پیتر گرست، روزنامهنگار سابق، از مقامات مصری میخواهد تا علاء عبدالفتاح، وبلاگنویس و کنشگر سیاسی مصری-بریتانیایی، را آزاد کنند.
روزنامهنگار سابق که پیشتر به دست مقامات مصری به زندان افتاده بود، اعلام کرد که برای آزادی کنشگر دموکراسیخواهی که به حبس طولانی مدت محکوم شده، دست به اعتصاب غذا میزند.
پیتر گرست، روزنامهنگار بیبیسی، سیانان، الجزیره و رویترز، اعلام کرد که برای آگاهیبخشی درخصوص وضعیت علاء عبدالفتاح، وبلاگنویس و کنشگر سیاسی مصری-بریتانیایی، به لندن خواهد رفت.
نام عبدالفتاح به دلیل فعالیتهای او در جریان قیام بهار عربی در مصر در سال ۲۰۱۱ بر سر زبانها افتاد.
او بارها به دست مقامات مصری بازداشت و به زندان محکوم شد.
متعاقب آخرین بازداشت او در سال ۲۰۱۹، دادگاهی در مصری او را به اتهام انتشار اخبار نادرست در ضدیت با امنیت ملی به پنج سال زندان محکوم کرد.
گفته میشود که عبدالفتاح در زندان با شکنجه و دیگر بدرفتاریها مواجه شده است.
قرار بود این وبلاگنویس در سپتامبر ۲۰۲۴ آزاد شود. اما از آنجا که مقامات مصری از محاسبه مدت زمانی که عبدالفتاح در بازداشت موقت به سر میبرد خودداری کردند، تاریخ آزادی او به ژانویه ۲۰۲۷ موکول شد.
سازمانهای بینالمللی حقوق بشری نسبت به حبس طولانیمدت عبدالفتاح ابراز نگرانی کرده و از مقامات خواستهاند که او را بدون قید و شرط آزاد کنند.
اعتصاب غذا
گرست گفت در سفر به لندن به مدت سه هفته اعتصاب غذا خواهد کرد و در این کار به مادر عبدالفتاح ملحق خواهد شد که بیش از ۱۰۰ روز از اعتصاب غذای او میگذرد.

او گفت: «وقتی مادرش را دیدم، به فکر اعتصاب غذا افتادم.»
«مدتهاست که کلافه هستم، چون نمیتوانم در استرالیا کار خاصی انجام دهم.»
این استاد دانشگاه افزود که عبدالفتاح در دسامبر ۲۰۱۳ در قاهره مصر جان او را نجات داده بود.
بعدها دادگاهی در مصر او را به اتهام نشر اخبار نادرست به هفت سال زندان محکوم کرد.
گرست در سال ۲۰۱۵ در پی توافق دولت استرالیا با مقامات مصری به کشور خود بازگشت.
این استاد دانشگاه گفت که عبدالفتاح به او کمک کرد تا در مقطعی که در زندان به سر میبرد، راهکاری برای آزادی خود پیدا کند.
گرست گفت: «عبدالفتاح یکی از اولین کسانی بود که در زندان با او آشنا شدم.»
«او به من کمک کرد تا شرایط روانی زندان را در مقطعی که سختی میکشیدم، درک کنم.»
گرست گفت مطمئن نیست که خبر اعتراض او به گوش مصریها برسد یا بلافاصله تغییری ایجاد شود، اما برای جلب توجهات به وضعیت عبدالفتاح حائز اهمیت است.
او گفت: «کاری که ما باید بکنیم این است که به مبارزه در راه حق ادامه دهیم.»
«اگر در کارزار آزادی کسی قدم بگذارید، تمام قدمها تا زمان آزادی او به منزله شکست خواهند بود.»
«اما این مسئله ما را از اصل مطلب دور میکند، چون من به دلیل همان کنش دستهجمعی بود که آزاد شدم.»