ازدست دادن حافظه کوتاه مدت به معنای فراموش کردن خاطراتی است که اخیرا شکل گرفته، مانند آن چیزی که الان درحال فکرکردن درباره آن هستیم. با این که علل مختلفی برای آن وجود دارد، اما اکثر مردم آنرا به پیری ربط میدهند. ازدست دادن حافظه کوتاه مدت میتواند به دلایل شرایط پزشکی، مجروح شدن یا عوامل دیگر اتفاق بیافتد.
افرادی که حافظه کوتاه مدت خود را از دست میدهند، ممکن است دریابند که هنوزهم میتوانند ساز موسیقی مورد علاقهشان، اسامی همه کسانی که میشناسند و مدارس خود را به یاد بیاورند؛ اما ممکن است نتوانند کاری را که پنج دقیقه پیش میکردند به خاطر بیاورند. آسیب مغزی در بعضی موارد میتواند حافظه کوتاه مدت را کاملا از بین ببرد. افرادی که اغلب ادعا میکنند که در یک دوره زمانی خاص «گیر» افتادهاند کسانی هستند که شکل دادن خاطرات جدید برایشان سخت است.
حافظه کوتاه مدت در برابر حافظه دراز مدت
حافظه کوتاه مدت که از آن به عنوان حافظه اولیه یا حافظه فعال نیز یاد میشود، در اصل در طی ۳۰ ثانیه تا چند روز تولید میشود. توانایی مغز برای ذخیره این اطلاعات محدودتر است چرا که کمترنیاز داریم که آنرا به خاطر بیاوریم.
حافظه کوتاه مدت و بلند مدت در نواحی مختلف مغز رخ میدهند. حافظه کوتاه مدت حاصل عملکرد لوب جلوی قشر مغز است. حافظه طولانی مدت در هیپوکامپ نگه داشته میشود و سپس به قسمت هایی از قشر مغز که درگیر یادگیری زبان ودرک و فهم هستند منتقل میشوند تا به طور دائمی در آنجا ذخیره شود. افراد برای اینکه چیزهایی را که یاد گرفتهاند در حافظه کوتاه مدت خود نگه دارند، باید آنها را فعال کنند. اگر اطلاعات بلافاصله در مغز پردازش نشود یا دوباره تکرار نشود، سریعا از بین میروند. در مورد حافظه بلند مدت، اطلاعات به طور دائم ضبط میشوند و توانایی شخص برای بازیابی اطلاعات به اشارات مختلفی بستگی دارد.
همچنین جالب است بدانیم که حافظه کوتاه مدت و حافظه بلند مدت در مورد نوع اطلاعات ذخیره شده متفاوت هستند. به عنوان مثال، حافظه کوتاه مدت معمولاً خصوصیات فیزیکی یک تجربه را ذخیره می کند. مانند چیزهایی که میبینیم، کارهایی که انجام میدهیم، طعم و مزه غذاها، چیزهایی که میشنویم و لمس میکنیم. حافظه بلند مدت حافظه مبتنی بر معنی و کدهای معنایی است. کدهای معنایی نوعی رمزگذاری خاص است که در آن معنی یک کلمه، عبارت، تصویر یا رویداد رمزگذاری میشود، و صدا یا تصویر آن چیز نیست.
از دست دادن حافظه کوتاه مدت: علائم و نشانهها
عکس ۲
ساده ترین راه سنجش از دست دادن حافظه کوتاه مدت، دقت به تعریف عمومی آن است، که عبارت است از: عدم توانایی به خاطر آوردن چیزهایی که اخیراً اتفاق افتاده است. با گفتن این نکته، علائم خاصی از، از دست دادن حافظه کوتاه مدت وجود دارد که میتواند نشان دهد شما یا عزیزانتان نیاز به مراقبت پزشکی دارید مانند:
قرار دادن وسایل در جاهای نادرست
در ساخت کلمه یا کلمات صحیح مشکل دارید
فراموش کردن چیزی که همین الان خواندهاید
رفتن به اتاق و فراموش کردن دلیل
افراد را با اسم اشتباه صدازدن
تماس با افراد با نام اشتباه
اکثرما هرازگاهی اسم افراد را فراموش میکنیم، در این شرایط نیاز به مراجعه به دکتر نیست. اما اگر به طور مرتب اسم و نامها را فراموش میکنیم و علائم دیگری در مورد فراموشی در خودمان میبینیم بهتر است که به پزشک مراجعه کنیم.
