نشریه علمی «اخترشناسی و اخترفیزیک» خبر داد که تلسکوپ فضایی جیمز وب ستاره پرجرمی را شناسایی کرده که هزاران برابر خورشید درخشش دارد.
بر اساس اکتشافات حیرت‌انگیز «جیمز وب» در درون کهکشانی که بیش از ۱۳ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارد، رد ستارگان کلان جرمی رصد شده است که پیش از این ناشناخته مانده بودند.
تاکنون بزرگ‌ترین ستارگانی که توسط دانشمندان مشاهده شده‌اند جرمی در حدود ۳۰۰ برابر خورشید داشته‌اند. این در حالی است که ستاره‌های تازه کشف شده دارای جرم تخمینی ۵ تا ۱۰ هزار برابر خورشید هستند.
اخترشناسان می‌گویند تصاویر تلسکوپ فضایی جیمز وب به آنان کمک کرده است تا نشانه‌های شیمیایی ستارگانی پرجرم، موسوم به «هیولاهای آسمانی» را که میلیون‌ها برابر خورشید تلألؤ دارند، شناسایی کنند.
نشریه «اخترشناسی و اخترفیزیک» در ادامه با اشاره به اطلاعات پیشین محققان می‌نویسد پیش‌تر در سال ۲۰۱۸ گروهی از محققان اروپایی در تلاش برای توضیح یکی از اسرار بزرگ نجوم وجود چنین ستارگان پرجرمی را پیش‌بینی کرده بودند، با این حال تاکنون نشانه‌ای از وجود آنان مشاهده نشده بود.
برای دهه‌ها است که تنوع بزرگ ستارگان مختلف که در «خوشه‌های کروی» جای دارند، فکر اخترشناسان را به خود مشغول کرده است. این خوشه‌ها که اکثراً بسیار قدیمی هستند، می‌توانند میلیون‌ها ستاره را در فضای نسبتاً کوچکی در خود جای دهند.
پیشرفت‌ها در نجوم تعداد فزاینده‌ای از خوشه‌های کروی را نشان داده است که گمان می‌رود حلقه مفقوده بین نخستین ستاره‌های جهان و اولین کهکشان‌ها باشند. کهکشان راه شیری ما که بیش از ۱۰۰ میلیارد ستاره دارد، حدود ۱۸۰ خوشه کروی دارد.
اخترشناسان می‌گویند تلسکوپ جیمز وب دو حقیقت مهم را درباره آنها نشان داده است؛ یکی چگالی باور نکردنی ستارگان در خوشه‌های کروی و دیگری وجود نیتروژن زیاد. کشف دوم از آن جهت مهم‌تر است که برای تولید نیتروژن به دماهای واقعاً شدید نیاز است. دمایی که محققان معتقدند تنها می‌تواند توسط یک ستاره پرجرم تولید شود.
دانشمندان تخمین می‌زنند که عمر متوسط ستارگان پرجرم تنها حدود دو میلیون سال است؛ امری که در مقیاس زمانی کیهانی تنها یک چشم به هم زدن محسوب می‌شود. با این حال، آنها گمان می‌کنند که خوشه‌های کروی تا حدود دو میلیارد سال پیش وجود داشته‌اند و در نتیجه هنوز می‌توانند آثار بیشتری از ستارگان کلان پرجرم خود را آشکار کنند.
