Search
Asset 2

پوتین توافقنامه مشارکت راهبردی با تهران را به دومای روسیه تحویل داد؛ آیا فصل جدید روابط مسکو و تهران در راه است؟

رئیس جمهور روسیه، توافقنامه مشارکت راهبردی با جمهوری اسلامی را برای تصویب به مجلس دومای روسیه تحویل داده است.
در تاریخ ۱۷ ژانویه ۲۰۲۵، رئیس‌جمهور روسیه، ولادیمیر پوتین، و رئیس‌جمهور ایران، مسعود پزشکیان، در کرملین مسکو دیدار کردند. (EVGENIA NOVOZHENINA/POOL/AFP via Getty Images)

رئیس جمهور روسیه، توافقنامه مشارکت راهبردی با جمهوری اسلامی ایران را برای تصویب به مجلس دومای روسیه تحویل داده است.

براساس گزارش خبرگزاری تاس، ولادیمیر پوتین، معاون وزیر خارجه روسیه را به عنوان نماینده رئیس جمهور روسیه برای بررسی تصویب این توافقنامه گماشته است.

توافقنامه مشارکت راهبردی جامع در جریان سفر مسعود پزشکیان، رئیس جمهوری اسلامی ایران به مسکو در ژانویه ۲۰۲۵ بین طرفین امضا شد.

تاس افزوده است که این توافقنامه چارچوب قانونی را برای توسعه بیشتر همکاری بین مسکو و تهران در بلندمدت ایجاد می‌کند و موقعیت روسیه و ایران را به عنوان شرکای استراتژیک تثبیت می‌کند. همچنین همکاری‌ها در تمام زمینه‌ها از جمله دفاع، مبارزه با تروریسم، انرژی، مالی، حمل‌ونقل، صنعت، کشاورزی، فرهنگ، علم و فناوری را در برمی‌گیرد.

پیش از این، تسنیم گزارش داده بود: «توافقنامه مشارکت استراتژیک جامع قرار است به مرحله‌ای مهم در توسعه روابط مسکو و تهران تبدیل شود. این سند شامل تمامی حوزه‌های همکاری دوجانبه از جمله انرژی، صنعت، حمل‌ونقل و کشاورزی خواهد بود.»

«مسکو از تهران در صورت حمله نظامی، حمایت نمی‌کند»

نیکیتا اسماگین، کارشناس مسایل ایران در شورای امور بین‌الملل روسیه در مقاله‌ای که در وب‌سایت مرکز کارنگی روسیه اورسیا منتشر شده، به تحلیل روابط روسیه و ایران و توافقنامه مشارکت راهبردی اخیر میان دو کشور پرداخته است.

به نوشته او، هر چند امضای این توافقنامه به عنوان یک پیشرفت در روابط مسکو و تهران معرفی شده است، اما در متن این توافقنامه هیچ نکته جدیدی در روابط دو کشور دیده نمی‌شود و تمام زمینه‌های همکاری شامل انرژی، حمل‌ونقل، سازمان‌های منطقه‌ای و غیره که مورد تاکید قرار گرفته‌اند، در توافق‌ها بین ایران و روسیه در سه سال گذشته مطرح شده بود.

این کارشناس مسائل ایران با اشاره به امضای پیمان مشترک نظامی میان روسیه و کره شمالی مبنی بر ارائه کمک متقابل در صورت حمله نظامی افزوده است که انتظار می‌رفت در توافقنامه با جمهوری اسلامی ایران نیز از کمک متقابل در صورت حمله نظامی یاد شود، اما این موضوع در این توافق نیامده است. در عوض هر دو کشور توافق کرده‌اند که در صورت حمله خارجی به یکی از طرفین توافق، به کشور مهاجم کمک نکنند.

او خاطرنشان کرده است بندهای توافق نشان می‌دهد که مسکو و تهران قصد تشکیل یک اتحاد نظامی ندارند. به عبارتی در صورت حمله آمریکا یا اسرائیل، مسکو تمایلی برای کمک به تهران ندارد.

نیکیتا اسماگین با اشاره به ارسال پهپادها و موشک‌ها از سوی جمهوری اسلامی به روسیه در جنگ اوکراین افزوده است با توجه به اینکه که در حال حاضر روسیه در میدان نبرد با اوکراین برتری خود را حفظ کرده است، دیگر مانند گذشته نیاز حیاتی به سلاح‌های ایران ندارد، اما جمهوری اسلامی بعد از سرنگونی دولت بشاراسد و شکست حزب‌الله و حماس، نیازمند تسلیحات روسیه است.

به گفته او، روسیه با توجه به اینکه بعد از سه سال جنگ با اوکراین ذخایر تسلیحاتی محدودی دارد و از طرفی از نگرانی عربستان سعودی و امارات متحده عربی درباره تقویت نظامی جمهوری اسلامی ایران آگاه است، بعید به نظر می‌رسد که حاضر شود نیازهای تسلیحاتی تهران را برآورده کند.

این کارشناس در پایان مقاله خود نتیجه گرفته است که مسکو و تهران با توافقنامه مشارکت راهبردی اخیر وارد فصل جدیدی از روابط نخواهند شد، بلکه این توافقنامه بیشتر بر روی کاغذ اعتبار دارد و در عمل پیاده نخواهد شد.

اخبار بیشتر

عضویت در خبرنامه اپک تایمز فارسی