مشعل المپیک ۲۰۱۶ برزیل، روز پنجشنبه در ناحیه باستانی المپیا واقع در یونان طی مراسمی زیبا به دست یک هنرپیشه زن یونانی روشن شد. این مراسم با حضور رهبران کمیته بین المللی المپیک و کمیته برگزاری بازیهای امسال برگزار شد. این مشعل برای شش روز در یونان دست به دست خواهد شد و سپس در شهر آتن به مسئولان المپیک برزیل تحویل داده خواهد شد. مشعل المپیک پس از توقفی کوتاه در سوییس، سفرش در سراسر برزیل را آغاز خواهد کرد و در نهایت پس از طی سی هزار کیلومتر روز پنجم آگوست (۱۵ مرداد) به ریودو ژانیرو، محل برگزاری بازی ها خواهد رسید.
یونانیان باستان بر این باور بودند که برگزاری بازیهای المپیک به آنان نیکبختی و رحمت آسمانی عطا خواهد کرد. آنان در زمان بازی‌ها جنگ و ستیز را متوقف می‌کردند و برای دستیابی به جایزه‌ای که به شکل تاجی ساخته شده از برگ‌های درخت زیتون مقدس بود، با هم به رقابت می‌پرداختند. در منشور المپیک ( ماده ۳ ) آمده است: هدف المپیک آن است که ورزش در خدمت رشد هماهنگ بشر و تشویق برای ایجاد جامعه‌ای صلح‌آمیز بر مبنای حفظ کرامت انسانی قرار گیرد. در این رابطه، بازیهای المپیک به تنهایی یا به همراه دیگر نهاد‌ها به ارتقای صلح جهانی کمک خواهد کرد.
اما با نگاهی به تاریخ می‌توانیم ببینیم که المپیکهای جدید از زمان تاسیس‌شان، تراژدی‌های بسیاری را شامل جنگ‌ها، تبعیض‌های نژادی، نسل‌کشی و سرکوب جنبش‌های مذهبی یا سیاسی را تجربه کرده‌اند.برای نمونه المپیک برلین (۱۹۳۶) در زمان حکومت حزب نازی برگزار شد. در آن زمان بریتانیا، فرانسه، آمریکا، سوئد، چکسلواکی و هلند خواستار تحریم المپیک شدند. در زمان المپیک توکیو (۱۹۴۰) ارتش ژاپن مناطق وسیعی از چین را اشغال کرده بود و در تدارک تجاوز بیشتر به خاک این کشور بود. این بازی‌ها در طول جنگ جهانی دوم ملغی شد.
المپیک مسکو (۱۹۸۰) نیز به واسطه تحریم ۶۴ کشور در اعتراض به تجاوز شوروی به خاک افغانستان ارزش خود را از دست داد. در اعتراض به این تجاوز ۱۵ کشور در مراسم افتتاحیه به جای پرچم ملی خودشان، با پرچم المپیک رژه رفتند. افتخار میزبانی المپیک ۲۰۰۸ به دولتی داده شد که پرونده سنگینی از موارد نقض حقوق بشر را رقم زده است .وقتی پکن برای میزبانی المپیک ٢٠٠٨ انتخاب شد، مردم بسیاری در سراسر دنیا به این انتخاب به‌شدت اعتراض کردند.
مشعل المپیک بار دیگر در زادگاه باستانیاش، المپیا افروخته شد، اما امروزه پس از گذشت صدها سال از دوران برگزاری المپیکهای باستانی، جای این سؤال است که روح المپیک و آرمان‌‌های پاک آن که ریشه در اسطوره‌ها دارد چقدر در این بازی‌ها باقی مانده است؟
