پنج نوع ماده‌‌‏ی غذایی چینی که نباید از آن‌‌‏ها استفاده‌‌‏کنید

تا به امروز رسوایی‌‌‏های مربوط‌‌‏ ‌‌‏به موادغذایی در چین سال‌‌‏هاست سرفصل اخبار رسانه‌‌‏ها بوده‌‌‏است. از ملامین کشنده در محصولات شیر گرفته تا عسل‌‌‏های مضر، مقامات چینی اذعان‌‌‏کرده‌‌‏اند محصولات غذایی سمی (و دیگر تولیدات صادراتی خطرناک) را به دیگر کشورها صادر‌‌‏کرده‌‌‏اند. اکثر رسانه‌‌‏های آمریکایی و دولت ایالات‌‌‏متحده به‌‌‏اندازه‌‌‏ی کافی تلاش‌‌‏نکرده‌‌‏اند تا این موضوع که ممکن‌‌‏است موادغذایی صادراتی از چین خطرناک‌‌‏باشد را به عموم مردم اطلاع‌‌‏رسانی‌‌‏کنند و به‌‌‏ندرت موادغذایی چینی توسط سازمان غذا و داروی امریکا (FDA) بازرسی‌‌‏می‌‌‏شوند. بازرسانِ  FDA تنها ۳.۲ درصد از همه‌‌‏‌‌‏ی موادغذایی صادراتی را بررسی‌‌‏می‌‌‏کنند. درنتیجه این امر به عهده‌‌‏ی مصرف‌‌‏کنندگان است تا برای حفظ سلامتی خود در انتخاب موادغذایی به‌‌‏طورهوشمندانه‌‌‏ای عمل‌‌‏کنند.

در اینجا ۵ به ذکر نوع ماده‌‌‏ی غذایی صادراتی ازچین که قبل از مصرف باید بررسی‌‌‏شوند، می‌‌‏پردازیم.

۱) تیلاپیا

تیلاپیا از آن نوع ماهی‌‌‏هایی است که جدیداً طرفدار پیدا‌‌‏کرده‌‌‏است. تمامی بازارهای موادغذایی با یک آشپز در محل و مزه‌‌‏ی رایگان آن به تبلیغ تیلاپیا می‌‌‏پردازند. آگهی‌‌‏های تلویزیونی مکرراً آن را تبلیغ‌‌‏می‌‌‏کنند. با‌‌‏این‌‌‏حال ۸۰‌‌‏درصد موجودی این نوع ماهی-۱۷۳۳۶۳ تُن درسال- از چین وارد‌‌‏می‌‌‏شود.

همه می‌‌‏دانند که پرورش‌‌‏دهندگان ماهی در چین به کودکان خود اجازه‌‌‏ی خوردن غذاهای دریایی که خود پرورش‌‌‏داده‎اند را نمی‌‌‏دهند. چند سال پیش گزارش‌‌‏شد که دختر ۷ ساله‌‌‏ای در چین که در محل پرورش ماهی زندگی‌‌‏می‌‌‏کرد، به دلیل میزان بالای هورمون‌‌‏های مورد استفاده در پرورش ماهی، در این سن دچار عادت‌‌‏ماهانه شد. پرورش‌‌‏دهندگان ماهی برای زنده‌‌‏نگه‌‌‏داشتن ماهی‌‌‏ها در شرایط اغلب بسیار بد و نگه‌‌‏داری تعداد زیادی ماهی‌‌‏ در یک مکان از هورمون‌‌‏های رشد و آنتی‌‌‏بیوتیک‌‌‏های قوی استفاده‌‌‏می‌‌‏کنند.

۲) ماهیِ روغن

درحدود ۵۱ درصد – ۳۱۰۰۰ تُن در سال- از ماهیِ‌‌‏ روغن موجود در بازار ایالات متحده از چین وارد‌‌‏می‌‌‏شود. شرایط پرورش ماهیِ روغن همانند ماهی تیلاپیا می‌‌‏باشد.

۳)آب‌‌‏میوه با طعم سیب

اگر درحال خرید یک آب‌‌‏میوه‌‌‏ی سیب ارزان‌‌‏قیمت که طعم خوبی هم ندارد هستید، بدانید که این آب‌‌‏میوه ممکن است از چین وارد‌‌‏شده‌‌‏باشد. حدود ۵۰‌‌‏درصد -در حدود ۳۶۷ میلیون گالُن در سال- از آب‌‌‏میوه‌‌‏های سیبی که در ایالات متحده به‌‌‏فروش‌‌‏می‌‌‏رسند ساخت چین است.

