«یک هنرمند باید کسی باشد که دوست بدارد، اخلاقیات را پرورش دهد.»
هنرمند جوانی که برنده جایزه‌ای شد و زمانی ملحد بود، اکنون تمرکز آثار خود را بر پایه ایمان گذاشته است: به تصویر کشیدن قلمروهای آسمانی و اعتبار بخشیدن به وجود الهیات. مضامین تاثیرگذار او که فضیلت را با رذیلت در تضاد قرار می‌دهد، به طور طبیعی بینندگان را به سمت نیکی و بخشش هدایت می‌کند.
با لک مینگ دوونگ تصویرگر دیجیتال ویتنامی آشنا شوید، او در شهر هوشی‌مین ویتنام زاده و بزرگ شده است.
دوونگ در سال‌های تحصیلی خود به هنر رنسانس، به ویژه نقاشی جذب شد. پیروی از سنت و دفاع از حقیقت موضوع اصلی آثار اوست. او معتقد است که هنرمندان واقعی می‌توانند الهام‌بخش میل به نیکی واقعی در دیگران باشند و برای رسیدن به این هدف، هنرمندان باید بدانند که چگونه افکارشان بر هنرشان تأثیر می‌گذارد.
او به اپک تایمز گفت: «ارزش‌های سنتی نه‌تنها در نحوه نمایش یک اثر هنری در ظاهر، بلکه در فرآیند خلق اثر نیز منعکس می‌شوند.»
دوونگ اضافه می‌کند: «هنرمندان هنگام خلق آثارشان به چه چیزی فکر می‌کنند؟ آیا آنها به منفعت‌هایی که به دست می‌آورند فکر می‌کنند یا به چیزهای با ارزش‌تر و عمیق‌تر؟ آیا دنیای آثار شما به بینندگان احساس آرامش بیشتری می‌دهد؟ هنرمند باید کسی باشد که دوست دارد اخلاق را پرورش دهد، زیرا هر فکری که در زندگی دارد می‌تواند در نقاشی منعکس شود و بیننده می‌تواند دنیاهای درونی او را احساس کند.»
«زندگی ما به رفاه و فراوانی نیاز دارد، اما نیاز روح همیشه پیدا کردن راه بازگشت به ابتدایی‌ترین اصول اخلاقی است. درست مانند یک نقاشی زیبا، بیان ظاهری می‌تواند بسیار تاثیرگذار باشد، اما ذهن هنرمند باید آرام و خالی [از افکار بد] باشد.»
ساختن مسیر
علاقه دوونگ به دنیای هنر در مدرسه رشد کرد، زمانی که او برای اولین بار نقاشی «مدونا لیتا» اثر هنرمند رنسانس لئوناردو داوینچی را دید. او مجذوب این شاهکار هنری شد.
او می‌گوید: «در آن نقاشی چیزی فراتر از زیبایی واقعیت وجود دارد؛ یک واقعیت الهی. از آن زمان، همیشه نقاشی‌های رنسانس را تحسین کرده‌ام.»
در کالج، دوونگ برای تحصیل، رشته طراحی داخلی را انتخاب کرد و از کلاس‌های هنری خود بسیار لذت می‌برد. او خارج از کلاس‌ها به عنوان دستیار هنرمندی کار می‌کرد که چیزهای زیادی در رابطه با هنر به او آموخت. پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، دوونگ کار خود را در رشته تصویرسازی دیجیتال آغاز کرد. او در حال حاضر در زمینه تبلیغات فعالیت می‌کند و بیشترین وقت خود را به نقاشی دیجیتال اختصاص می‌دهد.
یکی از مشهورترین آثار او تابلوی «بی‌حرکت» است که جایزه «انسانیت و فرهنگ» را در مسابقه نقاشی رنگ روغن ان‌تی‌دی ۲۰۱۹ دریافت کرد.
