نویسنده: گوردون جی. چنگ
براساس گزارش‌ها، ترامپ قصد دارد در صد روز نخست دولت خود به پکن سفر کند و با چین به توافق برسد. متأسفانه، سازشِ پایدار با رژیم چین ممکن نیست.
چرا نیست؟
قبل از هرچیز به نظر می‌رسد که حزب کمونیست چین عزم خود را جزم کرده که جانِ تمام آمریکایی‌ها را بگیرد. گفتنی است که ژنرال چی هائوتیان، وزیر دفاع و معاون سابق کمیسیون مرکزی نظامی حزب کمونیست چین، بیست‌و‌پنج سال پیش در سخنرانی محرمانه خود از نابودی آمریکایی‌ها حمایت کرد.
او گفت: «کشتن ۱ یا ۲۰۰ میلیون آمریکایی اقدام وحشیانه‌ای است، اما تنها راهی است که موقعیت چین را در قرن حاضر تثبیت می‌کند؛ قرنی که در آن حزب کمونیست چین رهبریِ جهان را برعهده می‌گیرد.»
نقشهی چی، این بود که از بیماری برای پاکسازی سرزمین‌های وسیع آمریکای شمالی استفاده کند تا مردم چین در مناطق خالی از سکنه آن ساکن شوند.
ریچارد فیشر از مرکز ارزیابی و راهبرد بین‌المللی به من گفت: «مشکل مربوط به خبر سخنرانی چی هائوتیان این است که نمی‌توانیم آن را اعتبارسنجی کنیم. وقتی خبر این سخنرانی در سال ۲۰۰۵ درز پیدا کرد، این ایده که چین بخواهد یک جنگ بیولوژیکی علیه آمریکا به راه بیاندازد و با قتل‌عام مردم این کشور راه را برای تهاجم، اشغال و استثمار حزب کمونیست هموار کند، عجیب‌و‌غریب به نظر می‌رسید.»
پس آیا ژنرال واقعاً آن سخنرانی را انجام داده؟ رویدادهای بعدی نشان می‌دهند که حزب کمونیست چین به اندازه سخنرانی ژنرال چی بی‌رحم بوده است.
برای نمونه، درخصوص منشأ سارس‌کروناویروس۲- پاتوژن کووید-۱۹- اختلاف‌نظر وجود دارد، اما در مورد اقدامات رژیم چین پس از شیوع این بیماری در ووهان هیچ بحثی نیست.
چین دست‌کم به مدت پنج هفته در دسامبر ۲۰۱۹ و ژانویه ۲۰۲۰ سعی کرد که جهان را درباره امکان سرایت این بیماری فریب دهد و ادعا کرد که کووید-۱۹ به همین راحتی از انسان به انسان منتقل نمی‌شود، اما می‌دانست که ویروس کرونا به‌شدت مسری است. رژیم چین کشورهای دیگر را تحت فشار قرار داد تا از ورود چینی‌ها به کشورهای خود جلوگیری نکنند، درحالی‌که ووهان و مناطق اطراف آن قرنطینه شده بودند. همچنین مقامات چینی سعی کردند از انتشار توالی ژنوم ویروس کرونا جلوگیری کنند تا از شناخت این بیماری و تولید واکسن و دیگر اقدامات پیشگیرانه جلوگیری به عمل آورند.
این یعنی که رژیم چین به‌طور مستقیم مسئول قتل- کشتار- حدود ۷ میلیون انسان در خارج از چین بوده است. این اقدام- حمله به غیرچینی‌ها- مصداق بزرگترین نسل‌کشی تاریخ است.
این نخستین‌بار بود که یک کشور به تمام کشورهای دیگر حمله می‌کرد.
چین به کشتن مردم با اشاعه بیماری بسنده نکرده است. دانشگاه دفاع ملی پکن در نسخه ۲۰۱۷ سند علمی راهبرد نظامی خود به نوع جدیدی از نبرد بیولوژیک برمبنای «حمله به ژن‌های قومیتی خاص» اشاره کرده است. به گفته بیل گرتز از واشینگتن تایمز، مقامات آمریکایی نگران هستند که چین برای حمله به قومیت‌های خاص با سلاح‌های میکروبی دست به آزمایش زده باشد.
چین از فاز تحقیق عبور کرده است. سازمان‌های فدرال و ایالتی در مارس ۲۰۲۳ به یک «آزمایشگاه غیرمجاز» در ریدلی کالیفرنیا یورش برده و به شواهدی دست یافتند که از وجود تأسیسات جنگ بیولوژیک حکایت داشتند.
