مرکز پژوهش‌های مجلس از رواج ۸ شکل بیخانمانی مانند پشت‌بام خوابی و موتورخانه خوابی به عنوان جایگزین اجارهنشینی برای خانوارهای کم‌‌‌درآمد و آسیب‌‌‌پذیر در ایران خبر داد.
مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در گزارشی با عنوان «ارزیابی لایحه برنامه هفتم توسعه از منظر تامین مسکن برای گروه‌‌‌های کم‌‌‌درآمد و آسیب‌‌‌پذیر» از رواج ۸ شکل بیخانمانی به‌عنوان پدیده «بدیل اجارهنشینی» خبر داد و تأکید کرده که کم‌درآمدهای مستأجر به اشکال نامتعارف اسکان روی آورده‌اند.
در این گزارش آمده است: بیخانمانی پدیده‌‌‌ای است که در کشور اشکال متنوع به خود گرفته است. پشت‌بام خوابی، موتورخانه خوابی، ماشین‌خوابی، گور خوابی، اتوبوس‌‌‌خوابی، خانه‌‌‌به‌دوشی، شغل‌‌‌گزینی سرپناه‌‌‌جویانه و هم‌‌‌خانگی دو یا چند خانواده در یک واحد مسکونی از جمله مصادیق آشکار آن است.
مرکز پژوهش‌های مجلس با تأکید بر شکست سیاست‌هایی که از سوی جمهوری اسلامی طی دهه‌های گذشته برای تامین مسکن در دولت‌های مختلف اجرا شده عنوان کرد که بیخانمانی زندگی بسیاری از گروه‌‌‌های کم‌‌‌درآمد و آسیب‌‌‌پذیر مستأجر را تهدید می‌کند.
بر اساس این گزارش، عمده ساخت‌وسازهای صورت گرفته در چند دهه گذشته از دو مجرای خانه‌‌‌سازی‌‌‌های دولتی و مسکن‌‌‌سازی‌‌‌های شهری از سوی بخش خصوصی بوده است که بررسی‌‌‌ها نشان‌دهنده آن است که این دو‌گانه در همه این سال‌ها تاکنون کاملاً به ضرر گروه‌‌‌های کم‌‌‌درآمد و آسیب‌‌‌پذیر فاقد مسکن بوده است.
این نهاد مرتبط با مجلس جمهوری اسلامی همچنین عنوان کرد: دولت‌‌‌ها در طرح‌‌‌های ساخت مسکن دولتی (مسکن مهر، مسکن ملی)، به جای اینکه فرصت زندگی در داخل شهرها را برای همه (کم‌‌‌درآمدها و مستأجرها در کنار طبقات بالاتر جامعه) فراهم کنند، بر «طبل جدانشینی» کوبیده و در حومه شهرهای اصلی برای این دو گروه اقدام به ساخت مسکن کرده‌اند.
نتیجه این موضوع آن شده است که عملاً حقوق توسعه مسکونی به صورت مشروط در اختیار مالکان زمین‌‌‌های موجود شهری قرار گرفته و تامین مسکن گروه‌‌‌های نابرخوردار به بیرون از شهرها انتقال‌یافته است.
