برآوردهای یک شرکت بینالمللی تجزیهوتحلیل سلامت نشان میدهد که چین با ابتلای روزانه نزدیک به ۵ میلیون نفر به کووید ۱۹ در اوج همهگیری این بیماری به سر میبرد. مسئلهای که با ناکارآمدی حزب کمونیست چین در کنترل کووید ۱۹ رو به فزونی گرفته و در اوج این همهگیری بیماران حتی به داروهای لازم نیز دسترسی ندارند. بهطور نمونه یکی از مقامات بیمارستانی در کلانشهر شانگهای میگوید برای جمعیت ۲۴ میلیونی این شهر دارو برای تنها ۲۰ هزار نفر در دسترس است.
بسیاری از بیمارستانهای بزرگ در چین مملو از بیماران آلوده به ویروس کووید ۱۹ است. به عنوان مثال کارکنان بیمارستان مرکزی منطقه جینگآن (یکی از مناطق مرکزی شانگهای) در ۱۳ ژانویه در گفتگو با اپک تایمز تأیید کردند که تقریباً تمام مراجعین بخش عمومی این بیمارستان بیماران مبتلا به عفونت کووید ۱۹ بودهاند. همچنین یکی از مدیران بیمارستان دولتی شانگهای نیز به نسخه چینی اپک تایمز گفت «در کل این شهر ۲۴ میلیون نفری تنها بیست هزار بسته از داروی پاکسلوویدِ فایزر وجود دارد … حتی اگر پول داشته باشید نیز بعید است آن را دریافت کنید.»
در این میان مقامات بهداشتی شانگهای در یک کنفرانس مطبوعاتی در ۱۴ ژانویه ادعا کردند که تقریباً ۶۰ هزار بسته از داروهای ضد ویروسی از جمله پاکسلووید وآزوودین را برای بیماران این شهر اختصاص دادهاند. موضوعی که حتی در صورت صحت آنطور که رسانه چینی زبان کایشین میگوید، تا به حال نزدیک به ۴۰ هزار بسته از این داروها استفاده شده است.
این شرایط در حالی جریان دارد که خبرگزاری شینهوا از قول سخنگوی رژیم کمونیستی چین آورده است که اداره امنیت ملی مراقبتهای بهداشتی چین برای بیماران مبتلا به این بیماری ۶۰۰ نوع دارو در نظر گرفته است و این مقامات چینی میگویند بیماران مبتلا به کووید ۱۹ گزینههای متعددی برای استفاده از داروها دارند.
در رابطه با وضعیت همهگیری کووید ۱۹ در چین، شرکت ایر فینیتی مستقر در لندن که در حوزه تجزیهوتحلیل سلامت فعال است، برآورد کرد که بیماری کووید ۱۹ در چین به اوج خود رسیده و از ۱۳ تا ۲۷ ژانویه با ۴.۸ میلیون مورد در روز ادامه خواهد داشت. آخرین بهروزرسانی گزارش این شرکت در ۱۹ ژانویه اعلام شد.
همچنین به گزارش «والاستریت ژورنال»، «دای تینگلونگ» استاد دانشگاه جان هاپکینز که زنجیرههای تأمین پزشکی را ردیابی میکند، گفت: «علت واقعی همه این کمبودها درواقع تغییر ناگهانی چین از کووید صفر به کووید کلی (مصونیت جمعی) است.»