دولت ترامپ از اجرای سیاست‌های هسته‌ای مورد نظر خود به کمک غول‌های فناوری که آماده ساخت رآکتورهای مدولار کوچک در ایالت‌های مختلف هستند، حمایت می‌کند.
براساس گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریکا، تولید اورانیوم در آمریکا در سال گذشته پس از چند سال کاهش روند صعودی پیدا کرد.
اداره اطلاعات انرژی در بیانیه‌ای در روز ۲ آوریل گفت: «متعاقب افزایش ادامه‌دار قیمت اورانیوم که به افزایش تولید انجامید، شرکت‌های آمریکایی در سال ۲۰۲۴ بیش از حد فاصل سال ۲۰۱۸ تاکنون کنسانتره اورانیوم تولید کردند.»
تولید کنسانتره اورانیوم در سه‌ماهه چهارم سال ۲۰۲۴ به تنهایی بیشتر از کل تولید سالانه در حد فاصل سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳ بود.
کنسانتره اورانیوم به‌عنوان سوخت رآکتورهای هسته‌ای مصرف می‌شود. با این‌حال، این محصول ابتدا باید در تأسیسات تبدیل و غنی‌سازی تحت فرآوری قرار بگیرد؛ جایی که کنسانتره به میله‌های سوخت تبدیل می‌شود که رآکتورها از آن استفاده می‌کنند.
تولید اورانیوم در آمریکا در یک دهه گذشته افت کرده بود. آمریکا در سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ بین ۳.۵ تا ۵ میلیون پوند کنسانتره اورانیوم تولید کرد. این رقم در حد فاصل سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷ بین ۲ تا ۳.۵ میلیون پوند کاهش یافت.
میزان تولید در سال ۲۰۱۸ به کمتر از ۱.۵ میلیون پوند رسید و از سال ۲۰۱۹ به بعد تا ۵۰۰ هزار پوند کاهش پیدا کرد. سیر نزولی در سال گذشته دگرگون شد و تولید کنسانتره اورانیوم به بیش از نیم میلیون پوند رسید.
روند کاهش تولید دست‌کم به ۴۰ سال قبل بازمی‌گردد. میزان تولید در سال ۱۹۸۰ به ۴۳.۷ میلیون پوند رسید و سپس در مسیر سقوط آزاد قرار گرفت.
براساس گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریکا، آمریکا قبل از دهه ۸۰ مشوق‌ها و سیاست‌های تجاری مطلوبی برای افزایش تولید اورانیوم در داخل کشور داشت. با این‌حال، این سیاست‌ها در دهه ۸۰ پایان یافتند و تولید کاهش پیدا کرد.
این اداره گفت: «کشورهای دیگر مانند کانادا و استرالیا از ذخایر اورانیوم باکیفیت بالاتر و دسترس‌پذیرتر برخوردارند که به آن‌ها اجازه می‌دهد با هزینه‌ای به‌مراتب کمتر از آمریکا کنسانتره اورانیوم تولید کنند. واردات کنسانتره اورانیوم از دهه ۱۹۸۰ سیر صعودی پیدا کرد.»
اداره اطلاعات انرژی آمریکا گفت: «افزایش تولید کنسانتره اورانیوم در سال ۲۰۲۴ به‌طور کلی به دو تأسیسات بازیابی درون‌جا در تگزاس و وایومینگ و ازسرگیری تولید اورانیوم در وایت میسا در یوتا مربوط می‌شود که تنها کارخانه عملیاتی اورانیوم آمریکا به شمار می‌آید.»
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، اقداماتی را برای تقویت انرژی هسته‌ای کشور در دستور کار قرار داده است.
او در روز ۲۰ ژانویه فرمان اجرایی «آزادسازی انرژی آمریکا» را صادر کرد و خواستار بازنگری در اقدامات آژانس‌هایی شد که توسعه منابع انرژی داخلی مانند انرژی هسته‌ای را محدود می‌کردند.
