تشخیص سرطان سینه یا سرطان پستان مثل یک زلزله است و دورنمای زندگی زنان را در یک چشم برهم زدن تغییر می‌دهد. با این‌حال، پیشرفت‌های پزشکی و رویکردهای درمانی شخصی‌سازی‌شده امیدواری زیادی ایجاد کرده‌اند.
متخصصان برجسته انکولوژی در ماه آگاهی از سرطان پستان اطلاعات مهمی را در رابطه با تشخیص، درمان و مراقبت به اشتراک می‌گذارند که تمام زنان باید از آن‌ها مطلع باشند.
آشنایی با خطر سرطان سینه
الین ام. ماتوس، پرستار مرکز جامع سرطان مونتفیوره اینشتین، به اپک تایمز گفت: «سرطان پستان عارضه‌ای است که اگر آن را زود تشخیص دهیم و شروع به درمان کنیم، پیش‌آگاهی فوق‌العاده‌ای دارد. درک این نکته حائز اهمیت است که صرف‌نظر از سابقه خانوادگی، به تمام زنانِ در معرض خطر متوسط توصیه می‌شود که از ۴۰ سالگی شروع به غربالگری کنند.»
دکتر سیندی سن، متخصص انکولوژی و جراح سینه در مؤسسه هلث کنسر نورثول، ضمن تأکید بر نقش ژنتیک در خطر ابتلای زنان به اپک تایمز گفت: «عوامل خطر در بین زنان به شکل قابل‌توجهی متفاوت هستند. اگر افراد زیادی در خانواده شما سرطان داشته‌اند، خطر بیشتری متوجه شما خواهد بود.»
به گفته سن، برخی از عوامل خطر چندان مورد توجه قرار نمی‌گیرند، از جمله نقشی که سبک زندگی در خطر ابتلای زنان ایفا می‌کند. او افزود: «خطر ابتلا به سرطان پستان با مصرف الکل گره خورده است. از این‌رو، هرچه بیشتر بنوشید، خطر ابتلا به سرطان پستان بیشتر خواهد شد و این چیزی است که بسیاری از زنان از آن اطلاع ندارند.»
او گفت: «دیگر موارد مربوط به سبک زندگی که به کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان کمک می‌کنند، ورزش کردن و حفظ وزن ایده‌آل هستند.»
قومیت نیز بر میزان خطر تأثیر می‌گذارد. زنان سفیدپوست در مقایسه با زنان سیاه‌پوست و آسیایی‌تبار با خطرات متفاوتی روبه‌رو هستند.
اهمیت غربالگری
به گفته ماتوس، غربالگری سرطان سینه مهم‌ترین مقوله‌ای است که کارزارهای اطلاع‌رسانی باید به آن توجه کنند.
او گفت که غربالگری سالانه به تشخیص زودهنگام کمک می‌کند و شانس درمان مطلوب را افزایش می‌دهد. با این‌حال، توجه به این نکته حائز اهمیت است که انجام ماموگرافی خطرات خاص خود را به دنبال دارد:
- قرار گرفتن در معرض تشعشع: ماموگرافی بیماران را اندکی در معرض اشعه ایکس قرار می‌دهد که می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را در برخی از زنان از طریق خود غربالگری افزایش دهد. زنانی که سینه‌های بزرگ دارند، در معرض خطر خاصی قرار دارند، چرا که معاینه کامل آن‌ها مستلزم بررسی‌های بیشتر است.
- نتایج کاذب: ماموگرافی ممکن است به نتایج مثبت یا منفی کاذب منجر شود. نتیجه مثبت کاذب زمانی رخ می‌دهد که پزشک چیزی را مشاهده می‌کند که شبیه سرطان است، اما در واقعیت خبری از سرطان نیست. نتیجه منفی کاذب زمانی رخ می‌دهد که ماموگرافی طبیعی به نظر می‌رسد، اما بیمار سرطان سینه دارد.
- تشخیص غیرضروری: ماموگرافی ممکن است باعث تشخیص سرطانی شود که علامت یا مشکل خاصی ایجاد نکرده و حتی شاید به خودی خود از بین رفته باشد. به این پدیده تشخیص غیرضروری گفته می‌شود که به درمان‌های غیرضروری و ناخواسته منجر می‌شود. ماموگرافی همچنین نمی‌تواند تمام سرطان‌ها را تشخیص دهد، بویژه اگر تومورها خیلی کوچک باشند یا در نقاطی مانند زیر بغل که معاینه آن دشوار است شکل بگیرند. زنانی که پستان‌های متراکم دارند، با احتمال بیشتری نتیجه منفی کاذب می‌گیرند.
