گروهی از خانوادههای زندانیان سیاسی و عقیدتی جانباخته در دهه ۶۰، در نامهای به مسعود پزشکیان، خواستار رفع موانع سوگواری و حضور در آرامستان خاوران شدند.
این خانوادهها که از جمله بازماندگان قربانیان اعدامهای تابستان ۱۳۶۷ هستند، اعلام کردند که از بیش از ۱۱ ماه پیش، اجازه ورود به خاوران برای آنها مسدود شده و مسئولان با برخوردهای اهانتآمیز، درد آنها را دوچندان کردهاند.
در نامه خانوادهها آمده است که در این مدت بارها به نهادهای مختلف جمهوری اسلامی نامه نوشتهاند، اما پاسخی دریافت نکردهاند. همچنین، آنها خواستار «توقف دفن اموات دیگر» در این آرامستان و رفع محدودیتها برای حضور در کنار مزار عزیزانشان شدند.
این خانوادهها تأکید کردهاند که در طول سالها با پیگیریهای قانونی و مراجعههای متعدد به نهادهای مسئول، نتوانستهاند حق سوگواری و حضور در مزار عزیزانشان را به دست آورند.
به گفته خانوادهها، در حال حاضر جمهوری اسلامی با کشیدن دیوارهای بلند و نصب دوربینهای مداربسته، از ورود آنها به محل مزار عزیزانشان جلوگیری میکند.
همچنین در سالهای اخیر، تلاشهایی برای تخریب قبور اعدامشدگان سال ۶۷ در خاوران گزارش شده است.
در همین این راستا، گزارشگر ویژه سازمان ملل در حقوق بشر ایران نیز تأکید کرده است که نقض حقوق بشر نباید به بهانه گذشت زمان مورد بخشش قرار گیرد.