این نقاشی دختری مصمم را نشان می‌دهد که بی‌حرکت در حالت مدیتیشن نشسته و با نور طلایی درخشان احاطه شده است. خطر قریب‌الوقوع که در قالب گرگ‌های وحشی گرسنه نمایش داده می‌شود، او را نمی‌ترساند. این دختر نمادی از قدرت هدر رفته و شفقت هماهنگی است که تنها در صورتی می‌درخشد که قلب تزلزل‌ناپذیر باشد و اراده در مواجهه با ناملایمات زندگی مصمم باشد.
دوونگ گفت که این نقاشی بازخورد مثبتی از سوی بینندگان فرهنگ‌های مختلف دریافت کرده است، و بیشتر نظرات در این باره است که به آنها «احساس صلح و آرامش» می‌دهد. برخی دیگر گفتند که احساس می‌کنند «انرژی خوبی» از نقاشی ساطع می‌شود.
او می‌گوید: «شاید این رسالت نقاشی باشد.»
«موجودات خدایی حقیقتا وجود دارند»
دوونگ که زمانی ملحد بود، می‌گوید که او نیز در گذشته یکی از آن افراد بی‌شماری بود که متکبرانه معتقد بودند که بودا فردی بیش از «مرد خردمندی نبود که فلسفه‌ای برای زندگی شاد به وجود آورد.»
یک روز هنگامی که به کتابخانه معبد رفته بود تا فیلمی برای یکی از دوستانش بگیرد، چیزی را تجربه کرد که باعث شد وجود داشتن خدا برایش سوال شود.
او گفت: «وقتی در کتابخانه دنبال فیلم می‌گشتم، ناگهان یک دی‌وی‌دی روی سرم افتاد و بسیاری از مردم به من خندیدند، در صورتی که افراد زیادی در کتابخانه نبودند. در آن لحظه، یک سوال در ذهن من ایجاد شد: “آیا وجود خدا حقیقت دارد؟”»
دوونگ با یادآوری اینکه چگونه مفاهیم مسموم الحاد از ذهنش پاک شد، گفت که یکبار چند نفر از دوستانش در ویتنام از تمرین معنوی فالون گونگ (یا فالون دافا)، یک سیستم باستانی مراقبه و خودسازی صحبت می‌کردند. از قضا، فالون گونگ در ویتنام – یک کشور کمونیستی – در حال شکوفایی است، در حالی که از سال ۱۹۹۹ در چین کمونیست تحت آزار و اذیت بی‌سابقه‌ای قرار گرفته است.
دوونگ از روی کنجکاوی، کتاب «جوآن فالون»، کتاب اصلی این تمرین معنوی را از یکی از دوستانش برای خواندن قرض گرفت.
او گفت: «آنچه را که در کتاب نوشته شده بود بسیار علمی یافتم. این کتاب پدیده‌های معنوی مختلف را به روشی بسیار ساده و قابل فهم توضیح می‌داد. متوجه شدم که موجودات خدایی واقعاً وجود دارند و آنان از نظر علمی وجود دارند و توسط تخیل بشر آفریده نشده‌اند.»
«اکنون صمیمانه به موجودات خدایی احترام می‌گذارم. به آنها احترام می‌گذارم زیرا می‌دانم که آنان واقعا وجود دارند و همیشه از مردم محافظت می‌کنند.»
دوونگ گفت اصولی که در این کتاب به تفصیل شرح داده شده است به بسیاری از سؤالات او نیز پاسخ می‌دادند و او را قادر می‌ساختند تا بتواند زندگی‌ای همراه با تقوا داشته باشد.
او گفت: «همیشه به نظرم می‌رسید که شادی انسان محدود است. فکر می‌کردم آیا نوعی شادی ابدی وجود دارد یا خیر. پس از خواندن جوآن فالون، فهمیدم که شادی ابدی تنها زمانی حاصل می‌شود که انسان با سرشت جهان همسو شود: حقیقت، نیکخواهی، بردباری.»
«فالون گونگ به من این اطمینان را داده است که تا وقتی افکار و اعمالم را با «حقیقت، نیکخواهی، بردباری» هماهنگ کنم، هر چیزی که لیاقتش را دارم به روش‌های مختلف به من باز گردانده می‌شود. وقتی درک می‌کنید زندگی چگونه عمل می‌کند، حتی در شرایط نامساعد احساس خوشبختی می‌کنید.»
