Search
Asset 2

چگونه دانشمندان کتیبه‌‌‏های باستانی را که حتی نمی‌‌‏توان باز کرد، می‌‌‏خوانند

snapshot

snapshot

چگونه می‌‌‏توان کتیبه‌‌‏ای باستانی را که سوخته، بیش از حد شکننده است و حتی نمی‌‌‏توان آنرا لمس کرد ‌‌‏خواند؟ طومار اینگدی مربوط به پرستشگاهی‌‌‏ست که ۶۰۰ سال بعد از میلاد مسیح نابود شد.

این طومار شبیه تکه‌‌‏ای از زغال سنگ است و هرگز نمی توان آن را باز کرد. با این حال محققان می دانند که محتوای آن شامل بخشی از ابتدای کتاب لاویان است. کتاب لاویان سومین کتاب عهد عتیق است.

محققان کتیبه را با تکنیکی بنام میکروسی‌‌‏تی‌‌‏اسکن می‌‌‏خوانند یا بهتر بگوییم اسکن می‌‌‏کنند. این روش همانند سی‌‌‏تی اسکن پزشکی است اما قوی‌‌‏تر.

محققان شکل جسم را بازسازی و بافت آنرا براساس اشعه ایکس بر روی فلز حاوی جوهر مشخص می‌‌‏کنند. بدون اینکه طومار را لمس کنند، با استفاده از سیستم‌‌‏های دیجیتالی می‌‌‏خوانند.

تکنیک اشعه ایکس در کتیبه پاپیروس که از شهر هرکولانیوم در رم به دست آمد نیز به‌‌‏کار گرفته شد. خواندن این کتیبه بسیار سخت است چرا که کربن موجود در جوهر کتیبه مانع انعکاس اشعه ایکس می‌‌‏شد.

دانشمندان پرتو اشعه ایکس را از یک شتاب دهنده ذرات در اروپا که قدرت بالایی دارد گرفته‌‌‏اند. اشعه ایکس حتی می‌‌‏تواند کتیبه‌‌‏هایی که از جنس نقره یا نوشته‌‌‏های خطی هستند را بخواند.

صفحات محکم بسته بندی شده از کتاب‌‌‏های باستانی که باز کردن آنها مشکل است را به راحتی می‌‌‏توان از این طریق نگاه کرد. دانمشدان در حال توسعه دوربین‌‌‏های تراهرتز هستند که می‌‌‏توانند نور بین فرکانس میکرو و مادون قرمز را بگیرند. این دوربین‌‌‏ها به اندازه‌‌‏ای قوی هستند که می‌‌‏توانند شروع و پایان یک صفحه را نشان دهند و می‌‌‏توانند هر کلمه را بخوانند.

اخبار مرتبط

عضویت در خبرنامه اپک تایمز فارسی