محمد اشتیه، نخست‌وزیر تشکیلات خودگردان فلسطین، و اعضای دولت او استعفای خود را اعلام کردند. این استعفا باید توسط محمود عباس پذیرفته شود.
اشتیه با انتشار پستی در فیسبوک نوشت: «به اطلاع شورای محترم و مردم بزرگ‌مان می‌رسانم که سه‌شنبه گذشته استعفای دولت را به اطلاع آقای رئیس‌جمهور (محمود عباس) رساندم و امروز استعفای مکتوب خود را ارائه می‌کنم.»
این استعفا درحالی صورت می‌گیرد که تشکیلات خودگردان فلسطین برای اصلاح و بهبود حکمرانی خود بر کرانه باختری، تحت فشار شدید جامعه جهانی قرار دارد. سیاستمداران غربی و خود فلسطینی‌ها مدت‌هاست که تشکیلات خودگردان را نهادی فاسد می‌دانند.
تشکیلات خودگردان در اواسط دهه ۱۹۹۰، متعاقب امضای پیمان اسلو بین اسرائیل و سازمان آزادی‌بخش فلسطین، به‌عنوان دولت موقت شروع به کار کرد. تشکیلات خودگردان در شهر رام‌الله در کرانه باختری مستقر است و بخش‌هایی از این سرزمین را اداره می‌کند.
این دولت، که تحت سلطه حزب سیاسی فتح است، تا سال ۲۰۰۷ کنترل اداری غزه را برعهده داشت و با پیروزی حماس در انتخابات پارلمانی سال ۲۰۰۶، از نوار غزه بیرون رانده شد. اسرائیل چشم‌انداز بازگشت تشکیلات خودگردان به غزه پس از پایان جنگ را منتفی و ایده تشکیل کشور فلسطینی در این سرزمین‌ها را مردود دانسته است.
با این‌حال، دولت دموکرات کنونی آمریکا از این‌که تشکیلات خودگردان، پس از اصلاحات، کنترل کرانه باختری و غزه را به‌عنوان بخشی از یک کشور مستقل بالقوه به دست بگیرد، حمایت می‌کند.
اشتیه که در سال ۲۰۱۹ به‌عنوان نخست‌وزیر منصوب شد، در ماه اکتبر به سی‌ان‌ان گفت که هیچ راه‌حلی برای مناقشه اسرائیل و فلسطین بدون آمریکا شکل نخواهد گرفت اما افزود که دولت کنونی آمریکا فاقد اراده سیاسی برای پایان دادن به مناقشه است.
به گزارش سی‌ان‌ان، تشکیلات خودگردان در بین فلسطینی‌ها نیز محبوبیت ندارد، زیرا آن‌ها می‌دانند که این تشکیلات نمی‌تواند امنیت مردم را تأمین کند.
برآورد مرکز تحقیقات سیاسی و نظرسنجی فلسطین در ماه دسامبر نشان می‌دهد که بیش از ۶۰ درصد از فلسطینی‌ها خواهان انحلال تشکیلات خودگردان هستند. در عین‌حال، حمایت از رئیس‌جمهور عباس که از سال ۲۰۰۵ این سمت را برعهده داشته، به صفر رسیده است. براساس این نظرسنجی، ۹۲ درصد از پاسخ‌دهندگان ساکن کرانه باختری خواهان استعفای او هستند.
سمت نخست‌وزیری در تشکیلات خودگردان در سال ۲۰۰۳ و به دنبال انتفاضه دوم فلسطین (قیام)، متعاقب درخواست آمریکا، اتحادیه اروپا و اسرائیل برای انجام اصلاحات ایجاد شد.
این نخستین اقدام عملی برای تقسیم قدرت توسط یاسر عرفات، رئیس‌جمهور وقت، از زمان تأسیس تشکیلات خودگردان بود. در آن مقطع، عرفات، عباس را به‌عنوان نخست‌وزیر منصوب کرد. عباس پس از مرگ عرفات در سال ۲۰۰۴ سمت ریاست‌جمهوری را برعهده گرفت.
