اخبار بهمن ۴, ۱۳۹۴

نیویورک- سال ۱۹۷۸ بود. ۱۴ ساله بودم و چند سالی می‌‌‌‏شد که درام می‌‌‌‏زدم. روزی به‌‌‌‏طور اتفاقی که در‌‌‌‏حال قدم زدن در لابی آپارتمانمان بودم با درامری به‌‌‌‏نام «دنیس دیویس» که کیف سنجی در دستش بود، برخوردم. من هیچ کدام از نوازندگان حرفه‌‌‌‏ای را نمی‌‌‌‏شناختم؛ برای همین به‌‌‌‏سادگی پرسیدم: «کجا