خاویر مایلی، رئیس‌جمهور منتخب آرژانتین، نامه‌هایی به رهبران برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی (بریکس) نوشت و تصمیم خود مبنی بر نپیوستن این کشور به این ائتلاف اقتصادی را به‌طور رسمی اعلام کرد.
در این نامه که توسط دولت آرژانتین در ۳۰ دسامبر منتشر شد، آمده است که «در حال حاضر مناسب تلقی نمی‌شود که بوئنوس آیرس به عضویت کامل سازمان متشکل از بازارهای نوظهور بزرگ درآید.»
مایلی، ۵۳ ساله، خاطرنشان کرد که سیاست خارجی وی «از بسیاری جهات با سیاست دولت قبلی متفاوت است.»
وی گفت: «از این نظر برخی تصمیمات دولت قبلی مورد بازنگری قرار خواهد گرفت.»
در این نامه پیشنهاد «تشدید روابط دوجانبه» و تقویت «جریان تجاری و سرمایه‌گذاری» افزوده شده است و اینکه او آماده برگزاری جلساتی با هر یک از رهبران بریکس است.
این اقتصاددان آزادی‌خواه در طول مبارزات انتخاباتی و پس از انتخابات، اغلب از همسویی با «کشورهای آزاد غرب» از جمله ایالات متحده و اسرائیل دفاع می‌کرد. او همچنین قول داد که دولتش «با کمونیست‌ها متحد نخواهد شد.»
اما مایلی و کابینه‌اش لحن دوستانه‌تری با چین و برزیل، دو تن از بزرگترین شرکای تجاری این کشور، اتخاذ کرده‌اند.
در نشست آگوست بریکس، این اتحادیه اعلام کرد که از آرژانتین، مصر، اتیوپی، ایران، عربستان سعودی و امارات متحده عربی دعوت می‌کند برای مهار هژمونی غرب در صحنه جهانی، به این ائتلاف بپیوندند. قرار بود عضویت از ۱ ژانویه ۲۰۲۴ اجرایی شود.
آلبرتو فرناندز، رئیس‌جمهور سابق آرژانتین، دعوت بریکس را «فرصتی بزرگ» برای اقتصاد این کشور خواند، زیرا از دیدگاه او «سناریوی جدیدی» را برای کشوری که با بحران ارزی و تورمی دست و پنجه نرم می‌کند، ایجاد می‌کرد.
او در تابستان گذشته اظهار داشت: «ما فرصت‌هایی را برای پیوستن به بازارهای جدید، تثبیت بازارهای موجود، افزایش سرمایه‌گذاری، ایجاد شغل و افزایش واردات باز می‌کنیم.»
لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا، رئیس‌جمهور برزیل استدلال کرد که حضور آرژانتین در بریکس، عمدتاً به دلیل وام های «خفه کننده» صندوق بین‌المللی پول (IMF) «بسیار مهم است.» آرژانتین در حال حاضر حدود ۴۳ میلیارد دلار به این موسسه جهانی بدهکار است.
مایلی چند هفته پس از سوگند به‌عنوان رئیس‌جمهور ، یک سری اصلاحات را برای متحول کردن اقتصاد آرژانتین اجرا کرده است که او آن را نوعی «شوک درمانی» می‌نامد.
مایلی در سخنرانی ۲۰ دسامبر در کنار کابینه خود بیش از ۳۰۰ اصلاحات را برای کوچک کردن اندازه دولت پیشنهاد کرد.
برخی از این پیشنهادها شامل حذف بسیاری از قوانین کار، لغو کنترل قیمت‌ها، حذف افزایش خودکار مستمری، کاهش سقف قیمت خدمات بهداشتی خصوصی و خاتمه هزاران قرارداد خدمات ملکی است. دولت او پیش از این هزاران کارمند دولتی را اخراج کرده، کاهش گسترده بودجه را اعلام کرده است.
مایلی، که خود را آنارکو سرمایه‌دار معرفی می‌کند، همچنین به دنبال آزادسازی بازارهای نفت داخلی و لغو دخالت دولت در صنعت انرژی غنی نفت شیل کشور است.
