به گفته سبسشن گورکا، از مشاوران سیاسی کلیدی ترامپ، کسانی که سیاست خارجی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور منتخب آمریکا را مداخلهگرانه یا انزواطلبانه می‌دانند، در اشتباه هستند.
گورکا در دولت اول ترامپ به‌عنوان دستیار معاون رئیس‌جمهور خدمت می‌کرد و در دولت دوم او نیز عهده‌دارِ این نقش خواهد بود. گورکا در ۱۷ دسامبر با حضور در برنامه «رهبران فکری آمریکایی» تلویزیون اپک در رابطه با سیاست خارجی و برنامه‌های امنیت ملی ترامپ صحبت کرد.
مجموعه اقدامات ترامپ در دوره اول ریاست جمهوری در کنار اظهارات او در جریان کارزار انتخاباتی و ترکیب افرادی که برای خدمت در دولت جدید خود انتخاب کرده، بسیاری را به این فکر انداخته که او چه برنامه‌ای برای هدایت سیاست خارجی آمریکا خواهد داشت.
ترامپ در رابطه با جنگ روسیه و اوکراین بر انجام مذاکرات برای پایان دادن به درگیری‌ها تأکید کرده، اما چیز زیادی درباره تداوم حمایت آمریکا از نیروهای اوکراینی در این جنگِ ادامه‌دار نگفته است.
ترامپ بعضاً از کشورهای عضو ناتو به دلیل عدم تخصیص بودجه بیشتر به این ائتلاف نظامی جمعی انتقاد کرده است. در ماه جاری که بشار اسد، رهبر سوریه، از قدرت به زیر کشیده شد، رئیس‌جمهور منتخب آمریکا گفت که «باید اجازه دهیم روند خودش را طی کند.»
برخی از جمهوری‌خواهان حامی ترامپ از جمله میچ مککانل (جمهوری‌خواه، کنتاکی)، رهبر اقلیت سنا، با اتخاذ رویکرد انزواطلبانه مخالفت کردند.
مککانل در مقاله‌ای که در ۱۶ دسامبر در فارن افرز انتشار یافت، از ترامپ بابت شروع ارسال تسلیحات به اوکراین در دولت اول خود و صدور فرمان حمله هوایی آمریکا به مزدوران روسی حاضر در سوریه در نبرد خشام در سال ۲۰۱۸ تمجید کرد. با این‌حال، مکانل نوشت که ترامپ «گاهی با گفتار و کردار خود به این سیاست‌های سختگیرانه لطمه می‌زند.»
گورکا در پاسخ به این سؤال که درباره سیاست خارجی ترامپ و درخواست اخیر او از آمریکا برای فاصله گرفتن از خلاء قدرت در دوران پس از اسد چگونه فکر می‌کند، گفت که ترامپ رویکردی آگاهانه در حوزه سیاست خارجی در پیش گرفته که ارتباطی با انزواطلبی و مداخله‌گرایی ندارد و پیرو رویکردی است که آن را «قدرت تحول‌آفرین» می‌نامد.
گورکا گفت: «او درباره خطوط قرمز حرف نمی‌زند، بلکه عمل می‌کند.»
او نبرد خشام را نمونه‌ای پندآموز از رویکرد سیاست خارجی دانست.
گورکا گفت: «وقتی او فهمید که ۳۰۰ مزدور روسی در خاورمیانه جولان می‌دهند، نگفت که «پوتین، دست بردار.» او به وزیر دفاع وقت دستور داد که همه‌شان را بکشد.»
او گفت: «حوادث سال ۲۰۱۸ نشان داد که دولت ترامپ تمایلی به حمله به سوریه ندارد، اما اقدامات روسیه برای بی‌ثبات کردن منطقه یا به خطر انداختن جان نیروهای آمریکایی را هم تحمل نخواهد کرد.»
