دکتر تورستن تری، مدیرعامل گروه پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن، بهمناسبت روز جهانی حقوق بشر از جامعه بینالمللی خواست علیه یکی از فاحشترین شیوههای نقض حقوق بشری حزب کمونیست چین که تا امروز فاش شده اقدام کند: برداشت اجباری اعضای بدن.
شواهد روزافزون حاکی از آن است که اکثر قربانیان برداشت اجباری اعضای بدن در چین، تمرینکنندگان روش معنوی فالون گونگ هستند. فالون گونگ روشی معنوی و مدیتیشن باستانی برای پاکسازی جسم و ذهن است که از سال ۱۹۹۹ تحت آزار و شکنجه وحشیانه از سوی حزب کمونیست چین قرار گرفته است.
طبق گفته «پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن» (گروه حامی اخلاق پزشکی مستقر در واشنگتن)، خارج کردن اجباری اعضای بدن زندانیان زنده – از جمله افرادی که صرفاً بهخاطر اعتقادشان بازداشت شدهاند – و استفاده از آنها برای تأمین عضو پیوندی و استفاده از آنها در صنعت گسترده و غیرشفاف پیوند عضو، بیش از یکربع قرن است که بهطور مخفیانه در چین انجام شده است.
دکتر تری در مصاحبهای به اپک تایمز گفت: «زمانی که ما از برداشت اجباری اعضای بدن صحبت میکنیم، باید درک کنیم که در مورد قاچاق اعضای بدن صحبت نمیکنیم، بلکه این کار بهقتلرساندن مردم برای برداشت اعضای بدنشان است. این پدیدهای است که فقط در چین دیدهایم.»
«این پدیده احتمالاً از سال ۱۹۸۴ شروع شد، زمانی که حکومت چین مقرراتی را تصویب کرد که برداشت اعضای بدن از زندانیان اعدام شده را مجاز میکرد. اما در سال ۱۹۹۹، یعنی زمانی که آزار و شکنجه فالون گونگ آغاز شد، شاهد افزایش پیوند اعضا، افزایش تصاعدی … بودیم.»
«اما ما در سال ۲۰۰۶ بود که افرادی این موضوع را افشا کردند و متوجه شدیم که زندانیان عقیدتی، تمرینکنندگان فالون گونگ، منبع اصلی برداشت اجباری اعضای بدن هستند.»
فالون گونگ روشی معنوی است که متشکل از تمرینهای مدیتیشن و آموزههای اخلاقی مبتنی بر حقیقت، نیکخواهی و بردباری است. در پایان دهه ۱۹۹۰، مقامات چینی تخمین زدند که ۷۰ تا ۱۰۰ میلیون نفر این تمرین را انجام دادهاند. دکتر تری افزود: «این یک جنبش صلح آمیز، کاملاً صلح آمیز است.»
اما برای جیانگ زمین، رهبر وقت حزب کمونیست چین، محبوبیت فزاینده فالون گونگ و آموزههای اخلاقی این تمرین، تهدیدی برای تسلط حزب کمونیست چین بر زندگی روزمره مردم در چین بود. رئیس حزب شخصاً در ژوئیه۱۹۹۹ دستور «ریشهکن کردن» فالون گونگ را صادر کرد. میلیونها نفر از پیروان این تمرین از آن زمان به زندانها، مراکز شستشوی مغزی و دیگر مراکز بازداشت در سراسر کشور انداخته شدهاند، جایی که در تلاش برای مجبور کردن آنها به دست کشیدن از ایمان خود شکنجه شدهاند.
تأیید شده است که هزاران نفر از تمرینکنندگان فالون گونگ تا حد مرگ شکنجه و کشته شدهاند – هرچند احتمال میرود تعداد واقعی آنها چندین برابر بیشتر باشد – و تحقیقات نشان داده است که تعداد زیادی از پیروان فالون گونگ در بیمارستانهای دولتی و ارتش در سراسر چین مورد هدف برداشت اجباری اعضای بدن قرار گرفتهاند.
کارمند سابق بیمارستانی در شمال چین با استفاده از نام مستعار آنی، فاش کرد که شوهر سابقش، جراح مغز و اعصاب در همان بیمارستان، در برداشت اجباری قرنیه حدود ۲۰۰۰ تمرینکننده فالون گونگ زندانی از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۳ شرکت داشته است. همه آنها در زمان برداشت اجباری اعضای بدنشان هنوز زنده بودند و نفس میکشیدند.
در سال ۲۰۱۹، یک دادگاه مردمی مستقل در لندن به این نتیجه رسید که برداشت اجباری اعضای بدن سالها در چین «در مقیاس قابل توجهی» صورت گرفته است و این کشتار بر اساس تقاضا برای عرضه صنعت پیوند تا به امروز ادامه دارد. به گفته این دادگاه، قربانیان اصلی، تمرینکنندگان فالون گونگی بودند که بازداشتشده بودند.
اگرچه جیانگ، ۹۶ ساله، سال گذشته درگذشت، هیچ یک از جانشینان او موضع حزب کمونیست چین را در مورد فالون گونگ تغییر ندادند. دکتر تری گفت: «برداشت اجباری اعضای بدن تقریباً به یک راه حل نهایی برای ساکت کردن این گروه تبدیل شده است.»
شکستن سکوت
دکتر تری گفت که علیرغم افزایش شواهد مبنی بر استفاده گسترده از برداشت اجباری اعضای بدن در چین، حزب کمونیست چین یک «شبکه پیچیده نفوذ» را برای سرپوش گذاشتن بر آن و جلوگیری از رسیدن چنین اطلاعاتی به مردم راهاندازی کرده است.
به گفته دکتر تری، جامعه بینالملل در برخورد با جدیترین جنایت رژیم چین شکست خورده است و به «اِعمال فشار اقتصادی آشکار و تهدیدات سیاسی» از سوی حزب کمونیست چین اشاره میکند که او آن را «باجخواهی سیاسی» نیز میخواند.
او گفت: «برای حکومت چین، انگیزه برداشت اجباری اعضای بدن در واقع خاموش کردن و ریشهکن کردن فالون گونگ است.»