آن‌ها در این مرکز که تحت کنترل جبهه متحد چین بود، موش‌های آزمایشگاهی- ۷۷۳ موش زنده و بالغ بر ۱۷۵ موش مرده- پیدا کردند که برای انتقال بیماری به لحاظ ژنتیکی دستکاری شده بودند. مقامات همچنین به وجود زباله‌های پزشکی و عوامل شیمیایی، ویروسی و بیولوژیکی پی بردند. دست‌کم ۲۰ پاتوژن عفونی از جمله پاتوژن ویروس کرونا، اچ‌آی‌وی، هپاتیت، تبخال و ابولا در آن مرکز کشف شد.
محققان مؤسسه ویروس‌شناسی ووهان اکنون مشغولِ بررسی ابولا هستند تا از آن یک سلاح بسازند.
برندن ویکرت، نویسنده کتاب «هک زیستی: رقابت چین بر سر کنترل حیات»، به من گفت: «این آزمایشگاه انتحاری- ناامن، نامناسب و موقتی که حاوی دوجین پاتوژن درحوالی مناطق مسکونی بود- قطعاً نمونه‌های دیگری هم دارد. معتقدم که این بخشی از عملیات نظامی گسترده چین برای اشاعه بیماری در بین مردم آمریکا است.»
از این گذشته، چین هرساله جانِ ده‌ها هزار آمریکایی را با فنتانیل می‌گیرد؛ جنگی شیمیایی که از جانب حزب کمونیست به راه افتاده است.
آمریکا هدف اصلیِ حزب کمونیست چین است. پیپلز دیلی، معتبرترین نشریه چین، در سرمقاله‌ای مهم در مه ۲۰۱۹ از «جنگ مردمی» علیه آمریکا خبر داد.
پی‌ال‌ای دیلی، وبسایت رسمی ارتش چین، در سال ۲۰۲۳ به اصطلاح «جنگ تمام‌عیار» اشاره کرد.
چرا آمریکا؟ حزب کمونیست چین با آمریکایی‌ستیزی همه‌جانبه خود سعی دارد که ضربه زدن به این کشور را موجه جلوه دهد. چنان‌که جیمز لیلی، سفیر آمریکا در پکن، در جریان قتل‌عام تیان‌آن‌من در سال ۱۹۸۹ گفت: «چینی‌ها همیشه خودشان را قبل از همه لو می‌دهند.»
حزب کمونیست چین آمریکا را تهدیدی وجودی می‌داند. نهاد بی‌اعتبارِ حاکم بر پکن از تأثیرِ الهام‌بخش آرمان‌ها و شکل حکمرانی آمریکا بر مردم چین می‌هراسد. چارلز برتون، از اندیشکده سینوپسیس، به گیتستون گفت: «رژیم چین آمریکا را مذمت می‌کند، چون این کشور چراغِ راه جهان است و حق جهان‌شمول انسان‌ها در قبال حقوق شهروندی در اقصی‌نقاط جهان و ظرفیت اصیلِ حکومت مردم، به دست مردم و برای مردم را به رسمیت می‌شناسد.»
آمریکا تنها هدفِ چین نیست. برتون که به‌عنوان یک دیپلمات کانادایی در پکن خدمت می‌کرد، می‌گوید: «رژیم چین با همه کشورها خصومت ذاتی دارد. آن‌ها مردم را از دوران کودکی به واسطه ناسیونالیسمِ عاطفی و براساس گفتمان مبتنی بر شرمساری‌های تاریخی شستشوی مغزی می‌دهند. این رژیم به دنبال انتقام‌گیری از تمام کشورهایی است که از نظر آن به چین ظلم کرده‌اند.»
این روایت‌ها مؤیدِ تلاش رژیم پکن برای جایگزینی نظام بین‌الملل وستفالی برمبنای دولت‌های مستقل با نظام دوران امپریالیستی چین است که امپراتوران آن معتقد بودند برای حکمرانی بر تیانشیا– «همه در بهشت»- از فرمانِ آسمان برخوردارند و از جانب آسمان مجبور به حکمرانی هستند.
رژیم چین با دامن زدن به این باورها تصور می‌کرد که حق دارد هر کاری که می‌خواهد با دیگران بکند. نظرات چی هائوتیان با خودستایی و بدخواهیِ ذاتی حاکمیت حزب کمونیست سازگار است.
مهم نیست کشورهای دیگر چه‌قدر تلاش بکنند، تا وقتی که چین تحت کنترل حزب کمونیست باشد، هیچ رابطه دوستانه‌ای با چین شکل نمی‌گیرد.
دیدگاه ارائه‌شده در این مقاله نقطه نظر نویسنده بوده و لزوماً منعکس‌کننده دیدگاه اپک تایمز نیست.
گوردون جی. چنگ، عضو ارشد مؤسسه گیتستون، عضو هیئت مشاوران گیتستون و نویسنده کتاب «فروپاشی قریب‌الوقوع چین» است.
