توانایی‌‌‌‏های فوق‌‌‌‏طبیعی رشد یافته از راه مراقبه: گفتگو با دکتر رادین

در بخش ماورای دانش، اپک تایمز تحقیقات و توصیف‌‌‌‏های مرتبط با پدیده‌‌‌‏ها و تئوری‌‌‌‏هایی را بررسی می‌‌‌‏کند، که دانسته‌‌‌‏های فعلی ما را به چالش می‌‌‌‏کشد. ما سخت در تلاشیم تا در مورد برخی نظریه‌‌‌‏ها اطلاعات بیشتری پیدا کنیم؛ از جمله نظریه‌‌‌‏هایی که محرک نوآوری و قوه تخیل بوده و راهی به‌‌‌‏سوی احتمالات جدید باز می‌‌‌‏کنند.

مراقبه در غرب اکنون بیشتر از قبل در حال رایج شدن است. وقتی مراقبه در دهه‌‌‌‏های ۶۰ و ۷۰ محبوب شد، هنوز برای بخش اصلی جامعه آمریکا کمی غیرمعمول بود. ولی امروزه تعداد زیادی از بیمارستان‌‌‌‏ها، مراقبه را به عنوان راهی برای درمان برخی بیماران پیشنهاد می‌‌‌‏کنند. زیرا تحقیقات مزایای آن را ثابت کرده است.

ولی آیین قدیمی مراقبه در شرق، بیشتر از صرفا نشستن در سکون و پاک کردن ذهن است. درواقع مراقبه فقط برای تسکین فشارهای روحی و عصبی و بهبود سلامتی نیست، بلکه توانایی‌‌‌‏های فوق‌‌‌‏طبیعی نیز حاصلِ آن است.

این چیزی است که تمرین‌‌‌‏کنندگان یوگا می‌‌‌‏گویند. چیزی که دکتر دین رادین آن را از نظر علمی بررسی می‌‌‌‏کند.

رادین، دانشمندی ارشد در موسسه علوم ادراکی «IONS» است. او در رشته مهندسی الکترونیک، و به‌‌‌‏‌‌‌‏عنوان دانشجوی ممتاز در فیزیک، از دانشگاه ماساچوست مدرک گرفت و پس از ادامه تا مقطع فوق لیسانس در رشته مهندسی الکترونیک، در رشته روانشناسی از دانشگاه ایلینویز دکترا گرفت. پیش از ورود به موسسه IONS، او در دانشگاه‌‌‌‏ها و موسسه‌‌‌‏های تحقیقاتی معتبر مشغول فعالیت بوده است.

رادین پروژه‌‌‌‏ای تحقیقاتی را در IONS سرپرستی کرد. او از ۲۰۰۰ نفر که مراقبه می‌‌‌‏کردند خواست تا پرسش‌‌‌‏نامه‌‌‌‏ای را پُر کنند که عنوانش این بود: «آیا تا کنون هیچ یک از تجربیات زیر را داشته‌‌‌‏اید؟»؛ در ادامه لیستی طولانی قرار داشت با عناوینی مثل غیب دانی، پیش آگاهی و سایر پدیده‌‌‌‏های فراروان‌‌‌‏شناختی…

رادین می‌‌‌‏گوید: «در حالی‌‌‌‏که تعداد بیشتر و بیشتری از مردم به دلیل سلامتی جسمی و ذهنی مراقبه می‌‌‌‏کنند، به راه‌‌‌‏های مختلف، تدریجا با چنین پدیده‌‌‌‏هایی نیز مواجه می‌‌‌‏شوند. به همین علت کتابی با عنوان «فوق‌‌‌‏طبیعی» نوشتم.»

«فوق‌‌‌‏طبیعی: علم، یوگا و مدرکی برای توانایی‌‌‌‏های فراروانشناختی غیرعادی» این کتاب در سال ۲۰۱۳ منتشر شد. این کتاب، بخشی اندک ولی واضح از مطالعات علمی مرتبط با psi را بررسی می‌‌‌‏کند. «اصطلاح psi، به کلیه پدیده‌‌‌‏های فراروانشناختی از قبیل حرکت دادن اجسام از طریق انرژی ذهن، تله‌‌‌‏پاتی، یا غیب دانی اشاره می‌‌‌‏کند.»

