مساحت ۷۵ کیلومتر مربعی سانفرانسیسکو شامل ۳۶ محله رسمی و تعداد بسیاری از محلات غیررسمی است که توسط ساکنان آن شناخته شده‌است و به‌سادگی می‌توان دریافت که چرا اینگونه است. با قدم زدن در چند خیابان شهر می‌توان دید که از بلوکی به بلوک دیگر سبک ساختمانها و دوره زمانی مرتبط با آنها به‌شدت تغییر می‌کند. ساکنان این محلات از اقشار مختلفی هستند و با خود دنیایی از طبع‌های مختلف را به همراه می‌آورند.
طراح داخلی کلی فلین که دارای مهارت در زمینه‌های معماری و هنرهای زیبا است چنین عنوان می‌کند: “ساختمانهای بسیار گوناگونی در منطقه خلیج وجود دارد که برخی تاریخی‌تر بوده و خانه‌های قدیمی‌تر را شامل می‌شوند.”
وی افزود: “من در اصل معماری مطالعه کرده‌ام و پدرم یک طراح صنعتی بود. با قطعات و مجسمههای مدرن بزرگ شده‌ام و رویکرد فلسفی من بیشتر تحت تأثیر این نگاه قرار داشته‌است.”
دانش فلین در سبکهای مختلف معماری و دوره‌های زمانی نقشی کلیدی در کار او به‌عنوان یک طراح داخلی ایفاء می‌کند و این امکان را برای او فراهم می‌کند تا به نحو احسن بین طراحی داخلی و خارجی بر اساس ارتباط بین آنها هماهنگی ایجاد کند.
فلین گفت: “من مایلم که سبک و عمر خانه‌ای را که طراحی می‌کنم در نظر بگیرم. معتقدم که طرحی موفقتر خواهد بود که معماری را به گونه‌ای ظریف در نظر بگیرد.”
ساختمانهای بسیاری به سبک ویکتوریا (یکی از گونه‌های سبک معماری که در عصر ویکتوریا رواج داشته است) در سانفرانسیسکو وجود دارد که دارای فضای داخلی بسیار مدرنی هستند در حالیکه می‌توان این طراحی‌ها را به‌گونه‌ای که عمر بنا نیز در نظر گرفته شده‌باشد انجام داد. فلین می‌گوید: “این جزئیات را می‌توان با انتخاب صحیح شکل یک قطعه از مبلمان و یا الگوی یک پارچه در نظر گرفت و به‌نظرم ساکنین خانه به هر حال متوجه آن خواهند شد.”
وی افزود: “ترجیح من ترکیب عناصر به گونه‌ای هماهنگ است که می‌تواند یک روش قلمداد شود.” او از کار خود در نمایشگاه طراحی سانفرانسیسکو به عنوان نمونه‌ای در این زمینه یاد کرد.
فلین کار خود را در نمایشگاه سانفرانسیسکو با کوچکترین اتاق هربست مانور Herbst Manor (یک بنای تاریخی در سانفرانسیسکو) آغاز کرد و آن را به بخشی جدایی‌ناپذیر از فضایی در چند سطح تبدیل نمود.
او می‌گوید: “تأثیر جزئیات در یک اتاق کوچک بیشتر به چشم می‌آید و هر قطعه‌ای که در این اتاق کوچک به کار رفته دارای مرجع و دلیلی بوده‌است.”
فلین قادر بوده که نمای مدرنی ایجاد کند، وی چنین عنوان کرد که: “عمر فضا آن چیزی بوده‌است که مرا تحت تأثیر قرار داد.”
اتاقی که در اصل دستشویی بود به یک اطاق بالای بام باز می‌شد و دارای حریم خصوصی کوچکی بود. طرف مقابل اتاق یک سینک دستشویی بود، بنابراین او سعی کرد با حفظ کارکرد آن، فضا را با وسایل لوکسی که اعضای خانه و مهمانان می‌توانستند در طبقه سوم استفاده کنند تزئین کند.
