بر اساس آخرین اخبار، آمار کشته‌شدگان زلزله‌ی نپال از مرز ۵ هزار نفر گذشت. در حالی که هنوز آمار دقیقی از تلفات در روستاهای کوهستانی که امدادگران در حال تلاش در آن مناطق هستند به‌دست نیامده است.
«یوداو پراشاد تیمالسینا»، یکی از مقامات منطقه‌ی گورخا که مرکز زلزله آن‌جا اعلام شد، گفت که ناامیدانه در انتظار کمک بوده است.
گروه امدادی بین المللی گفت که اعضای این گروه قادر به رسیدن به گورخا بودند، اما جمع‌آوری اطلاعات از روستاها یک چالش است. برخی از مناطق به اندازه‌ی سه روز پیاده روی تا گورخا فاصله دارند.
این گروه از طریق ایمیل به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت که برخی از جاده‌ها توسط رانش زمین مسدود شده و در روستاهایی که دسترسی پیدا کرده‌ایم نیاز فوری به جستجو، امداد، غذا، پتو، چادر و درمان پزشکی است.
تیمالسینا گفت که مرگ ۲۲۳ نفر در گورخا تائید شده است، ولی احتمالا این تعداد بیشتر شود، زیرا هزاران نفر نیز زخمی شده‌اند. به گفته‌ی وی این منطقه به اندازه‌ی کافی از دولت مرکزی کمک دریافت نکرده است. اما «جاگدیش پوکرل» سخنگوی ارتش نپال گفت که همه‌ی ارتش ۱۰۰ هزار نفری نپال برای عملیات نجات اعزام شده‌اند.
وی گفت :«۹۰ درصد از نیروی ارتش در جستجوی نجات یافتگان هستند.»
زلزله‌ی روز شنبه ۵ اردیبهشت از کاتماندو به سمت روستاها و دامنه‌ی کوه اورست گسترش پیدا کرد و در اثر ریزش بهمن در هیمالیا بسیاری از کوهنوردان که قصد صعود به قله‌ی اورست داشتند جان خود را از دست دادند.
کمک‌های انسان‌دوستانه از کشورهای زیادی به نپال رسیده است، با این حال «لیلا مانی پودیال»، رئیس دفتر دولت و هماهنگ کننده گروه نجات گفت که کمک‌های بیشتری مورد نیاز است.
وی گفت به‌دلیل این‌که بسیاری از کارگران شرکت‌های آب و برق برای کمک به نزد خانواده‌های خود رفته اند و حاضر به کار کردن نیستند، کمک‌رسانی بسیار کند پیش می رود.
وی همچنین گفت: «ما نیاز مبرم به چادر، مواد غذایی خشک، پتو، تشک و ۸۰ نوع دارو و همچنین هلی‌کوپتر، پزشک متخصص و جراح داریم و از کشورهای خارجی درخواست کمک کرده‌ایم.»
به گفته‌ی پلیس حدود ۷۱۸۰ نفر در زلزله مجروح و ده‌ها هزار نفر بی‌خانمان شدند.
به‌دلیل کوچک بودن فرودگاه کاتماندو، ورود هواپیماهای امدادی دچار مشکل شده است.
«سیتانشو کار»، سخنگوی وزارت دفاع هند گفت که روز دوشنبه چهار هواپیمای نیروی هوایی هند که حامل کمک و نیروی امداد بود، به دلیل تراکم فرودگاه کاتماندو مجبور به بازگشت به فرودگاه دهلی نو شد تا در هنگام شب که انتظار می‌رود از تراکم پروازها کاشته شود بازگردد.»
مقامات نپال تعداد کشته‌شدگان در این کشور را تا کنون ۴۳۰۰ نفر اعلام کردند، اما نخست وزیر نپال امروز اعلام کرد شمار قربانیان می‌تواند تا ۱۰ هزار نفر نیز افزایش یابد.
۶۱ نفر نیز در هند در ثر زلزله جان خود را از دست دادند. خبرگزاری‌ها از کشته شدن ۲۵ نفر نیز در تبت گزارش می‌دهند.
در کاتماندو، پایتخت نپال نیز بیش از ۱۰۰۰ نفر جان خود را از دست داده‌اند.
مردم در سومین شب پیاپی پس از وقوع زلزله از ترس پس لرزه در پارک‌ها، میادین و یک زمین گلف در هوای سرد سپری کردند.
«اک نارایان آریال»، مدیر ارشد منطقه‌ی کاتماندو گفت که چادر و آب آشامیدنی در ۱۰ محل تحویل داده شده است، اما پس لرزه‌ها باعث وحشت مردم می‌شود. بزرگترین پس لرزه روز یک‌شنبه با قدرت ۶.۷ ریشتر رخ داد.
وی گفت: « نزدیک به ۱۰۰ زمین لرزه و پس لرزه رخ داده که کار نجات را مشکل کرده است. حتی نیروهای کمکی را نیز به وحشت می‌اندازد و فرار می‌کنند.»
بسیاری از ساختمان‌های کاتماندو، به دلیل داشتن سازه‌ی ضعیف و آجری در اثر زلزله تخریب شد، ولی بسیاری از سازه‌های مدرن نیز در این زمین لرزه فرو ریخت که باعث شگفتی شد.
از روز دوشنبه برخی از داروخانه‌ها و مغازه‌ها برای تامین نیازهای ضروری مردم باز شد و نانوایی‌ها نیز برای ارائه نان تازه شروع به کار کردند. تعداد زیادی از مردم نیز در یک صف طولانی در انتظار تهیه‌ی سوخت به‌سر می‌برند.
خطوط تلفنی بصورت ضعیف برقرار شده است، ولی خطوط اینترنت همچنان قطع می باشد.
این بزرگترین زمین لرزه در ۸۰ سال گذشته در کشورهای آسیای جنوبی است. شدت زلزله به حدی بود که در مناطقی از هند، بنگلادش، چین، تبت و پاکستان نیز احساس شد. بزرگترین زلزله ثبت شده در نپال پیش از این در سال ۱۹۳۴ به قدرت ۸ ریشتر بود که تخریب شهرهای کاتماندو، بخت آپور و پاتان را در بر داشت.
این حادثه آسیب سنگینی به منابع این کشور فقیر وارد کرده است. اقتصاد این کشور ۲۷.۸ میلیون نفری به گردشگری مخصوصاً کوه‌نوردی هیمالیا و قله‌اورست متکی است.
قدرت زلزله‌ی شنبه‌ی گذشته در نپال ۷.۹ ریشتر گزارش شده که باعث تخریب بخش زیادی از پایتخت و بسیاری از اماکن تاریخی این کشور شده است.
اپکتایمز در ۳۵ کشور و به ۲۱ زبان منتشر می‌شود.
