بررسی ویدیوهای ارسالی از مناطق مختلف ایران نشان می‌دهد که شهروندان سراسر ایران در پاسخ به فراخوان شاهزاده رضا پهلوی برای همبستگی ملی، سیزده بدر امسال را با نوای «ای ایران» جشن گرفتند.
شاهزاده رضا پهلوی در شامگاه سه‌شنبه در پیامی از شهروندان ایران خواست که در سیزده بدر امسال با «همنوایی سرود میهنی ای ایران، سیزده بدر را به جلوه دیگری از همبستگی ملی» تبدیل کنند.
کاربران ایرانی روز چهارشنبه، ۱۳ فروردین در شبکه‌های اجتماعی، ویدیوهای متعددی از طنین سرود «ای ایران» با صدای زنده‌یاد غلامحسین بنان در دورهمی مردمی از سواحل شمال تا نخل‌های خوزستان، ارتفاعات دماوند و دشت‌های آذربایجان غربی و مناطق تفریحی تهران، کرج، اصفهان، ایلام، کردستان و سایر شهرهای ایران همرسانی کردند.
همچنین تعدادی از خانواده‌های دادخواه کشته‌شدگان در اعتراضات سال ۱۴۰۱ و آبان ۱۳۹۸ بر سر مزار عزیزانشان رفتند و با پخش سرود «ای ایران»، یاد جان‌باختگان اعتراضات مردمی در ایران را گرامی داشتند.
در خارج از ایران نیز ویدیوهایی از حضور ایرانیان در طبیعت در چند شهر اروپایی همرسانی کرده‌اند که در آن ایرانیان در مراسم سیزده بدر با همنوایی سرود «ای ایران»، سیزده بدر را در طبیعت جشن گرفته‌اند.
هشتاد سال سرود «ای ایران»
حسین گل‌گلاب شاعر سرود «ای ایران» است که آن را در مهرماه سال ۱۳۲۳ حدود ده سال بعد از تغییر نام «پرشیا» به «ایران» سروده بود.
در ۲۷ مهرماه همان سال، سرود «ای ایران» با صدای استاد غلامحسین بنان و آهنگ‌سازی استاد روح‌الله خالقی در دبستان نظامی در آواز دشتی، یکی از آوازهای موسیقایی قدیمی ایران اجرا شد. اجرای این سرود با استقبال وزارت فرهنگ و مقامات عالی ایران همراه بود و قرار شد که بعد از ضبط صدا، هر روز از رادیو تهران پخش شود.
از آن زمان تاکنون جامعه ایران در طول نسل‌های متوالی با این سرود از میان فرازونشیب‌های تاریخ ایران گذشته‌اند.
میلاد کیایی، یکی از چهره‌های موسیقایی ایران در مراسم بزرگداشت یاد حسین گل‌گلاب در فرهنگسرای آیینه اراک گفت: «پس از انقلاب این همه آهنگ ساخته شده که نام ایران در آن هست، اما هیچ کدام از این آهنگ‌ها، ای ایران و مرز پرگهر نشد…این سرود جایگاه خاصی در قلب و روح ما ایرانی‌ها دارد؛ زیرا روزگاری که این آهنگ ساخته شد، بوی عشق و امید می‌داد.»
به گفته او «در طول تاریخ فرهنگسازان و فرهنگ‌پروران میزبانان تاریخ بودند و در طول تاریخ همواره سیاستمداران و سیاست‌بازان مهمانان تاریخ بودند.»