دوونگ در رابطه با آزار و شکنجه مداوم این روش این طور گفت که آزار و شکنجه فالون گونگ اکنون فراتر از مرزهای چین گسترش یافته است و «تبدیل به آزمایش وجدان برای همه مردم سراسر جهان شده است.»
او گفت: «کشور، رنگ پوست، مذهب و… مهم نیستند، سکوت در برابر چنین جنایتی سخت است.»
الهام‌بخش اخلاق
این جوان خردمند معتقد است که همسو شدن با سنت‌ها و اخلاقیات در زندگی روزمره راز خطاناپذیر دستیابی به موفقیت‌های بسیار پایدارتر و پربارتر است.
پرورش فضیلت‌های مهم مانند اولویت دادن به نیازهای دیگران و پرورش قلبی آرام و مهربان، پایه و اساس همه کارهای دوونگ شده است و او تأیید می‌کند که وقتی ذهن پاک است، الهام بدون هیچ زحمتی مانند یک منبع ابدی جریان می‌یابد.
او می‌گوید: «در مواقعی احساس می‌کنم که ایده‌ای الهام‌بخش برای نقاشی ندارم. اما خیلی زود متوجه می‌شوم که اجازه داده‌ام افکار خودخواهانه‌ای در فرآیند خلاقیت مقدس نفوذ کنند. افکاری مانند: “امیدوارم نقاشی‌های من مورد تمجید دیگران قرار گیرد” یا “می‌ترسم دیگران از کار من انتقاد کنند”.»
«لذت حاصل از خودخواهی بسیار کوتاه مدت است. بنابراین اگر با آن افکار نقاشی کنید، به زودی احساس می‌کنید که دیگر الهامی نمی‌گیرید.»
«در زندگی مدرن، متوجه شده‌ام که فیلم‌ها، کلاس‌ها، شرکت‌ها و افراد مشهور زیادی وجود دارند که به شما روشی هوشمندانه در رابطه با کار کردن برای کسب موفقیت سریعتر را آموزش می‌دهند. اما این را نیز دیده‌ام که افرادی که موفقیت پایداری دارند، کسانی هستند که به دنبال فضایل سنتی خاصی مانند صبر، صداقت و بخشش هستند.»
به عنوان یک هنرمند، دوونگ تأکید می‌کند که ارزش گذاشتن به اخلاقیات در دنیای خلاقیت معنای عمیقی دارد. او می‌گوید: «یک نقاشی باید ارزش‌های اخلاقی سنتی را به مردم یادآوری کند» و می‌افزاید که مردم از طریق چنین نقاشی‌هایی «خوبی ذاتی خود را به یاد خواهند آورد و به خدا ایمان می‌آورند».
دوونگ در آثارش ایده‌های الهام بخشی از جانب خدا دریافت کرده است. او می‌گوید که هرگاه به استفاده از نقاشی به‌عنوان ابزاری برای نمایش ارزش‌های معنوی یا وجود موجودات خدایی فکر می‌کند، ایده‌هایی در ذهنش ایجاد می‌شوند و «آن ایده‌ها منتظر می‌مانند تا توسط او ترسیم شوند».
«فکر می‌کنم که نقاشی مانند دری است که بیننده را با دنیاهای دیگر پیوند می‌دهد. البته عالم الهی و شیطانی هر دو وجود دارند. چیزهای شیطانی نیز ممکن است بخواهند توسط من کشیده شوند. پس باید هوشیار باشم و افکار وسوسه انگیز را از خودم دور کنم. اگر نقاشی بکشم تا ثروتمند یا مشهور شوم، به احتمال زیاد بیننده را به دنیای نابودی سوق می‌دهم و هنر من به زودی متوقف خواهد شد.»
«به همین دلیل است که قبل ازاینکه تصمیم بگیرم نقاشی بکشم، معمولاً دنیای آن نقاشی را با تخیل خود تجسم می‌کنم. اگر آن دنیا مرا به وجد دربیاورد، سپس تصمیم می‌گیرم که آن را از طریق نقاشی با تمام دنیا به اشتراک بگذارم.»
