حزب کارگران کردستان (پکک) اعلام کردند در پاسخ به خواسته رهبر خود برای زمین گذاشتن سلاح و انحلال، عملیات مسلحانه خود را فورا متوقف خواهند کرد.
حزب کارگران کردستان طی انتشار بیانیهای در روز شنبه ۱۱ اسفند با عنوان «به مردم میهندوست و افکار عمومی دموکراتیک ما»، رسما آتشبس فوری اعلام کرد.
در این بیانیه، حزب کارگران کردستان اعلام کرد: «برای هموار کردن مسیر اجرای درخواست عبدالله اوجالان، رهبر پکک، در راستای صلح و ایجاد یک جامعه دموکراتیک، آتشبس اعلام میکنیم. نیروهای ما هیچ عملیات مسلحانهای انجام نخواهند داد، مگر اینکه مورد حمله قرار بگیرند.»
این گروه همچنین تأکید کرد که باید تمامی موانع ارتباطی با عبدالله اوجالان برداشته شود تا امکان ارتباط بدون محدودیت با او فراهم شود. در بیانیه این گروه آمده است: «فراخوان او پایان کار نیست، بلکه آغازی جدید است. موارد بسیاری وجود دارد که باید در ۳۵ سال گذشته، بهویژه در دو دهه اخیر، اجرا میشد اما علیرغم درخواستهای مداوم، عملی نشد. اکنون اجرای فوری و بدون تأخیر آنها ضروری است.»
رجب طیب اردوغان، رئیسجمهور ترکیه بعد از فراخوان عبدالله اوجالان در استانبول گفت «هیچیک از شهروندان این ملت از جمله کرد و ترک، اجازه نخواهند داد که مانند گذشته این روند با اقدامات و سخنان تردیدآمیز مختل شود.»
اردوغان همچنین تاکید کرد: «وقتی که سلاح و ترور پایان یابد، طبیعتا عرصه سیاست دموکراتیک نیز گسترش خواهد یافت.»
عبدالله اوجالان، بنیانگذار و رهبر حزب کارگران کردستان در روز پنجشنبه ۹ اسفند، اعلام کرد که دیگر کردها نیازی به مبارزه مسلحانه ندارند، باید اسلحههای خود را کنار بگذارند و منحل شوند.
دبیر کل سازمان ملل، سخنگوی شورای امنیت ملی کاخ سفید و وزارت خارجه آلمان در روزهای گذشته از درخواست عبدالله اوجالان استقبال کردند.
این آتشبس به چهار دهه درگیری پ.ک.ک که منجر به قتل حدود ۴۰ هزار نفر شده است، پایان میدهد.
حزب کارگران کردستان در ابتدا در سال ۱۹۷۸ با ایدئولوژی مارکسیستی-لنینیستی تأسیس شد. در سالهای اولیه، خود را یک سازمان کمونیستی معرفی میکرد که از تشکیل یک دولت سوسیالیستی کردستان حمایت میکند. ایدئولوژی آن تحت تأثیر اتحاد جماهیر شوروی، مائوئیسم و جنبشهای ضدامپریالیستی قرار داشت.
در دهه ۲۰۰۰، این حزب به جای بیان دفاع از مارکسیسم-لنینیسم سنتی تحت تاثیر عبدالله اوجالان، رهبر این گروه، کنفدرالیسم دموکراتیک را پذیرفت؛ یک فلسفه سیاسی که از نظریهپرداز آنارشیست موری بوکچین، الهام گرفته است. این ایدئولوژی، ایده دولت-ملت را رد میکند و به جای آن، از دموکراسی مستقیم، حکومت محلی، محیطزیستگرایی و برابری جنسیتی حمایت میکند.