نوشته: مینگهویی
سونامی کووید در چین ادامه دارد. پکن و شانگهای هردو در این موج جدید، بهشدت ضربه خوردهاند، درحالیکه تعداد بیماران با وضعیت وخیم و بحرانی بهشدت افزایش یافته است که فشار بیش از حدی بر بیمارستانها وارد آورده و باعث کمبود دارو و تجهیزات پزشکی شده است. بسیاری از مردم نگران «ریههای سفید» هستند و با ترس زندگی میکنند. درحالیکه تعداد مردهها سر به فلک میکشد، ظرفیت مراکز سوزاندن اجساد پر شده است.
پکن و شانگهای
به گزارش آسوشیتدپرس، بیمارستان چویییانگلیو در پکن در روز ۵ ژانویه مملو از بیماران تازهوارد بود. تختهای بیمارستان در صبح آن روز کاملاً پر شد، اما آمبولانسها با تعداد بیشتری بیمار، عمدتاً افراد مسن، همچنان وارد این بیمارستان میشدند. تازهواردان مجبور بودند در راهروها، روی برانکارد دراز بکشند یا روی صندلی چرخدار بنشینند تا اکسیژن دریافت کنند.
رویترز آنچه را که شاهدی در ۵ ژانویه، در بیمارستانی در منطقه چینگپو در شانگهای دید، توصیف کرد. بسیاری از بیماران در راهروهای بخش اورژانس یا نزدیک سالن انتظار اصلی روی تخت بودند. اکثر آنها سالخورده و تعدادی از آنها به مخزن اکسیژن متصل بودند. تابلوی اعلانات نشان میداد که میانگین زمان انتظار برای ویزیت شدن پنج ساعت است. پس از اعلام مرگ یک بیمار مسن، یکی از کارمندان بیمارستان تکه کاغذی را به جسد او که روی زمین بود چسباند که علت مرگ را «نارسایی تنفسی» اعلام میکرد.
تکمیل ظرفیت مراکز سوزاندن اجساد
در ویدئویی که در تاریخ ۵ ژانویه در اینترنت پخش شد، در مرکز کفنودفن ژومادیان در شهر ژومادیان (استان هنان)، بسیاری از استخوانهای افراد فوتشده قبل از اینکه بهطور غیراخلاقی دفع شوند، بهطور کامل سوزانده نشده بودند. یکی از صداها در این ویدئو میگفت: «این مرکز کفنودفن ژومادیان است. به این خاکسترها نگاه کنید! هنوز انبوهی از مهرههای بدن وجود دارد. حتی گوشت بهطور کامل سوزانده نشده است. این استخوانها را ببینید. آنها سوزانده نشدهاند، مهرهها در همهجای اینجا دیده میشوند.»
ویدئوی دیگری قفسهها و کف مرکز کفنودفن آنشان در استان لیائونینگ را مملو از اجسادی نشان میداد که در انتظار سوزانده شدن بودند. سان، از ساکنان محلی، در ۳ ژانویه به اپک تایمز گفت که بسیاری از افرادی که او میشناسد مردهاند. علت مرگ «ذاتالریه شدید» ثبت شده است، نه کووید.
سان گفت چون تعداد اجساد بیش از حد زیاد است، مرکز کفنودفن آنشان بسیاری از آنها را برای سوزاندن بهجای دیگری منتقل کرده است. سان توضیح داد: «آنها به مکانهایی مانند هاچنگ، لیائوانگ و جاهای دیگر فرستاده شدند. یکی از کارمندان گفت که قبلاً روزانه دهها جسد را میسوزاندند، اما اکنون این رقم به ۳۰۰ جسد در روز رسیده است. آنها از بیش از ۱۰ کوره موجود، هر بار بهنوبت از ۹ کوره استفاده میکنند تا بقیه بتوانند کمی خنک شوند؛ نمیخواهند به کورهها آسیب برسانند.»