پس‌‌‏مانده‌‌‏ی آفت‌‌‏کش‌‌‏ها که در میوه‌‌‏ها، سبزیجات و غذاهای فراوری‌‌‏شده باقی‌‌‏می‌‌‏ماند، در دراز مدت زمانی‌‌‏که وارد ذخیره‌‌‏ی غذایی می‌‌‏شوند، مشکل‌‌‏ساز خواهند‌‌‏شد. چین که بزرگ‌‌‏ترین تولید‌‌‏کننده‌‌‏ی آفت‌‌‏کش در جهان است، تا حد زیادی قادر به رسیدگی به مشکل پس‌‌‏مانده‌‌‏های شیمیایی خطرناک و غیرقانونی در مواد غذایی نبوده‌‌‏است؛ حقیقتی که می‌‌‏توان از روی تعیین بیش‌‌‏ترین میزان مجاز آن در موادغذایی فهمید.

۴)قارچ‌‌‏های پرورده

سعی‌‌‏نمایید که از قارچ‌‌‏های کنسروی دوری‌‌‏کنید. ۳۴درصد از آن‌‌‏ها – ۲۸۵۰۰ تُن در سال- از چین وارد‌‌‏می‌‌‏شوند.

۵)سیر

سیر در بسیاری از موادغذایی‌‌‏ فراوری‌‌‏شده وجو‌‌‏دارد. در حدود ۳۱ درصد از سیر موجود در بازار یا ۹۸۵۰۰ تُن در سال از چین وارد‌‌‏می‌‌‏شود. شما ممکن‌‌‏است برچسب “محصول ارگانیک” را ببینید امّا در واقعیّت هیچ شخص یا گروه ثالثی در چین وجود‌‌‏ندارد که به بررسی و صدور گواهینامه برای محصولات “ارگانیک” بپردازد. برای سود بیشتر هر کسی می‌‌‏تواند به محصولی برچسب “ارگانیک” بدهد.

* اطلاعات فوق براساس داده‌‌‏های سال ۲۰۱۱ می‌‌‏باشد که در بیانیه‌‌‏ی کمیته‌‌‏ی امور خارجه‌‌‏ی مجلس درخصوص تهدید موادغذایی خطرناک چینی ارائه‌‌‏شده‌‌‏است. هر ساله ۷ درصد بر میزان واردات موادغذایی از چین افزوده‌‌‏می‌‌‏شود.

اگر درخصوص چگونگی خطرات این نوع موادغذایی بر سلامت انسان پرسشی دارید، می‌‌‏توانید گزارش مربوط به آلودگی محیط‌‌‏زیست در چین را مطالعه‌‌‏کنید.

درک مشکل آلودگی در چین

بنا به اظهار روزنامه‌‌‏ی صبح جنوب چین: “۷۰درصد از رودخانه‌‌‏ها و دریاچه‌‌‏های چین، آلوده به مواد شیمیایی صنعتی و الیاف گیاهی‌‌‏ است.” به‌‌‏تازگی ساکنان شهر ژجیانگ چین -یکی از استان‌‌‏های چین با میزان آلودگی کم‌‌‏تر- پیشنهاد‌‌‏داده‌‌‏اند اگر هر یک از مقامات دولتی شهامت شناکردن در آب‌‌‏راه محلی را داشته‌‌‏باشد، ۳۰۰۰۰۰هزار یوان معادل ۵۰ هزار دلار به آن‌‌‏ها خواهند‌‌‏داد.

سفارت ایالات متحده در پکن میزان آلودگی هوا در هر ساعت را منتشر‌‌‏می‌‌‏کند. امریکایی‌‌‏های ساکن در پکن براساس این اطلاعاتِ ساعتی تصمیم‌‌‏می‌‌‏گیرند که می‌‌‏توانند بیرون بروند یا نه.

گزارش‌‌‏های بی‌‌‏شماری از آلودگی‌‌‏های شدید هوا، آب و خاک وجود‌‌‏دارد. باوجود این میزان آلودگی، تقریباً خوردن غذای سالم غیرممکن است.

در اینجا ویدئویی را مشاهده‌‌‏میکنید که توسط یک دانشجوی شجاع چینی که فارغ‌‌‏التحصیل دانشکده فیلم پکن است، تهیه‌‌‏شده‌‌‏است. او برای ساخت این فیلم خودرو و خانه‌‌‏ی خود را فروخت و با صرف ۵ سال و هزینه‌‌‏ی ۸ میلیون یوان (۳.۱ میلیون دلار) و گرفتن بیش از ۲۰۰۰ ساعت فیلم  توانست این مستند ۱۲ دقیقه‌‌‏ای را بسازد. این مستند هیچ‌‌‏گونه راوی ندارد اما موضوع و تصاویر دردآور آن، بازگوکننده‌‌‏ی داستان کامل آن است.

[kml_flashembed publishmethod=”dynamic” fversion=”8.0.0″ useexpressinstall=”true” movie=”http://player.youku.com/player.php/sid/XNDkxMTQ2OTAw/v.swf” width=”400″ height=”300″ targetclass=”flashmovie” align=”right” play=”true” loop=”true” menu=”true” quality=”medium” scale=”exactfit” salign=”r” wmode=”window” allowfullscreen=”true”/]