او در روز ۱۴ فوریه فرمان اجرایی دیگری برای تأسیس شورای ملی انرژی صادر کرد. یکی از کارهایی که این شورا موظف به انجام آن است، مشورت دادن به رئیس‌جمهور در حیطه اقداماتی است که آژانس‌ها می‌توانند برای افزایش تولید انرژی در دستور کار قرار دهند. برای نمونه، می‌توان به اتصال رآکتورهای هسته‌ای مدولار کوچک به شبکه‌های آنلاین اشاره کرد.
افزایش استفاده از انرژی هسته‌ای
وزارت انرژی در دولت ترامپ اقداماتی را برای افزایش استفاده از انرژی هسته‌ای در آمریکا در دستور کار قرار داده است.
کریس رایت، وزیر انرژی آمریکا، در ماه فوریه به وزارتخانه خود دستور داد که «برای آزادسازی انرژی آمریکا براساس فرمان اجرایی رئیس‌جمهور» فوراً وارد عمل شود.
در متن دستور او آمده است که فناوری‌های مطمئن، اقتصادی و ایمن از جمله انرژی هسته‌ای باید در فرایند تحقیق و توسعه این وزارتخانه در اولویت قرار بگیرند.
او افزود: «رنسانس هسته‌ای مورد نظر آمریکا باید در دولت آقای ترامپ کلید بخورد. با ادامه رشد تقاضای جهانی در قبال انرژی، آمریکا باید در تجاری‌سازی انرژی هسته‌ایِ فراوان و مقرون‌به‌صرفه پیشتاز باشد.»
«از این‌رو، وزارت انرژی با پشتکار و خلاقیت تلاش خواهد کرد تا امکان به‌کارگیری و صادرات سریعِ نسل بعدی فناوری هسته‌ای را فراهم کند.»
چند غول بزرگ فناوری آمریکا اعلام کرده‌اند که می‌خواهند از انرژی هسته‌ای برای اجرای عملیات پرمصرف خود در مراکز داده استفاده کنند.
آمازون در ماه اکتبر اعلام کرد که با واشینگتن، ویرجینیا و پنسیلوانیا برای ساخت رآکتورهای مدولار کوچک قرارداد بسته است. گوگل نیز در همان ماه اعلام کرد که قصد دارد از رآکتورهای مدولار کوچک شرکت کایروس پاور انرژی هسته‌ای خریداری کند.
متا در ماه دسامبر اعلام کرد که قصد دارد از توسعه‌دهندگان انرژی هسته‌ای برای دستیابی به اهداف نوآوری و پایداری هوش مصنوعی کمک بگیرد.
براساس گزارش اس‌اندپی گلوبال در روز ۴ مارس، «فواصل زمانی تصمیم‌گیری تا تولید» در استفاده از انرژی هسته‌ای برای پشتیبانی از مراکز داده چالش‌آفرین هستند.
برای نمونه، ساخت یک مرکز داده جدید بین ۱۸ تا ۲۴ ماه به طول می‌انجامد. در مقابل، ساخت رآکتورهای مدولار کوچک یا رآکتورهای آب سبک می‌تواند شش سال طول بکشد.
با این‌حال، مزیت بزرگ این رآکتورها در این است که «به محض ساخت وارد فاز عملیاتی می‌شوند و انرژی هسته‌ای بالاترین ضریب ظرفیتی را در بین تمام منابع انرژی دارد.»
براساس گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریکا، «ناوگان انرژی هسته‌ای آمریکا در سال ۲۰۲۳ با ظرفیت ۹۳.۱ درصد فعالیت داشته است. در مقابل، ظرفیت انرژی بادی ۳۳.۲ درصد و ظرفیت انرژی خورشیدی ۲۳.۵ درصد بوده است. نرخ بهره‌برداری از نیروگاه‌های گاز طبیعی حدود ۵۵ درصد بوده است.»