وی گفت: “هربست مانور در ۱۸۹۹ به سبک گرجستانی Georgian ساخته شد، در حالیکه که این آغاز دوره ادواردی نیز بوده‌است و من چنین احساس کردم که پارچه سرخسی می‌تواند اشاره‌ای به آن دوره باشد.”
او دیوارهای دستشویی را که در اصل با آیینه پوشیده شده‌بود با پارچه دوخته شده از درخت سرخس پوشانید و سقف را با کاغذ دیواری به رنگ سیاه تزئین نمود.
پارچه با الگوی برگ در واقع بیشتر تصاویر سراسر خانه را در خود منعکس کرده و همچنین در لوستر اوژنی با سایز سفارشی نیز منعکس شده‌بود.
طرح کرم‌رنگ سیاه و سفید که در سراسراجزاء دیده می‌شود براساس لبه برجسته سیاه‌رنگ همراه با جزئیات در خانه همسایه کشیده شده‌است که از پنجره کوچک اتاق دیده می‌شود.
فلین گفت: “چنین روشی جهت برقراری ارتباط بین عناصر بیرونی و درونی در بسیاری از خانه‌های کالیفرنیا رایج است.”
او گفت که به عنوان مثال یکی از مشتریان او خانه‌ای در بالای تپه داشت که از بین یک رشته از درختان، منظره زیبایی را از خلیج سانفرانسیسکو و پل گلدن گیت به دست می‌داد. بنابراین آنها عصاره این درختان را گرفته و در خانه او منعکس کردند.
وی گفت: ” عنصر این درختان را گرفته و در مواد مبلمان خانه تکرار کردیم، به عنوان مثال با به‌کار بردن پایه تنه درخت در میز نهار خوری. همچنین سفارش یک سری نقاشیهای انتزاعی را که در بخشی از آن از بافت درختان الهام گرفته شده‌بود به یک نقاش دادیم. با به‌کار بردن تکه چوب در یک کنسول سفارشی در راهرو، عنصر درخت را دوباره تکرار کردیم. همچنین توانستیم با بهره‌گیری از عناصر و نقش و نگار درختان احساسی از محیط بیرونی را به محیط درون بیاوریم.”
بهره‌گیری از فضای بیرونی تنها به این معنی نیست که نمای خانه با فضای درونی آن مطابقت داشته باشد، بلکه بازگوکننده ارتباط مخاطب با فضا است و “منعکس‌کننده دیدگاه و احساسی است که مخاطب نسبت به فضا پیدا می‌کند و منحصر به آن مکان می‌شود.”
فلین گفت: “ما در فرهنگی زندگی می‌کنیم که به‌شدت سرعت گرفته که زمان و توجه ما را طلب می‌کند و من تصور نمی‌کنم که افراد زیادی زمانی برای استراحت داشته‌باشند. بر این باور هستم که خانه‌ای با طراحی خوب می‌تواند فرصت نفس کشیدن را در این فضا فراهم کند و با نیازهای مخاطب یا فرد خاصی همخوانی داشته‌باشد.”
او می‌گوید که ورای اشیاء زیبا و منظره‌ای که چشم را نوازش می‌دهد هدف نهایی از ساختن یک فضای خوب، بهبود روابط انسانی است.
وی افزود: ” معتقدم که انگیزه طراحان داخلی تنها طراحی یک فضای فیزیکی نیست بلکه بیشتر کیفیت زندگی است که کار آنان را با ارزش می‌کند. چون هدف نهایی داشتن یک زندگی بهتر است، نه تنها خریدن یک سری اشیاء زیبا.”
او گفت: “اینکه بتوانید در فضای خانه خود آرامش داشته‌باشید و دیگران را سرگرم کنید. این در واقع بیشتر به نتیجه نهایی بر مبنای روابط انسانی مربوط می‌شود تا اشیاء.”
اپک تایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر می‌شود.
