دونالد ترامپ در تاریخ ۴ فوریه یک یادداشت ریاست‌جمهوری را امضا کرد که تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی ایران را تشدید می‌کند.
به گفته ترامپ، این اقدامات سخت‌گیرانه با هدف اعمال «فشار حداکثری» بر ایران و جلوگیری از دستیابی این کشور به سلاح هسته‌ای صورت می‌گیرد. او همواره با توسعه توانایی‌های هسته‌ای ایران برای مقاصد نظامی مخالفت کرده است.
«آن‌ها نمی‌توانند سلاح هسته‌ای داشته باشند.» ترامپ این سخنان را هنگام امضای یادداشت در دفتر بیضی کاخ سفید بیان کرد. «برخی از رهبران ایران، همین حالا می‌توانم بگویم … بسیاری از مقامات عالی‌رتبه این کشور نمی‌خواهند سلاح هسته‌ای داشته باشند.»
ممانعت از توانایی جمهوری اسلامی ایران برای ساخت موشک‌های بالستیک قاره‌پیما و سایر تسلیحات پیشرفته، از اهداف اصلی این یادداشت است که خواستار نابودی «شبکه تروریستی ایران» شده است.
وزیر خزانه‌داری، اسکات بسنت، مأمور شده است تا از طریق اعمال تحریم‌های اضافی یا اتخاذ سازوکارهای اجرایی جدید بر تحریم‌های موجود، فشار اقتصادی بیشتری بر جمهوری اسلامی ایران وارد کند.
یکی از اهداف اعلام‌شده در این یادداشت، «اجرای کارزاری برای کاهش صادرات نفت ایران به صفر» است.
مقامات وزارت دادگستری موظف شده‌اند تا تروریسم دولتی را مورد بررسی قرار دهند و دادستان کل این تلاش‌ها را برای ریشه‌کن کردن شبکه‌هایی که در ایالات متحده فعالیت دارند و توسط جمهوری اسلامی ایران یا گروه‌های نیابتی آن حمایت می‌شوند، هدایت کند. همچنین، دستور داده شده است که در مواردی که شهروندان آمریکایی توسط گروه‌های تأمین‌شده از سوی ایران آسیب دیده‌اند یا در گذشته آسیب دیده‌اند، اقدامات قضایی انجام شود.
ترامپ تأکید کرد که برای مقابله با جدیت این مسئله، رویکردی سخت‌گیرانه لازم است. با این حال، او ابراز امیدواری کرد که مذاکرات آتی موفقیت‌آمیز باشند.
او گفت: «دوست دارم با همه روابط خوبی داشته باشم. بنابراین این سند را امضا می‌کنم و از انجام آن خوشحال نیستم؛ اما واقعاً چاره دیگری ندارم، زیرا باید قوی و قاطع باشیم.»
این اقدام در حالی صورت می‌گیرد که رئیس‌جمهور در کاخ سفید با نخست‌وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، دیدار داشت تا درباره سیاست‌های خاورمیانه و جنگ‌های جاری گفتگو کند.
ترامپ پیشنهاد کرد که یافتن مسیری برای پیشبرد امور بدون درگیری فیزیکی می‌تواند برای هر دو طرف سودمند باشد.
او گفت: «فکر می‌کنم ایران هم خواهان صلح است. آیا فکر نمی‌کنید آن‌ها به اندازه کافی متحمل سختی شده‌اند؟»
