه‌های غربی مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرد. درحالیکه خود او خود به هیچ وجه فکر نمی‌کند که “مورد سوء استفاده” قرار گرفته؛ بلکه کاملا برعکس، دیدگاه وی این است که رسانه‌ها این فرصت را دراختیار وی گذاشتند تا دراین خصوص صحبت نماید.
دینگ گفت که رویداد ۴ ژوئن، فاجعه‌ی دردناکی ناشی از استبداد و خودکامگی سیستم حکومتی بوده و دنگ شیائوپینگ تحت لوای این سیستم حکومتی ۳۰۰۰۰۰ سرباز را واداشت تا دانشجویان غیرمسلح را به خاک و خون بکشند.
اگر به موجب این سیستم نبود، امکان وقوع چنین فاجعه‌ای فراهم نمی‌شد، در نتیجه این مشکل مربوط به سیستم بوده‌است. دینگ گفت که تحت سیستم حکومتی خودکامه کنونی، هیچ امکانی برای حل وفصل فاجعه ۴ ژوئن وجود ندارد.
وی گفت: “وقتی حقیقت آشکار می‌شود، به دنبال خود واکنشهایی را به‌وجود می‌آورد که بیم آن می‌رود قدرتی غیرقابل پیش‌بینی داشته‌باشد.”
زمانی‌که دینگ در مورد پسر ازدست‌رفته خود صحبت می‌کرد با صدای بلند می‌گریست.
دینگ گفت: “این مرگ فرزندم بود که این فرصت را به من داد تا خود را از حماقت و جهلی که فرهنگ حزب کمونیست چین در من شکل داده‌بود رها سازم و این امکان را برای من فراهم کرد تا به عنوان یک انسان، اعتمادبه‌نفس و وجدان خود را دوباره باز یابم.”
وی افزود: “هر گاه به این فکر می‌کنم که این تمام آن چیزی است که در قبال زندگی و خون فرزندم به‌دست آوردم، احساس رنج و پشیمانی می‌کنم. تنها کاری که می‌توانم برای جبران آن انجام دهم این است که علیرغم مشکلات، نهایت سعی خود را به‌کار برده و برای آن مبارزه کنم.”
دینگ برای مبارزه در جهت اعاده حق فرزند خود، سالهای زیادی در سفر بوده‌است. وی توسط مأموران اداره امنیت ملی چین دستگیر شد، تحت پیگرد قانونی قرار گرفت و همچنین با وی به بدی رفتار شد.
او اظهار داشت که تنها چیزی که اکنون به آن توجه می‌کند این است که، تازمانی که زنده است، سعی می‌کند درخصوص مسأله ۴ ژوئن کاری انجام دهد. مادران تیانآنمن به این توافق رسیده‌اند که سه چیز را از رژیم چین طلب نمایند: حقیقت این رویداد، جبران خسارت ناشی از آن و پاسخگوبودن درقبال آن.
اپک تایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر می‌شود.