براساس یک مطالعه، درصد قابل‌توجهی از موارد ابتلا به سرطان سینه به‌رغم افزایش استفاده از ماموگرافی به واسطه خود زنان در معاینات خانگی تشخیص داده می‌شود.
آشنایی با گزینه‌های درمانی
سن گفت: « سرطان در هرکسی متفاوت است. زنان اغلب در مواجهه با تشخیص سرطان درگیرِ گزینه‌های درمانی می‌شوند.»
به گفته ماتوس، شکل درمان سرطان سینه برخلاف بسیاری از بیماری‌های دیگر اغلب براساس اولویت‌های بیمار تعیین می‌شود.
ماتوس می‌گوید: «بیماران برای انجام جراحی گزینه ماستکتومی (برداشتن کل بافت پستان) یا لامپکتومی (برداشتن تومور از بافت پستان) را دارند، اما مقوله زیبایی، اولویت بیمار، اندازه و مکان تومور و شدت بیماری را نیز در نظر می‌گیرند.»
او افزود: «ما پرتودرمانی کامل یا جزئی پستان را هم پیشنهاد می‌کنیم. گرید و اندازه تومور، سن بیمار و سابقه پرتودرمانی از جمله عواملی هستند که بر گستره پرتودرمانی تأثیر می‌گذارند.»
در نهایت، گزینه‌های درمانی روشمند بسته به نوع و اندازه تومور، سن بیمار و بیماری‌های زمینه‌ای از قرص تا شیمی‌درمانی متغیر خواهند بود.
نوآوری‌های اخیر امکانات درمانی را گسترش داده‌اند. پمبرولیزومب، داروی ایمنی‌درمانی سرطان که با نام تجاری کیترودا شناخته می‌شود، به‌عنوان یک استاندارد جدید برای درمان سرطان‌های تهاجمی پستان بویژه سرطان پستان سه‌گانه-منفی که بیشتر زنان سیاه‌پوست را درگیر می‌کند، به بازار عرضه شده است.
سلامت عاطفی و سیستم‌های حمایتی
دکتر دنیلا ای. اوچوآ، جراح پستان، در مقاله‌ای که در کالج جراحان آمریکا منتشر شد، گفت: «تشخیص سرطان به این معنی نیست که دیگر اتفاق نرمالی در زندگی‌تان رخ نمی‌دهد. اضافه شدن استرسِ تشخیص و درمان سرطان به عوامل استرس‌زای زندگی ممکن است آن‌قدر طاقت‌فرسا باشد که نتوانید با آن مقابله کنید.» اوچوآ توصیه می‌کند که با متخصصان معتبر در زمینه بهداشت روانی سرطان مشورت کنید و به گروه‌های حمایتی حضوری یا آنلاین ملحق شوید.»
ایجاد یک شبکه پشتیبان قوی برای درمان موفق بسیار حائز اهمیت است. این شبکه باید شامل جراح، متخصص انکولوژی، پرستار، مددکار اجتماعی و یک مشاور باشد که بیماران را در فرازونشیب‌های مراقبت راهنمایی می‌کنند.
دکتر کاترین ای. یائو، جراح و متخصص انکولوژی، بر اهمیت اعتماد به تیم مراقبت‌های بهداشتی تأکید دارد. یکی از مهم‌ترین مسائل این است که بیماران باید دنبال تیمی بگردند که به اعضای آن اطمینان داشته باشند و بدانند که آن‌ها درصورت نیاز به کمک‌شان می‌شتابند؛ تیمی که احساس کنند می‌توانند به اعضای آن دسترسی داشته باشند و درصورت نیاز از آن‌ها کمک بگیرند.»
مراقبت از سلامت عاطفی
سن پیشنهاد می‌کند که با متخصصان معتبر مانند مددکاران اجتماعی و روانشناسانی که در زمینه انکولوژی تخصص دارند و همچنین با گروه‌های حمایتی حضوری و آنلاین ارتباط بگیرید. ارتباط گرفتن با افرادی که تجربیات مشابه خود را با شما به اشتراک می‌گذارند، می‌تواند آرامش‌بخش باشد و راهبردهای مقابله‌ای ارزشمندی را در اختیارتان بگذارد.
تشخیص سرطان پستان می‌تواند فوق‌العاده استرس‌آفرین باشد، اما سن تأکید دارد که وضعیت عاطفی بیمار به‌طور معمول در روند مراقبت مورد بررسی قرار می‌گیرد.
سن گفت: «من همیشه از بیمارانم می‌پرسم. بعضی اوقات که به تنهایی برای مشاوره نزد من می‌آیند، از آن‌ها می‌پرسم آیا کسی مثل یک عزیز، عضو خانواده، دوست یا هرشخص دیگری که بتواند به حرف‌مان گوش کند وجود دارد که به او تلفن بزنیم یا خیر.»