رادین با این باور بزرگ شد که انسان قادر نیست با کمک فکر خود درک کند که آیا خدا وجود دارد یا نه، و او هنوز هم به مراقبه به صورت یک تمرین غیرمذهبی نگاه می‌‌‌‏کند؛ ولی از طرفی دیگر بخش عرفانی و اسرارآمیز این وادی از نظرش دور نمانده است.

در غرب، چه آن را بپذیریم یا نه، اغلب ما به مسایل فوق‌‌‌‏طبیعی باور داریم.

در غرب، چه آن را بپذیریم یا نه، اغلب ما به مسایل فوق‌‌‌‏طبیعی باور داریم.

مثلا در نظرسنجی یک سرویس خبری در آمریکا در سال ۲۰۰۱، معلوم شد که از هر۴ نفر آمریکایی، ۳ نفر به پدیده های فوق‌‌‌‏طبیعی باور دارند. در نظرسنجی سال ۲۰۰۷ از ۳۵۰۰۰ آمریکایی سوال شد که «آیا به معجزه‌‌‌‏ها باور دارید؟» حدود ۸۰ درصد آنها پاسخ دادند «بله». حتی از بین آنها که وابستگی مذهبی نداشتند، ۵۵ درصد گفتند که به معجزه باور دارند.

ما واقعا مجذوب مسایل فوق‌‌‌‏طبیعی هستیم، ولی دنیای علم حاضر نیست آن را از زاویه‌‌‌‏ای جدی مدنظر قرار دهد.

رادین یادآوری می‌‌‌‏کند که کمتر از یک درصدِ دانشگاه‌‌‌‏های اطراف دنیا، اعضایی در هیئت علمی خود دارند که مشخصا روی پدیده‌‌‌‏های مرتبط با فراروانشناختی مطالعه می‌‌‌‏کنند. حتی پروفسورهای بخش مطالعات مذهبی نیز عموما از این‌‌‌‏که «معجزه» را به عنوان پدیده‌‌‌‏ای واقعی درنظر بگیرند، امتناع می‌‌‌‏کنند.

هایوود نیز نقش عمده‌‌‌‏ای در این میان بازی می‌‌‌‏کند.

رادین می‌‌‌‏گوید: «هنوز ترس‌‌‌‏های زیادی در رابطه با چنین پدیده‌‌‌‏هایی وجود دارد که بخشی از آن به‌‌‌‏خاطر تصویری است که هالیوود از آنها ارائه می‌‌‌‏دهد. به‌‌‌‏خصوص در دسته فیلم‌‌‌‏های ترسناک. خنده‌‌‌‏دار اینجاست که شما می‌‌‌‏توانید پایان‌‌‌‏نامه دکترای خود را درمورد تفسیر یک برنامه تلویزیونی مشهور که درباره شکارچی خون‌‌‌‏آشام است، انتخاب کنید ولی مثلا اگر بخواهید راجب به تله‌‌‌‏پاتی مطالعه کنید، نمی‌‌‌‏توانید.»

او می‌‌‌‏گوید باورهای ترسناک در مورد پدیده‌‌‌‏های فوق‌‌‌‏طبیعی حدود ۵۰۰سال است که به راه‌‌‌‏های مختلف وارد ذهن بشر شده و تاثیر خود را در روان ما به‌‌‌‏جای گذاشته است. «اگر کسی خصوصیاتی مشابه یک جادوگر داشته باشد، بر اساس داستان‌‌‌‏ها دیگران او را در بهترین حالت، ترسناک و در بدترین حالت، شیطان در نظرمی‌‌‌‏گیرند.»

ولی علم در حال تغییر و تحول است. اخیرا انگلستان به مرکزی برای مطالعه پدیده‌‌‌‏های فراروانشناختی «psi» تبدیل شده است با تعداد زیادی برنامه‌‌‌‏های دانشگاه- محور که مشتاق مطالعه چنین پدیده‌‌‌‏هایی هستند.

۲۰ سال پیش «تقریبا غیرممکن» بود که تحقیقات psi در مجلات معتبر چاپ شوند. رادین می‌‌‌‏گوید: «ولی اکنون می‌‌‌‏توانیم و ما در حال چاپ تعداد رو به افزایشی از مقالات تحقیقاتی psi در مجلات معتبر هستیم. یکی از مقالات اخیر ما در یک مجله آنلاین در زمینه علم عصب‌‌‌‏شناسی چاپ شد. و اکنون اغلب تحقیقات فیزیکی مان در این زمینه در مجلات فیزیک چاپ شده است.»