چه عواملی باعث از بین رفتن حافظه و فراموشی میشوند؟
از دست دادن حافظه کوتاه مدت یکی از ویژگیهای اصلی زوال عقل یا آلزایمر است. این نوعی کاهش شناختی است که معمولاً با افزایش سن رخ میدهد. هنگامی که یک فرد به دلیل ابتلا به آلزایمر یا زوال عقل دچار ازدست دادن حافظه کوتاه مدت میشود، می تواند باعث کمبود توجه به چیزها و فراموشی شود. افراد باید به دنبال علائمی مانند عدم تمرکز و تغییر شخصیت درخود بگردند.
در اینجا برخی دیگراز دلایل کاهش حافظه کوتاه مدت ذکر شده است:
استرس: کورتیزولِ «هورمون استرس» بیش از حد به همراه آدرنالین، میتواند بر مهارتهای شناختی از جمله حافظه تأثیر بگذارد. تکنیک های مدیریت استرس، به بسیاری از افراد کمک میکند تا میزان استرس روزانه زندگی خود را کاهش دهند
حواس پرتی: از آنجا که محرکهای زیادی در اطراف ما وجود دارد و افراد زیادی برای جلب توجه ما میجنگند، ممکن است به آسانی کارهایی را فراموش کنیم مانند قرار ملاقاتها. همچنین اگر خیلی متمرکز یا نگران مسئله خاصی هستیم ممکن است چیزهای دیگر را فراموش کنیم.
پیری: اگر میانسال یا مسنتر هستید، ممکن است متوجه شوید که بیشتر اوقات چیزها را فراموش میکنید. وقتی کاملاً رشد کردید، تولید سلولهای جدید مغز متوقف میشود. این بدان معناست که سلولهایی که شروع به از بین رفتن میکنند دیگرجایگزین نمیشوند و ما کمتر با آنها کار خواهیم کرد. فعال بودن و به چالش کشیدن خود درانجام کارهای تقویت کننده حافظه میتواند کمک کننده باشد. سیگار کشیدن، رژیم غذایی ضعیف و مصرف الکل به کاهش شناختیِ مرتبط با سن کمک میکند.
نوشیدن بیش از حد: یک سندرم به نام «کرساکوف» وجود دارد که نوعی از زوال عقلی است که با مصرف زیاد الکل ایجاد میشود. این بیماری در هر سنی ممکن است رخ دهد و بیشتر در افرادی که مشروبات الکلی دارند شایع است
آسیب مغزی: آسیب شدید به مغز نیزمیتواند باعث مشکلات حافظه شود. عفونت ها، فشار تومورها بر روی قسمت خاصی از مغز یا ضربه به سرنیز می توانند به ازدست دادن حافظه منجرشوند.
داروها: چندین دارو و درمان مختلف وجود دارد که میتوانند باعث افت حافظه شوند. شیمی درمانی یکی از روشهای درمانی است که میتواند باعث ایجاد تغییراتی در مغز شود. اگر داروهای جدیدی را شروع کردهاید و متوجه شدهاید که تمرکزبرکارها برایتان سختتر شده یا بیش از حد طبیعی هرچیزی را فراموش میکنید با پزشک خود مشورت کنید.
آزمون از دست دادن حافظه کوتاه مدت
مغز اندام پیچیدهای است بنابراین اگر در حافظه کوتاه مدت خود مشکل دارید، مشخص کردن علت آن ممکن است مدتی طول بکشد. به طور کلی پزشک تاریخچه پزشکیتان را بررسی کرده، سوالاتی برای ارزیابی حافظه و وضعیت روحی عمومیتان میپرسد. سپس، ممکن است برای بررسی شرایط مختلفی مانند کمبود ویتامین ب ۱۲ یا بیماری تیروئید درخواست آزمایش خون کند.
بسته به نتایج تست اولیه، ممکن است نیاز به امآرآی یا سیتیاسکن باشد همچنین ممکن است برای اندازهگیری فعالیت الکتریکی مغز آزمایش اِاگ و برای اندازهگیری جریان خون در مغز آنژیوگرافی را پیشنهاد کند.
