نوشته راجر ال. سایمون
سرتیتر فاکس‌نیوز این بود که «دفتر میشل اوباما گمانه‌زنی درباره برنامه‌ریزی او جهت شرکت در انتخابات ریاست‌جمهوری را تکذیب کرد.»
سرتیتر اپک تایمز کمی محتاطانه‌تر بود: «پاسخ دفتر میشل اوباما به شایعات ۲۰۲۴» با تیتر فرعی «سخنگوی بانوی اول سابق، بیانیه‌ای در رابطه با گمانه‌زنی‌های اخیر صادر کرد.»
توجه داشته باشید که «دفتر او» بود که «گمانه‌زنی‌ها» را تکذیب می‌کرد و این بیانیه از طرف «سخنگو» بود، نه خانم اوباما.
نیکی هیلی نیز چندی پیش اعلام کرده بود که درصورت نامزدی دونالد ترامپ، هرگز با او رقابت نخواهد کرد. اما بعدها تعهد خود مبنی بر حمایت از نامزد نهایی حزب را زیر پا گذاشت و گفت که آن گفته‌ها بخشی از حرفهای لازم برای کارزار انتخاباتی‌اش بوده است. دنیای سیاست قشنگ نیست.
با توجه به پیروزی‌های تقریباً قاطعانه دونالد ترامپ در سه‌شنبه بزرگ و موفقیت ادامه‌دار او در کنترل جنگ حقوقی جاری علیه خود، دست‌کم اوضاع تا این لحظه چندان بر وفق مراد اردوگاه اوباما نیست.
باور عمومی بر این است که میشل اوباما زندگی آرام خود را فدای تنش بی‌وقفه رقابت برای ریاست‌جمهوری و رسیدن به این جایگاه نخواهد کرد.
اما آمریکا در آستانه یک تبادل قدرت بزرگ قرار دارد که تمام مؤلفه‌هایی را که اوباماها و حزب دموکرات نمایندگی می‌کنند، زیر سؤال می‌برد.
مهم‌ترین نکته سه‌شنبه بزرگ، فقدان قابل‌توجه اشتیاق عمومی در قبال جو بایدن است. مسئله فقط این نیست که دموکرات‌ها در انتخابات مقدماتی خود در چندین ایالت به گزینه «هیچ‌کدام» رأی دادند، بلکه به‌طور کلی تعداد اندکی از طرفداران این حزب در رأی‌گیری شرکت کردند.
این اتفاق تا حدی به این مسئله برمی‌گردد که برخی از دموکرات‌ها، در مخالفت با آقای ترامپ، در انتخابات مقدماتی به خانم هیلی رأی دادند، اما این فقط یک سمت قضیه است.
پیش‌بینی‌ها درخصوص بایدن خوب نیست و همچنان بدتر می‌شود.
جایگزین‌های منطقی معدود هستند، اگرچه به نظر می‌رسد معاون رئیس‌جمهور، کامالا هریس، دیر دست به کار شده و جلساتی را برای کمک به حل بحران خاورمیانه برگزار می‌کند که اگر سخت نگیریم، باید بگوییم اصلاً مناسب این کار نیست و باید نقطه‌نظرات خود را اصلاح کند.
شایستگی فرماندار کالیفرنیا، گوین نیوسام، به‌عنوان رهبر ایالتی که نابسامانی و مشکلات اقتصادی و غیره‌اش زبانزد است و جمعیت تحت مدیریت او در حال گریز هستند، مورد تردید است.
از این‌رو، به لحاظ منطقی، نگاه همه برای نجات دموکرات‌ها همچنان به خانم اوباما دوخته شده است. گزینه دیگری وجود دارد؟
همچنین بسیاری از نامزدها به دلایل پزشکی یا مسائل دیگر انصراف می‌دهند. خیلی چیزها ممکن است اتفاق بیفتد، بویژه اکنون.
چالش‌های پیش‌رو
اما خانم اوباما نقاط ضعفی دارد. هیچ‌کسی و احتمالاً خود خانم اوباما نیز نمی‌داند که تحت موشکافی شدید کارزارهای سیاسی چگونه عمل خواهد کرد. آیا آن‌قدر پوست‌کلفت است که به‌رغم پشتیبانی تمام و کمالی که بی‌شک از سمت رسانه‌های سنتی دریافت می‌کند، بتواند اتفاقاتی را گریبان‌گیر او می‌شوند تاب بیاورد؟
او چگونه می‌تواند به این نقد صریح پاسخ بدهد که آیا پیروزی‌اش به منزله سومین یا چهارمین دوره ریاست‌جمهوری باراک اوباما خواهد بود؟ آیا هیأت انتخاب‌کنندگان چنین نظری دارد؟
حدس من این است که اوباماها از همین الآن تمام جوانب امر را در نظر دارند. هیچ‌کسی دوست ندارد شکست بخورد، بویژه کسانی که چیزهای زیادی برای از دست دادن دارند و با دقت به تماشا می‌نشینند و می‌بینند که باد به کدام سمت می‌وزد تا فقط درصورتی وارد عمل شوند که مطمئن باشند میشل شانس پیروزی دارد.
فعلاً باید با «گمانه‌زنی‌ها» سروکله بزنیم
می‌توان حدس زد که ترامپ و طرفداران او نیز در حال تماشا هستند. در حال حاضر، چنین به نظر می‌رسد که همه چوب لای چرخ او می‌گذارند. اما چنان‌که همه می‌دانیم، جوجه را آخر پاییز می‌شمارند.
طرفداران ترامپ باید این نکته را در نظر داشته باشند. ترامپ که سخنرانی پیروزی او در شامگاه سه‌شنبه بزرگ، سنجیده و هوشمندانه بود و «به رقیب بی‌احترامی نکرد»، قطعاً به این نکته توجه دارد.