ما در حال چاپ تعداد رو به افزایشی از مقالات تحقیقاتی psi در مجلات معتبر هستیم.

رادین خاطرنشان کرد که امروزه داشنجویان با بخش‌‌‌‏های ناشناخته‌‌‌‏ای در مقیاس اتمی مکانیک کوانتوم آشنا می‌‌‌‏شوند. این به دانشمندان نسل جوانتر کمک می‌‌‌‏کند تا ذهن بازتری برای کشف پدیده‌‌‌‏های جدید داشته باشند و از مرزهای کلاسیک فضا-زمان فراتر روند.

این تغییر در دیدگاه مهم است زیرا اثرات فراروانشناختی تا کنون به یک دلیل عمده ناشناخته مانده‌‌‌‏اند، اینکه آنها بسیار فراتر از محدودیت‌‌‌‏های فضا-زمان هستند.

اکنون دانشمندان آمریکایی و سایر مجلات معتبر در حال بررسی دقیق‌‌‌‏تر موضوعاتی از قبیل بیولوژی کوانتوم هستند. موضوعاتی که طبق آن، مسایل پیچیده‌‌‌‏ای در مکانیک کوانتومی هستند که نه فقط در سطح میکروسکوپی ذرات بنیادی اتم که حتی ممکن است در سطح ماکروسکوپی بشر نیز وجود داشته باشند.

رادین در کتاب «فوق‌‌‌‏طبیعی» به جمله‌‌‌‏ای از ریچارد وایزمَن شاراه می‌‌‌‏کند که می‌‌‌‏گوید: «بر اساس استانداردهای بخش‌‌‌‏های مختلف علم، پدیده فراروانشناختیِ «دیدن از راه دور» ثابت شده است.»

وایزمَن، دارای مدرک دکترای روانشناسی و عضو «انجمن تحقیق شک‌‌‌‏گرایانه» است.

یک فرد شک‌‌‌‏گرا نسبت به تمام مسایل فراروانشناختی… پذیرفت که این پدیده‌‌‌‏ها مشخصا وجود دارد.

رادین در ادامه گفت: « یک فرد شک‌‌‌‏گرا نسبت به تمام مسایل فراروانشناختی… پذیرفت که این پدیده‌‌‌‏ها مشخصا وجود دارد. اوسپس در توضیح گفته خود بیان کرد، فقط دیدن از راه دور«غیب‌‌‌‏دانی» نبود که ثابت شد، بلکه تمام پدیده‌‌‌‏های روانشناختی که استانداردهای معمول برای یک ادعای طبیعی و معمول را داشته باشند، با استانداردهای علمی ثابت می‌‌‌‏شوند.»

ولی اغلب شک‌‌‌‏گراها معتقدند که ادعاهای خارق‌‌‌‏العاده نیاز به شواهدی خارق‌‌‌‏العاده دارند. درحالی‌‌‌‏که هم‌‌‌‏زمان با گسترش آیین ‌‌‌‏های مراقبه شرق به سمت غرب، ممکن است دریابیم که «معنی خارق‌‌‌‏العاده چیزی نیست که همه افراد در مورد آن اتفاق نظر داشته باشند.»

برای جامعه علمی‌‌‌‏ای که به شیوه غربی آموزش دیده است، حتی کوچک‌‌‌‏ترین ردپایی از موضوعی مثل تله‌‌‌‏پاتی به‌‌‌‏عنوان فوق‌‌‌‏طبیعی و نتیجتا به‌‌‌‏شدت خارق‌‌‌‏العاده درنظرگرفته می‌‌‌‏شود. ولی برای یک یوگاکار باسابقه این فقط یک دستاورد عادی کوچک و حاصل از مراقبه است و مساله عجیبی نیست. یک دانشمند شک‌‌‌‏گرا که مزایای تمرین در یوگا و یا سایر روش‌‌‌‏های مراقبه را تجربه نکرده، به نتایج تکرارپذیر و موشکافانه‌‌‌‏ای نیاز خواهد داشت که از داده‌‌‌‏های آزمایشی به‌‌‌‏دست آمده باشد. حال آن‌‌‌‏که یک تمرین کننده یوگا، صرفا به تجربیات خودش نیاز دارد.