چگونه میتوان حافظه کوتاه مدت را بهبود بخشید؟
عکس ۳
در زیر نکاتی آسان برای حفظ وتقویت حافظه کوتاه مدت شرح داده شده است:
ازترفندها استفاده کنید:یک کلمه، عبارت یا تصویر را به یک شی ربط دهید. به عنوان مثال «فروردین سی و یک روز، اردیبهشت سی و یک روز، خرداد …» ترفند افسانهای است که بسیاری از افراد برای به خاطرآوردن اینکه هر ماه چند روز است در مدرسه یاد گرفتهاند.
بازیهای حافظهای را امتحان کنید: تعدادی از اشیا را روی میز بگذارید، ۳۰ ثانیه به خودتان وقت دهید تا آنها را به خاطر بسپارید و سپس اشیا را دور کنید. سعی کنید بر روی یک تکه کاغذ اسامی اشیایی را که میتوانید در ۳۰ ثانیه به خاطر بسپارید، بنویسید. همچنین میتوانید معما، سودوکو و مطالعه را امتحان کنید.
ازترتیب در کارهایتان استفاده کنید: وسایل روزمره مانند کلید ماشین را در همان مکان همیشگی نگه دارید و تمام وقت کارها را به همان ترتیب انجام دهید.
آن را بنویسید: همیشه اطلاعات را بنویسید.
دفتر خاطرات درست کنید: دفتر روزانه کارهایی را که باید انجام دهید را به شما یادآوری میکند.
زنگ ساعت: برای کمک به یادآوری انجام کاری، ساعتتان را کوک کنید.
از حواس پرتی بپرهیزید: سعی کنید هر بار یک کار را انجام دهید تا حواس پرت نشوید.
سعی کنید تمرکز کنید: از فکر کردن در مورد فردا یا دیروز خودداری کنید وروی زمان حال حاضر تمرکز کنید.
با صدای بلند صحبت کنید: تکرار نامها و حقایق با صدای بلند برای خودتان یا شخص دیگری میتواند کمک کند که بعداً راحتتر آنها را به خاطر بیاورید.
تجزیه کردن: تجزیه کردن به معنای شکستن اطلاعات بزرگ به بخشهای کوچکتر و به یادماندنیتر است. مثلا شماره تلفن را در نظر بگیرید. یک شماره تلفن کامل را به بخشهای کوچک تقسیم کنید. شماره کدهای تامین اجتماعی و کد پستی را هم به همین طریق به چند قسمت کنید.
پیاده روی کنید: بسیاری ازافرادی که تجربه از دست دادن حافظه کوتاه مدت را دارند، درمی یابند که پیاده روی آرامش بخش و دیدن مناظر طبیعی گاهی اوقات می توانند در تقویت حافظه موثرباشند.
سبک زندگی سالم را انتخاب کنید: سبک زندگی که برای سلامتی مغز مفید است شامل خواب خوب در شب، حذف استرس و کربوهیدراتهای ساده و همچنین خوردن وعده های غذایی متعادل است.
مدیتیشن: مشخص شده که مراقبه منظم در کاهش استرس موثر بوده و به خواب و تمرکز مغز کمک میکند.
برای بهبود اختلال حافظه، اول باید علت آنرا پیدا کنید. این به شما در پیداکردن بهترین راه حل کمک میکند.
از دست دادن حافظه کوتاه مدت در افرادی که یک حالت استرس زا مانند مرگ یک دوست یا از دست دادن شغل را تجربه میکنند معمول است. در اکثر اوقات، این نوع از دست دادن حافظه کوتاه مدت به سرعت از بین میرود، اما مواردی وجود دارد که به درمان و تمرینات مغزی نیاز است. اگر فکر میکنید یک وضعیت پزشکی در از بین رفتن حافظه شما دخیل است، با پزشک مشورت کنید. در بسیاری از موارد، درمان با دارو یا حل مشکل بهداشتی به سادگی قابل انجام است. هرچه زودتر به مشکلات شناختی پرداخته شود، شانس بیشتری برای جلوگیری از آسیب دائمی حافظه وجود دارد.
اصل این مقاله در آدرس زیر آمده است
BelMarraHealth.com
مطالب دیگر:
نمایندگان کنگره آمریکا خواستار تحریم اطلاعاتی کشورهایی شدند که با « هوآوی » همکاری دارند