تجزیه و تحلیل
این آخرین تلاش مقامات چینی است تا ظاهری معتبر به صنعت پیوند اعضا در چین بدهند: قوانین و مقررات جدید. اما این قوانین عریض و طویل که در یکم سپتامبر به اطلاع عموم رسید، درخصوص چگونگی تهیه و تخصیص اندام، هنوز هم چند سوال اساسی را بی‌جواب گذاشته است.
به‌عنوان مثال، آنها نمی‌توانند توضیح دهند که آیا اعضای بدن زندانیان محکوم به اعدام در فهرست اندام‌هایی قرار می‌گیرد، که مقامات می‌گویند درحال تهیه آن هستند.
در سال ۲۰۰۸ بود که هوانگ جیفو، معاون وقت وزیر بهداشت چین، به‌طور علنی و کتبی اذعان داشت که سیستم پیوند اعضا در چین به شدت (به میزان تقریبی۹۰ درصد) به اعضای بدن زندانیان محکوم به اعدام وابسته است.
دوسال بعد، گزارش‌هایی به‌دست آمد که براساس آن زندانیان عقیدتی در چین به‌طور گسترده‌ای آماج برداشت اعضای بدن قرار می‌گیرند؛ اکثریت این زندانیان عقیدتی، تمرین‌کنندگان فالون گونگ هستند، گروهی معنوی که تحت آزار و شکنجه قرار گرفته‌اند.
هنوز این ترس وجود دارد که اعضای بدن در چین، “به‌صورت مخفیانه از بدنها جداشده و فروخته می‌شوند.”
همچنین نزدیک به یک دهه بعد از آغاز این آزار و شکنجه، مدرک معتبری به‌دست آمد مبنی‌بر این‌که سیستم پیوند در چین به طور گسترده‌ای زندانیان محکوم به اعدام را مورد استفاده قرار می‌دهد. سال‌های مدیدی، مقامات چینی به‌راحتی ادعا می‌کردند که تمامی اعضای پیوندی از طریق اهدای داوطلبانه تهیه می‌شوند، و کسانی را که دیدگاهی غیر از این داشتند، مورد حمله قرار می‌دادند.
اکنون مقامات چینی بیان کردند که درحقیقت اعضای بدن زندانیان محکوم به اعدام را بدون کسب رضایت آنها، مورد استفاده قرار می‌دادند؛ اما هرگز برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ را نپذیرفتند.
مقامات پزشکی چین امسال اظهار داشتند که قصد دارند از “فاز وابستگی به اعضای بدن زندانیان اعدامی”خارج شوند و درعوض متعهد شدند این شیوه را بلافاصله متوقف کرده، و با استانداردهای اخلاق پزشکی بین‌المللی هم‌راستا شوند.
آیا زندانیان محکوم به اعدام بخشی از سیستم ثبت اعضای بدن هستند؟ مشخص نیست. ماده دوم این آیین‌نامه جدید می‌گوید که تمامی “شهروندان” شامل آن می‌شوند. آیا شامل زندانیان نیز می‌شود؟
ساوس چاینا مورنینگ پست، به نقل از جراحی که نامش فاش نشده گزارش می‌دهد که اعضای برداشته‌شده از زندانیان، وارد سیستم واگذاری الکترونیکی می‌شود. اما به گزارش چاینا دیلی که سخنگوی دولتی محسوب می‌شود، فقط اعضای تهیه‌شده از “عموم مردم” دراین سیستم ثبت می‌شوند.
اگر سیستم جدید، به نام سیستم پاسخگوی پیوند اعضا در چین، زندانیان اعدامی را دربر‌گیرد، بسیار ساده است که با وانمودکردن زندانیان فالون گونگ به‌عنوان زندانیان محکوم به اعدام، بر استفاده از اعضای بدن آنها در سیستم پیوند سرپوش بگذارند.
رسانه‌های چینی، تقلب در امور اهدای اعضای بدن در بیمارستان‌ها را گزارش کرده، و نهادهای رسمی در چین نیز به طور گسترده‌ای شاهد عدم صداقت و اعتبار دراین خصوص بوده‌اند. دستگاه‌های امنیتی و به‌ویژه ترکیب دو سیستم نظامی و پزشکی، که به‌شدت در برداشت عضو دست دارند، دارای عملکردی بی‌نهایت مرموز هستند.
علاوه بر این، مقررات وضع‌شده جدید، دارای هیچ‌گونه شفافیت واقعی درخصوص فرآیند تخصیص اعضا نیست. این دیدگاه که برای جلب اعتماد، منبع اندام باید واضح و آشکار باشد، بسیار مهم و اساسی است؛ به‌عنوان مثال، اهدای اعضا در ایالات متحده براساس کمک مالی است.
تأیید منبع نیز شرطی است که سازمان بهداشت جهانی و انجمن پیوند، کشورها را ملزم به اجرای آن می‌کنند. این دو گروه بهداشتی، در سطح بین‌المللی بوده و درخصوص سیستم پیوند عضو چین با این رژیم در ارتباط هستند. با این حال اشتیاق چندانی برای به چالش‌کشیدن مقامات چینی در شیوه‌های خود نشان نداده‌اند.
همان‌طور که آرنی شوآرتز محققی مستقل مطرح کرد که اگر اندام‌های پیوندی، همچنان “به‌طور مخفیانه برداشته و واگذار می‌شوند”، به این معنی است که هیچ‌یک از تعهداتی که مقامات چینی خود را ملزم به اجرای آن کردند، قابل بررسی و قابل اعتماد نیستند.
پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضا، که گروه مدافع حقوق پزشکی هستند و تلاش می‌کنند تا به استفاده از منابع اجباری پایان دهند، دست به انتشار مطلبی زدند که خشم آنها را نسبت به طفره‌رفتن رژیم چین نشان می‌دهد.
آنها در عنوان این مطلب منتشرشده آورده‌اند که، اعلان رژیم چین مبنی بر خروج از فاز استفاده از اعضای بدن زندانیان، فریبی بیش نبوده و نباید به آن اکتفا کرد.
مشکل ابتدایی پزشکان مخالف درآوردن اجباری اعضا با این قوانین جدید، شبیه موضوعاتی است که شوارتز به دقت به آنها اشاره کرده است: این قوانین فاقد حفاظت و یا نظارت خارجی هستند، و این‌که آیا عضوهایی که به‌صورت غیراخلاقی تهیه می‌شوند، مجاز به ورود به سیستم جدید کامپیوتری هستند یا نه، در هاله‌ای از ابهام است.
پزشکان مخالف درآوردن اجباری اعضا، با شکست در دستیابی به این دو مورد مهم که دربالا به آنها اشاره شد، اظهار داشتند، “باید از خودمان بپرسیم که، اگر چین در استفاده از سیستم کامپیوتری واگذاری اعضا موفق شود، اعلان وی مبنی بر خروج از فاز استفاده از اعضای بدن زندانیان، استانداردهای اخلاقی ما را تضعیف کرده و به تباهی می‌کشاند.”
اپک تایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر می‌شود.
