کی‌یر استارمر، نخست‌وزیر بریتانیا، روز چهارشنبه گفت که دولت او در مواجهه با چین بین همکاری و ایجاد چالش جدی تغییر موضع خواهد داد.
کی‌یر استارمر این اظهارات را در اولین سفر خارجی خود به واشینگتن، به‌عنوان نخست‌وزیر بریتانیا، مطرح کرد. او برای شرکت در نشست هفتادوپنجمین سالگرد ناتو به آمریکا رفت.
استارمر به خبرنگاران گفت: «رویکرد دولت کارگر در مواقع لازم بر مبنای همکاری خواهد بود» و برای نمونه به موضوعاتی مانند تغییرات اقلیمی اشاره کرد.
او افزود: «اما درصورت لزوم به همان اندازه آن‌ها را به چالش خواهیم کشید.»
نخست‌وزیر بریتانیا گفت: «یکی از اولین کارهایی که انجام می‌دهیم این است که روابط بریتانیا و چین را براساس مانیفست روابط خود با چین ارزیابی می‌کنیم. ما طبق همین ارزیابی ادامه می‌دهیم و براساس آن اقدام خواهیم کرد.»
حزب کارگر قبل از ورود نخست‌وزیر به خانه شماره ۱۰ خیابان داونینگ وعده داد که طی ۱۰۰ روز اول دولت یک ارزیابی کامل از روابط بریتانیا با چین خواهد داشت تا بریتانیا به درک بهتری از چالش‌ها و فرصت‌های مرتبط با چین برسد و پاسخ بهتری در قبال آن ارائه کند و یک «رویکرد راهبردی درازمدت» برای مدیریت روابط دو کشور توسعه دهد.
دیوید لمی، وزیر امور خارجه بریتانیا، که قبل از پیروزی حزب کارگر در انتخابات سراسری ۵ جولای همین سمت را در دولت سایه برعهده داشت، این سه اصل را راهنمای خود قرار داده است: «رقابت در برخی زمینه‌ها، چالش در زمینه‌های دیگر و همکاری در موضوعاتی مانند تغییرات اقلیمی و بهداشت.»
حزب کارگر می‌گوید رویکرد «واقع‌گرایی مترقی» را بدون دادن تعهد خاصی به چین در پیش خواهد گرفت.
هردو حزب بزرگ بریتانیا گفته‌اند که برای مقابله با چالش‌ها و تهدیدهای رژیم چین به ایجاد روابط نزدیک‌تر با متحدان خود روی می‌آورند. حزب کارگر همچنین گفته که به آکوس- پیمان سه‌جانبه امنیتی هند-آرام با حضور استرالیا و آمریکا که تحت رهبری محافظه‌کاران شکل گرفته- «کاملاً متعهد» است.
حزب محافظه‌کار قبل از پیروزی حزب کارگر در انتخابات اخیر، طی ۱۴ سال گذشته در عصر طلایی رابطه چین و بریتانیا و افول سریع روابط طرفین در سال‌های اخیر بر سر قدرت بوده است.
این حزب از تصمیم قبلی خود مبنی بر اجازه ورود شرکت هوآوی چین به شبکه ۵G بریتانیا منصرف شد، قوانینی را در رابطه با جاسوسی و کارزارهای نفوذ، زنجیره تأمین و تصاحب کسب‌و‌کارها به تصویب رساند و بودجه دولتی مؤسسه کنفوسیوس، که گفته میشود راه نفوذ و جاسوسی حزب کمونیست چین در کشورهای دیگر است را قطع کرد؛ اما منتقدان می‌گویند دولت راهبرد منسجمی در قبال چین نداشت و کار چندانی درخصوص تحریم‌های امنیت ملی و حقوق بشری انجام نداد.
حزب محافظه‌کار در جریان مبارزات انتخاباتی مواضع تندی علیه چین اتخاذ کرد و رژیم کمونیستی پکن را بخشی از «محور دولت‌های تمامیت‌خواه و بازیگران متخاصم» خواند و متعهد شد که این کشور را در اولویتِ طرح دیرینه ثبت نفوذ خارجی قرار خواهد داد؛ طرحی که عوامل رژیم چین را مجبور می‌کند تا تقریباً تمام فعالیت‌های خود در بریتانیا را گزارش کنند.