او افزود: «حمله پهپادی ۳ ژانویه ۲۰۲۰ نمونه دیگری از رویکرد «قدرت تحول‌آفرین» در سیاست خارجی ترامپ بود که باعث شد قاسم سلیمانی در سفر به بغداد در عراق کشته شود. ایران متعاقب کشته شدن سلیمانی به سمت نیروهای آمریکایی در عراق موشک‌پراکنی کرد، اما نظامیان آمریکایی تلفات ندادند و تنش‌های بین ایران و آمریکا طی هفته‌های آتی فروکش کرد.
گورکا گفت: «این یعنی استفاده دقیق و قاطعانه از شرایط فورسماژور در موارد لازم، و در عین‌حال، تمرکز بر امنیت ملی آمریکا و رفاه آمریکایی‌ها.»
چالش‌های پیش روی ترامپ
گورکا با نظر به چالش‌هایی که دولت آتی با آن‌ها مواجه خواهد شد، گفت که تمرکز دولت قبل از هرچیز بر ارزیابی خطر حملات تروریستی در خاک آمریکا خواهد بود.
گورکا برآورد کرد که در دوران ریاست‌جمهوری جو بایدن، ۱۶ میلیون نفر از مجاری غیرقانونی وارد آمریکا شده‌اند. او نسبت به تعداد مهاجران غیرقانونی که ممکن است انگیزه‌های افراطی داشته باشند، ابراز نگرانی کرد.
«اگر فقط ۱ درصد از آن‌ها جنایتکار، جهادی یا عضو القاعده، داعش، النصره و حماس باشند، یعنی با عوامل سازمان‌یافته طرف هستیم و با هزاران- اگرنه ده‌ها هزار- جنایتکار مواجه خواهیم بود.»
گورکا گفت که رویکرد دولت بایدن در مدیریت خروج آمریکا از افغانستان و تحولات اخیر سوریه، به افزایش نگرانی‌ها نسبت به تهدیدات افراط‌گرایان در سراسر جهان دامن زده است.
گورکا علاوه بر ایفای نقش معاونت دستیار رئیس‌جمهور، در شورای امنیت ملی نیز به‌عنوان مدیر ارشد مبارزه با تروریسم خدمت خواهد کرد.
او گفت: «وقتی پای تهدیدات تروریستی داخلی و تشدید دوباره فعالیت‌های جهادی در سطح جهان به میان می‌آید، کارهای زیادی وجود دارد که باید از روز اول انجام‌شان دهیم.»
دولت آینده ترامپ همچنین باید با شراکت روزافزون روسیه، چین و ایران مقابله کند. چنین شراکتی می‌تواند بستر تشکیل یک بلوک ژئوپلیتیکی برای مقابله با نهادهای غربی مانند ناتو و اتحادیه اروپا را فراهم کند، اما گورکا معتقد است که این امر مستلزم هم‌سویی ایدئولوژی‌های متعارض است.
او گفت: «چین و روسیه رقیب یکدیگر می‌مانند، اما چین دنباله‌روی رویکرد کمونیستی مائوئیستی است و روسیه مدرن بیش از همیشه به رویکردی مشابه امپراتوری‌های قبل از شوروی متوسل شده است. ایران نیز در راستای مواضع تئوکراتیک اسلامی حرکت می‌کند.
گورکا گفت: «این شراکت مصداق ازدواج‌های مصلحتی بوده و موقت است، درست؟ آیا به چین کمک می‌کند که به روسیه تجهیزات بفروشد و آن هم به اوکراین حمله کند؟ آن‌ها به‌طور حتم می‌توانند از این طریق درآمدزایی کنند. اما آیا چین می‌خواهد روسیه را در درازمدت زیر سایه خود نگه‌دارد؟ قطعاً.»
گورکا گفت که سرنگونی اسد در سوریه، روسیه و ایران را در عرضه جهانی تضعیف می‌کند. درحالی‌که اسد برای حفظ قدرت در جنگ داخلی چندجانبه سوریه، که همچنان نیز ادامه دارد، می‌جنگید، این‌دو کشور از او حمایت می‌کردند.