بیمارستانهای شلوغ
یک کاربر اینترنت نوشت که یکی از همسایگانش که ۴۳ساله بود براثر کووید جان باخت. این زن جوان که در بیمارستان کودکان استان لیائونینگ در شنیانگ کار میکند، گفت در طول موج اخیر کووید، روزانه بین ۲۰ تا ۳۰ کودک در این مرکز جان خود را از دست میدهند. کودکان در بیمارستان شنگجینگ در شنیانگ، یک مرکز معروف زنان و زایمان، نیز جان خود را از دست میدادند. برخی ۶ یا ۸ساله بودند و کوچکترین آنها فقط ۲ ماه داشت.
بیمارستانهای دیگر هم شلوغ هستند. اکونومیست در ۵ ژانویه گزارش داد: «اطلاعات موثق درباره موج بعدی عفونت بهسختی به دست میآید. دولت افزایش قابلتوجه در موارد ابتلا را پذیرفته است، اما تصور عمده بر این است که آمارهای رسمی شدت شیوع را کمتر نشان میدهند. اما این تصویر بهطور کامل در بیمارستانهای بزرگ شهر واضح و روشن است. پزشکی میگوید بخشهای او بهقدری شلوغ است که مجبور شده در راهرو، مقابل دید کامل سایر بیماران کووید، لولهگذاری نایی اضطراری را انجام دهد. در یک مورد، لختههای خون از نای یک مرد بیرون میآمدند، زیرا کارکنان بهزور لوله را وارد کرده بودند. یکی از رهگذران فریاد زد: “خدای من!” و جلوی دهانش را گرفت و پا به فرار گذاشت.»
موارد گزارشنشده
بهتازگی تعداد زیادی از مردم در شهر چینگدائو در استان شاندونگ جان خود را از دست دادهاند، اما حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) هیچیک از آنها را گزارش نکرده است. کورهها در مرکز سوزاندن اجساد داشان در شمال چینگدائو، ۲۴ساعته کار میکنند، اما هنوز اجساد زیادی در انتظار سوزانده شدن هستند. متوفیان در سنین مختلف و اکثر آنها سالخورده بودند. یکی از آنها یک معلم تربیت بدنی ۲۷ساله و علاقهمند به قایقرانی از مدرسه ابتدایی چانگهای در منطقه لیکانگ بود که همیشه بسیار سالم و تندرست بود، اما بهتازگی درگذشت. گرچه تقریباً همه واکسینه شده بودند، نرخ عفونت در سازمانهای دولتی بیش از ۸۰ درصد بود و برخی از کارکنانِ آلوده علائم شدید داشتند. بهگفته رسانههای تحت کنترل ح.ک.چ، اکثر ساکنان چینگدائو سه دوز واکسن زده بودند.
در وِیهایی، یکی دیگر از شهرهای ساحلی استان شاندونگ، جیا لیگانگ، مربی نقاشی رنگ روغن در دانشگاه شاندونگ در ۲۷ دسامبر در ۳۶سالگی در محوطه دانشگاه ویهای درگذشت. دانشگاه در آگهی درگذشت او به «تب» اشاره کرد، اما کاربران اینترنت حدس میزدند که آن درواقع کووید است. به گزارش خبرگزاری شینهوا در ۶ ژانویه، لیو مینگزو، دبیر سابق حزب مغولستان داخلی، نیز در ۲۸ دسامبر در ویهایی درگذشت.
کریستوفر مورِی، مدیر مؤسسه سنجش و ارزیابی سلامتی (IHME) در دانشگاه واشنگتن، گفت که مقامات چینی تقریباً هیچ موردی از ابتلا به کووید را در موج اخیر در ماه دسامبر گزارش نکردهاند. او در ۶ ژانویه در مصاحبه با صدای آمریکا گفت که دادههای مربوط به عفونتهای کووید، بستری شدن در بیمارستان و مرگومیر باید ازطریق سیستم سیدیسی چین در دسترس باشد. حتی سازمان بهداشت جهانی برای بهدست آوردن چنین اطلاعاتی از چین، با چالشهای جدی مواجه بود و موری تردید داشت که بهرغم فشارهای بینالمللی، این وضعیت تغییر کند. او بدون دادههای موثق از چین، «بههیچوجه اطمینان ندارد» که چه زمانی این موج در چین به پایان میرسد.
نوشته: مینگهویی
