نویسنده: جرالد بی. هاینریش
امروزه می‌بینیم که فردی عادی با انتشار یک مقاله، ویدئو یا میم به‌طور گسترده بر افکار عمومی تأثیر می‌گذارد و حتی رسانه‌های بزرگ را تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد. شهروندان عادی در سال ۲۰۲۴ هرروز در عرصه خبررسانی در شبکه‌های اجتماعی به موفقیت رسیده‌اند. این همان چیزی است که ایلان ماسک به آن می‌گوید: «خبر توسط مردم، برای مردم!»
قدرت ارتباطی شبکه‌های اجتماعی شگفت‌انگیز است. سیاستمداران و سلبریتی‌ها اطلاعیه‌های خود را در این شبکه‌ها منتشر می‌کنند و اصلاً نیازی به فراخوان‌های قدیمی در قالب کنفرانس‌های خبری ندارند.
از این گذشته، شبکه‌های اجتماعی و بویژه ایکس امکان تبادل آزاد ایده‌ها و انتقاد آزادانه را فراهم کرده‌اند؛ رقابتی پویا که برنده‌اش را حقایق تعیین می‌کنند. ماسک این فرایند را «صدای جمعی» می‌نامد.
در مقابل، بسیاری از رسانه‌های سنتی به شهر مردگان تبدیل شده‌اند. برای نمونه، این رسانه‌ها در مسائل حساس مانند تدابیر اقلیمی و سیاست‌های جنسیتی با رعایت محدودیت‌هایی صحبت می‌کنند که «پنجره اورتون» (یا پنجره گفتمان) نامیده می‌شود؛ چارچوبی که طرح سؤالات نیش‌دار در آن ممنوع است یا به‌طور کامل نادیده گرفته می‌شود.
رسانه‌های فعلی عمدتاً قادر به ارضای اذهان کنجکاو یا تشنه اطلاعات نیستند. از این‌رو، مردم سراغ یک جای بهتر می‌روند. این مسئله نشان می‌دهد که چرا جو روگان و تاکر کارلسن مخاطبان گسترده‌ای دارند که رسانه‌های سنتی هرگز به آن‌ها دست پیدا نمی‌کنند. این امر همچنین نشان می‌دهد که چرا ایکس در ماه‌های اخیر به اپلیکیشن خبری شماره یک بریتانیا، آلمان و کانادا تبدیل شده است. نیمی از جمعیت امروزی بخشی از اخبار خود را از طریق شبکه‌های اجتماعی دریافت می‌کند، زیرا رسانه‌های شرکتی به لحاظ فکری عملکرد ضعیفی دارند.
رسانه‌های سنتی نیز توانایی خود را در انتشار اخبار فوری روز از دست داده‌اند. رویدادهای ناگهانی و هیجان‌انگیز مانند تیراندازی در گردهمایی ترامپ و حمله جمهوری اسلامی ایران به اسرائیل به‌صورت لحظه به لحظه در ایکس پوشش داده شدند. رسانه‌های سنتی ساعت‌ها عقب بودند و صرفاً چیزی را که خوانندگان ایکس از قبل می‌دانستند، تکرار می‌کردند.
روند سقوط چشمگیر بوده است. ۳ هزار روزنامه آمریکایی از سال ۲۰۰۵ تاکنون تعطیل شده و درآمد حاصل از تبلیغات از ۴۹ میلیارد به ۱۰ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۲ کاهش یافته است. نورداستار کانادا (ناشر روزنامه تورنتو استار) در سال ۲۰۲۳ بسیاری از روزنامه‌ها را تعطیل کرد و بیش از ۶۰۰ فرصت شغلی را از بین برد. کوروس یا گلوبال نیوز نیز در سال ۲۰۲۳ بالغ بر ۲۵ درصد از کارکنان خود را اخراج کرد و ارزش سهام آن در ماه‌های اخیر بشدت افت کرده است.
در عین‌حال، سی‌بی‌سی که سالانه ۱.۲ میلیارد دلار از پول مالیات‌دهندگان را دریافت می‌کند، صرفاً توانسته ۲.۱ درصد از بینندگان را در ساعات پربیننده جذب کند. چنان‌که فدراسیون مالیات‌دهندگان کانادا می‌گوید، ۹۷.۹ درصد از کانادایی‌ها پای تماشای این شبکه نمی‌نشینند. شبکه‌های تلویزیونی مانند سی‌ان‌ان و سی‌تی‌وی نیوز بر سر گروه سنی ۶۷ تا ۷۱ سال در رقابت هستند؛ مخاطبانی که تعدادشان هر ساعت کوچک و کوچک‌تر می‌شود.
واشینگتن پست در ماه اکتبر اعلام کرد که «آمریکایی‌ها به رسانه‌های خبری اعتماد ندارند.» برخی این نظر را یک افشاگری افراطی خواندند، اما این مسئله برای خیلی‌ها تازگی ندارد. نظرسنجی گالوپ نشان داده که تنها ۷ درصد از آمریکایی‌ها به روزنامه، تلویزیون و رادیو «اعتماد کامل» دارند و ۳۹ درصد به آن‌ها «بی‌اعتماد» هستند.
۵ نوامبر روز حسابرسی رسانه‌ها بود. بسیاری از رسانه‌ها نه‌تنها شکست خوردند، بلکه در تقابل با شبکه‌های اجتماعی که میم‌های سنجاب‌ها و کامیون‌های زباله را در اختیار داشتند، تحقیر شدند. ماسک توئیت کرد: «ایکس پیروز شد. رسانه‌های جریان اصلی مغلوب شدند!»
دیدگاه ارائه‌شده در این مقاله نقطه نظر نویسنده بوده و لزوماً منعکس‌کننده دیدگاه اپک تایمز نیست.
درباره نویسنده: جرالد بی. هاینریش از وکلای ساکن رجینا در ساسکاچوان در کانادا است.
